Rainbow Series 3: YELLOW (ON-GOING)

YELLOW 1

"Shine!" I stopped when someone called my name. "Hey, you're back! you're really here na!" she said with excitement laced on her voice. 

"Francine," sabi ko at nakipag-beso sa kanya. She's a friend from childhood, it's been years since I left the country for Spain. I flew there when I was 16 for the reason that my mother wants me to continue my study there in exchange that I will continue my college here in the Philippines. 

"I missed you!" kinikilig pa na sabi niya at kumapit na sa braso ko bago kami magpatuloy maglakad. I'm a transferee now in Fosteir College and I just hope that my school year will turn out fine because I don't want anymore headaches like what I've experienced way back in Spain. 

My mother will force me to go to school just to learn Spanish language, I just don't get it. She wants me to learn the language just because we're on Spain, where in fact there's a lot of Filipinos there. Buong dalawang taon ko, nasa bahay lang ako kasi home-schooled naman ako.

"Kumusta ang Spain?" curious na tanong ni Francine habang sinasamahan niya ako hanapin ang room ko. I took Culinary Arts because I love cooking, simple as that. 

"Spain pa rin," sagot ko habang iniikot lang din ang paningin ko. The whole campus is so huge that's why I can't help to think on what will I do if I'll be late sometimes. Iniisip ko pa lang ang pagtakbo ko ay hinihingal na ako. 

"Nag-search kaya ako ng mga phrases kasi alam ko pauwi ka na," sabi niya kaya naman natawa ako. Alam ko kasi na hindi siya nagbibiro kaya naman naisipan ko na tanungin siya.

"Okay, show me what you've got." sabi ko, tumikhim tikhim pa siya na parang inaayos ang sarili niya. 

"Buenos días, hijo de puta!" nanlaki ang mata ko at hindi na napigilan ang mahampas siya sabay natawa. 

"Gaga!" pabiro kong hinila ang buhok niya habang sabay kaming tumatawa. She said 'Good morning, son of a bitch.'

"Ang dami mong matututunan, yan pa talaga!" sabi ko nang matapos na ako sa katatawa. "Don't worry, I'm not good with the language. Pinipilit lang naman ako ni Mama na aralin yon pero siyempre hindi ko masyadong ginawa." sabi ko sa kanya.

Sa dalawang taon naman na nanirahan kami sa Barcelona, may mga common phrases naman akong natutunan. Palagi lang naman greetings pati mga profanities ang kadalasan ko naririnig lalo na sa mga spanish series na napapanood ko with subtitle. 

"Nakita mo ba si Álvaro Morte roon?" napairap ako dahil sa kinikilig niyang tanong. There she goes with her fangirling obsession niya. 

"No, hindi nga ako nakakalabas eh." sagot ko. Taong bahay lang talaga ako roon sa loob ng dalawang taon, wala naman akong bagay na inisip kundi ang makauwi dahil may babalikan ako.

May babalikan ako. 

May babalikan pa nga ba?

"Siguro kapag nakita ko yon, sisigaw talaga ako ng 'Quiero que me jodas por favor, Profesor!'" hindi ko maiwasan ang mapangiwi sa sobrang wild nito ni Francine. Akala ko pa naman bumait-bait na siya since ganyan na siya dati and it turns out na hindi pala, mas lumala pa nga.