Τα Χρονικά Του Dragonmere: Το Χαμένο Νησί {Book 2}

~20~

Η Evie δεν είχε συνειδητοποιήσει πόση ώρα περιπλανιόντουσαν μέσα στις σπηλιές μέχρι τη στιγμή που πέταξαν μακριά πάνω στην πλάτη της Diaphira. Είχε σχεδόν πια σκοτεινιάσει και το νησί είχε λάβει μία απειλητική μορφή. Το σκοτάδι που είχε απλωθεί στη ζούγκλα φάνταζε δυσοίωνο. Ίσως είχε τελικά δίκιο η Iris που δεν ήθελε να τους βρει η νύχτα όσο ακόμα βρίσκονταν εκεί. Η Evie δεν μπορούσε να καν να ξεκινήσει να φανταστεί τι κρυβόταν μέσα στο έρεβος 

Μπορεί φυσικά η πτήση να ήταν η μοναδική τους διέξοδος, δεν έπαυε όμως να είναι μία πρωτόγνωρη και τρομακτική εμπειρία για κάποιους - όπως ο Orion, που είχε κυριολεκτικά γαντζωθεί στον Silas, ή την Iris και την Selene, που κοιτούσαν έντρομες πόσο ψηλά βρίσκονταν. Η Diaphira προσγειώθηκε στο νερό κοντά στο «Asbaroth». Η εντυπωσιακή επιστροφή τους είχε προκαλέσει την αναστάτωση και το δέος στα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος. Δεν ήταν δα και τόσο συνηθισμένο να βλέπεις έναν τεράστιο δράκο να πετάει πάνω από το κεφάλι σου! 

Έπεσαν στο νερό και κολύμπησαν μέχρι το πλοίο. Η Evie έμεινε πίσω για να ευχαριστήσει την Diaphira, χωρίς την οποία μάλλον θα έφευγαν άπραγοι από το νησί, ή χειρότερα, μπορεί να έχαναν την Iris. 

"Σ'ευχαριστώ για όλα, Diaphira. Μας έδωσες," σκέφτηκε η Evie. Ως ο Άρχοντας των Δράκων είχε μία ιδιαίτερη σύνδεση μαζί τους, που ξεπερνούσε την απλή επικοινωνία. Οι Δράκοι ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις δυνάμεις της. 

"Πάντα στη διάθεσή σου, Evie Hiddleston," αποκρίθηκε ο δράκος. "Μην ακούς τον Firevillan που λέει ότι δεν μπορούμε να σε βοηθήσουμε εξαιτίας των υποχρεώσεών μας. Είσαι η Εκλεκτή και σου χρωστάμε την ζωή μας."

"Δεν μου χρωστάτε τίποτα," είπε η Evie. "Είμαι απλώς ευγνώμων που μπορώ να βασιστώ πάνω σας όταν σας χρειάζομαι. Αλλά έχω μια απορία. Γιατί μας ακολουθείς; Ο Firevillan με είχε προειδοποιήσει ότι δεν θα ήσασταν σε θέση μας μας βοηθήσετε επειδή είστε οι φυλακές των Σπαθιών."

Τα τέσσερα Σπαθιά των Στοιχείων αποτελούσαν πηγή δύναμης για όλους της Μαχητές που βρισκόταν στο Dragonmere. Οι δράκοι ήταν ορισμένοι φύλακές τους, ώστε να τα προφυλάξουν από άπληστους τυχοδιώκτες, όπως ο Borgia. 

"Κάτι σκοτεινό υπάρχει σε αυτά τα νερά, Evie. Το αισθάνομαι. Δεν ήθελα να σας αφήσω να κάνετε ένα τόσο μεγάλο ταξίδι, όταν γνώριζα για αυτόν τον κίνδυνο," εξήγησε η Diaphira. "Μην ανησυχείς. Αν χρειαστεί να επιστρέψω κοντά στο Σπαθί του Νερού, μπορώ να το κάνω ανά πάσα στιγμή. Δεν βρίσκεται πολύ μακριά, για εμένα τουλάχιστον."