Τα Χρονικά Του Dragonmere: Το Χαμένο Νησί {Book 2}

~11~

Το περιστατικό με τις μαϊμούδες στο ξερονήσι προκάλεσε μία γενικότερη αναστάτωση. Κανένας πλέον δεν είχε την παραμικρή διάθεση να βγει στην στεριά, έστω και αν αυτό ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Η καπετάνισσα ανέλαβε η ίδια την συλλογή προμηθειών και πόσιμου νερού μαζί με την Evie και τους υπόλοιπους, που ήταν οι μοναδικοί πρόθυμοι να ρισκάρουν την ζωή τους για το υπόλοιπο πλοίο. Άλλα ζώα δεν τους επιτέθηκαν ξανά, ωστόσο υπήρχε μία έντονη εχθρότητα, για αυτό και επεδίωκαν να κάνουν όσο το λιγότερους ανεφοδιασμούς γινόταν, τουλάχιστον μέχρι να έφταναν στα Λαμπερά Νησιά. Τουλάχιστον, ο καιρός ήταν καλός και βοηθούσε στο ταξίδι τους. 

Υπήρχε βέβαια ένας πειρατής μέσα στο πλήρωμα που δεν συμμεριζόταν αυτήν την αισιοδοξία για τον καιρό. Ήταν γέρος με άσπρα μαλλιά και γενειάδα και του έλειπε το δεξί μάτι. Στη θέση του αριστερού χεριού του είχε έναν γάτζο και έφερε το όνομα Millard. Υποστήριζε με έναν υπερβολικά δραματικό τρόπο ότι πλησίαζε μία τρομερή καταιγίδα. Κανένας δεν του έδινε ιδιαίτερη σημασία, περισσότερο τον κορόιδευαν. Μόνο η Iris φαινόταν να παίρνει στα σοβαρά τα λόγια του. Η Evie την έβλεπε να περνάει ώρες στο κατάστρωμα μελετώντας τον ουρανό με ένα τηλεσκόπιο. Η έκφρασή της έδειχνε ότι δεν έβρισκε και πολύ κωμική αυτήν την κατάσταση. Βέβαια, η κακή της διάθεση δεν είχε να κάνει μόνο με τον καιρό καθώς μία ακόμα βασιλική φρεγάτα εμφανίστηκε ακολουθώντας τους. Ήταν όμως αρκετά μακριά και το “Asbaroth” ήταν κατά πολύ ταχύτερο. 

Δυστυχώς, οι προβλέψεις του γερο-Millard επιβεβαιώθηκαν μόλις λίγες ημέρες αργότερα. Στον ορίζοντα εμφανίστηκαν απειλητικά σύννεφα ενώ η θάλασσα έπαψε να είναι ήρεμη πια. Αστροπελέκια έπεφταν περιστασιακά στο βάθος και οι βροντές ακούγονταν όλο και πιο δυνατά καθώς πλησίαζαν την καταιγίδα. Ο αέρας λυσσομανούσε και το πλήρωμα ανησυχούσε πολύ. Η Evie βρέθηκε στο κατάστρωμα δένοντας σκοινιά. Χρειάζονταν περισσότερα χέρια σε αυτήν την κρίσιμη κατάσταση. 

"Καπετάνιε, δεν θα ήταν προτιμότερο να αράξουμε κάπου μέχρι να σταματήσει η καταιγίδα; Ή τουλάχιστον να περάσουμε γύρω από αυτήν;" ρώτησε ο Tucker, που στην ουσία μετέφερε τις φοβίες του πληρώματος. Η Iris δεν του αποκρίθηκε αμέσως° συνέχισε να κοιτά την θάλασσα από το τηλεσκόπιό της. Στη συνέχεια το μάζεψε αλλά εξακολουθούσε να μελετά την αγριεμένη θάλασσα. 

"Tucker, σε περίπτωση που δεν το έχεις προσέξει, δεν υπάρχουν νησιά εδώ γύρω. Βρισκόμαστε κυριολεκτικά μες την μέση της θάλασσας. Εξάλλου, μας ακολουθεί ένα βασιλικό πλοίο. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τους ξεφύγουμε πέρα από το να διασχίσουμε την καταιγίδα. Δεν θα τολμήσουν να μας ακολουθήσουν εκεί."