Gözlerimi açtığımda başımda hafif bir ağrı vardı yattığım yerden doğruldum yabancı bir odadaydım.
Odada yatak , masa ve masanın iki tarafında bulunan sandalyeler dışında hiçbir şey yoktu tavandan sarkan ampul ise küçük odaya cılız bir ışık vererek gerçekten korkutucu görünmesini sağlıyordu.
Birkaç adam sesi geliyordu ama fazla boğuk olduğundan hiçbir şey anlaşılmıyordu sesler gittikçe yaklaşmaya başlayınca içimi bir telaş kapladı.
Ne yapabilirdim?
Etrafa biraz daha dikkatli bakındım ve kapının arkasında bir gece lambası gördüm anında onu elime aldım ve beklemeye başladım. Kapıdan giren ilk adamın ense köküne indirdim .Anında ensesini tutarak yere düştü arkasından gelen diğeri elimdeki lambayı almaya çalışırken malum yere bir tekme indirdim, yere çökünce onun da kafasına da geçirdim lambayı.
Geriye baktım. Kimse yoktu. Adamların bellerini kontrol ettim.
Kahretsin silahlarını almamışlar!
Elimdeki gece lambasını sıkıca tutarak emin adımlarla yukarı doğru çıkmaya başladım. Burası normal bir evdi yani yukarı doğru çıkınca normalleşmişti en azından .Evde gerçekten ses yoktu ne yani başıma iki adam mı dikmiş enayiler.
Dış kapıyı buldum ve açmaya çalıştım, kilitliydi. Etrafı biraz taradım çıkabileceğim başka bir yer yoktu camlara demir taktırmışlardı .Anahtar muhtemelen adamların ceplerindeydi. Bir anda saç diplerimde hissettiğim acıyla bağırdım.
" Bunu mu arıyorsunuz küçük hanım "
Dedi ve gözümün içine bakarak salladığı anahtarı cebine koydu.
Dirseğimi karın boşluğuna hızla geçirdim ve adamdan uzaklaşıp mutfağa doğru koşmaya başladım. Etrafta kesici veya zarar verici hiçbir eşya yoktu. Kahve makinesini bana yaklaşan adamın yüzüne çarptım .Adam acıyla yerde inlerken yediğim tokatla yere düştüm. Diğer adam da uyanmıştı.
Beni saçımdan tutarak ayağa kaldırdı ve çenemi sıktı.
"Sen çok fazla olmaya başladın " dedi ve bir tokat daha geçirdi bu sefer sağda bulunan boy aynasına doğru düşmüştüm .Sağ kolumdan kanlar boşalırken yapabildiğim tek şey öylece bakmak oldu .Etraf yavaş yavaş bulanıklaşıyordu sanırım kafamı da çarpmıştım .Gördüğüm son şey eve birkaç adamın daha girmesiydi.
***
Uyandığımda sandalyeye bağlanmıştım tüm vücudum ağırlaşmış gibiydi hiçbir yeri göremiyordum sanırım gözüme bir kumaş bağlamışlardı. Dikkatimi seslere verdim bir çift ayak sesi gittikçe yaklaşıyordu kapı açıldı ve içeri girdi sonra biraz sessizlik oldu.
Yanağımın okşanmasıyla geri çekildim.
" Korkmana gerek yok " dedi tanıdık ses.
Yavaşça gözümdeki kumaşı açtı arkamda duruyordu , diğer sandalyenin ayağını sürterek önüme çekti ve ters çevirip oturdu.
" Nasılsın güzelim "
" Ah doğru cevap veremiyorsun dimi " deyip gülümsedi
" Konuşmanı seviyorum ama şimdi gerçekten çekemeyeceğim başım çok ağrıyor "
Tişörtümün kolunu sıyırıp koluma baktı
" Çok acıyor mu "
Hiçbir tepki vermedim
"sana bunu yapanın cezasını kestim merak etme "
Dedi ve saçımı okşamaya başladı.
" Sanırım sessiz kalmana alışkın değilim " dedi ve ağzımdaki bandı çıkardı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUZEN? (Düzenlenecek)
ChickLit(Üşenmediğim bir ara düzenlenecek) Onların tabiri ile dile getirmek gerekirse 'Bir cadı ve bir ayının hikayesi' " Arass! " Arkasından koştum, durdurmaya çalıştım durmayınca yerde bulduğum bir çift terliğin tekini kafasına attım . Eliyle saçımı karı...
