Sır

59- Zorluk

Kapıyı kapatacağı sırada odadan ses gelmişti.

Emir gözlerini büyütmüş karşımdaydı. Ateş Emirin bakışlarını takip ettiğinde beni gördü.

Melez olduğumu ikiside öğrenmişti. Koridordan babamın sesi geldiğinde yerimde gerilmiştim.

................

Emir"Ne?.. Hayal görüyorum dur gözlerimi kapayıp açacağım." Gözlerini dediği gibi yaptı. "Hayal değilmiş. Neler oluyor burada? Ne demek bu?"

Ateş"Dolunay sen" cümlesini bitiremeden koridorda babamın sesi duyulmuştu. Afra banyonun önüne gelip kapıyı tuttu.

Afra"İkinizde şimdilik sakın bir şey demeyin. Araf abi gittikten sonra konuşuruz, sakın çaktırmayın. Dolunay sende acil düzel!" Kapıyı kapatığı an odanın kapısı açılmıştı. Babamın ve profesörün sesini odadan geliyordu. Tedirgin olan bedenimi sakinleştirmek için çok uğraştım. Gözlerimi kapayıp derin bir nefes aldım. Tırnaklarımı avuç içlerime geçirip bekledim. Bedenim sakinleşirken gözlerimi geri açtım. Ayağa kalkıp aynadan kendime baktığımda kırmızı olduğunu gördüm. Derin bir nefes alıp banyonun kapısını araladım. Herkesin bakışı buraya döndü. Afra'nın bakışları rahatlamıştı.

Profesör"Cezanızı bitirttik. Gidip kantinden taze kanlarınızı alabilirsiniz. Siz Araf beye dua edin. O olmasa biraz zor ikna ederdim müdürü."

"Teşekkür ederiz."
Babam bana bakıp küçük bir tebessüm gönderdi.

Profesör"İkinizide özellikle uyarıyorum ki kavga yok. Burası yurttan öte bir ev gibi. Sizden küçüklerde var ve onlara örnek olmalısınız. Lütfen kızlar, bir daha kavga ettiğinizi görmeyeyim."

Afra"Tamam, dikkat edeceğiz."

Profesör Afraya uyarı bakışlarını atmıştı. Afra gözlerini devirip kafasını salladı.

Afra"Tamam. Kavga etmek yok."

Profesör"Aferin, beklediğim sözler bunlar. Hadi gidin beslenin görüşürüz."

İkiside odadan çıktıklarında direk çocuklara döndüm. Az önce melez olduğumu öğrenmişlerdi. Ne açıklama yapabilirdim ki?

Ateş"Siz biliyor muydunuz? Nasıl bu kadar rahatsınız?"

Afra"O sevgilisi ben kardeşiyim. Tabiki biliyorduk."

Emir"Bizde burada eşek başıyız zaten."

Karan"Burada konuşamayız. Siz kanlarınızı için sonra benim evime gidelim. Dolunay ve Afra gergin zaten, rahatlamış olurlar."

"Doğru söylüyor. Gidelim her şeyi anlatıcam."

Onayladıklarında odadan çıkmıştık. Karan arabasını çalıştırıyordu. Afra ile hızla kabrine inip taze kanlardan içmiştik. Kan vücuduma öyle iyi gelmiştiki sinirli olan ben eski halime dönebilmiştim.

Hep beraber Karanın arabasıyla onun evine gelmiştik. Hava kararmak üzereydi.

Ateş"E hadi artık anlatın."

"Öğrendiniz işte. 15 yaşımda öğrendim melez olduğumu. Kan içerken fazlaya kaçırmış karşımdakini  yanlışıkla öldürmüştüm. Sonra Afra ile ormanda gezerken dönüştüm. Karanda buraya ilk geldiğim zamanlarda öğrendi. Yiğit hocada biliyor o da öğrene li baya bir oldu. Sizde kimseye bir şey söyleyemezsiniz. Zaten yarın Dolunay olacak, her şey ortaya çıkıyor."

Emir"Bize neden anlatmadın?"
İkisininde kırıldıklarını fark edebiliyordum ama benim elimde olan bir şey yoktu. Ben onlardan bir şey saklamak ister miydim hiç?