Sır

60- Sır Açığa Çıkıyor

"Böyle mi olacak? Benim vampir tarafım ağır basınca hep benden uzak durmak zorunda mı kalacaksın?"

Karan"Biz bu ilişkiye başladığımızda bunu göze aldık."

Biliyordum ama bu durum çok farklıydı. Sevdiğin çocuğun yanında ama bir o kadar sana uzak olması çok farklı bir durum. Acı verici, kırıcı.

"Olsun. Bunu hissetmek çok ağır."

Karan"Sen derin nefes al ver. Biran önce sakinleş ben sana kan getireyim."

Kafamı sallayıp dediği gibi derin nefes aldım. Sakinleşmem gerekiyordu.

................

Kanı içtiğimde biraz olsun kendime gelebilmiştim. Karanın kokusu artık beni rahatsız etmiyordu. Sevgilimden rahatsız olmak istemiyordum. Bir daha öyle bir şey de yaşamak istemiyordum. Ne olursa olsun Karan benden uzak olmasın.

Belimdeki kollar daha sıkı sarıldığında derin bir nefes alıp kokusunu içime çektim. Dolunaydan dolayı gergin olan bedenim rahatlamıştı. O beni sakinleştiriyordu.

Karan"Seni seviyorum. Her şey ve herkesten çok."

Durduk yere bunları söylemesi beni gülümsetmişti. Bu çocuk nasıl mutlu edeceğini biliyordu!

"Bende seni canım."

Karan"Sende beni ne?"

"Bende seni seviyorum."

Karan"Herkes ve her şeyden çok?"

"Herkes ve her şeyden çok."

İkimizde güldüğümüzde onun telefonu çaldı. Bir elini benden çekip telefonunu açtı. Sesten anladığım kadarıyla babasıydı.

Karan"Efendim?"

Yavuz"Nasılsın oğlum, Napıyorsun?"

Bana bakıp gülümsedi. "Sevgilimleyim, oturuyoruz."

Yavuz"Peki. Bu akşam Dolunay var biliyorsun, bize gel, dönüşürken yanında olmalıyım."

Karan"Baba küçük çocuk değilim, tek dönüşürüm ben."

"Peki peki, büyümüşte tek başına dönüşürmüş. Sana büyü kitabı vereceğim hem Annen seni özlemiş çağırıyor. Gelinimi getirmeyi unutma, bekliyoruz."

Telefonu kapatıp kenara koyduğunda gözlerimiz buluştu.

"Babam oradadır, o yüzden gitmeyeceğim."

Karan"Oraya gideceğiz."

"Off, hayır ya. Sen git işte, akşam ormanda buluşuruz."

Karan"Beni orada yalnız bırakma işte. Hem annenle babanı daha iyi tanıyorsun."

"Aman, tanıyınca ne olacak sanki?"

Karan"Adı üstünde annenle baban."

"Sende söylüyorsun. Adı üstünde."

Karan"Dolunay."

Yanağından öpüp ayağa kalktım.

"Tamam hadi gidelim."

Karanı kırmayı sevmiyordum. Karan ayağa kalkıp yukarı kata çıktı. Üstünü değiştirip aşağı geri indiğinde oyalanmadan çıktık. Saat öğleni geçmişti. Yolda bir torba daha kan içip kendime geldim. O kadar kurdun arasına girecektim gücümü toplamam gerekti.

Araba Yavuz beylerin evi önünde durduğunda direk inip eve doğru geçtik. Yine biz kapıyı çalmadan açılmıştı. Selda hanım bize sarılıp içeri yöneltti. Savaş olduğunda gelen bir kaç kişi vardı. Neden geldiklerini bilmiyordum.