KANATSIZ KUŞ(TAMAMLANDI)

4. Bölüm

***YAREN NE YAPACAĞINI DÜŞÜNE DURSUN ; BİZ ALİ CEPHESİNE UZANALIM.***

Ben amcamla çalıştığım şirketin CEO'su aynı zamanda bu ailenin en acımasız en korkusuz yaptığı işlerde girdiği ihalelerde gözünü hiçbir şeyden sakınmayan yapacağı işin dibine kadar girerek yapan ben; amcamın vasiyetine hayır diyememiştim. Anası babası olmasına rağmen sevgisiz bir ailenin varisi tek evladıydım. Beni amcam büyüttü. Daha küçücük bir çocukken elimden tutup beni okula götüren sonra bizzat almaya gelen ortaokulda lisede sınavlarda en iyi başarıyı yakalamam için çabalayıp koşturan ve üniversiteyi birincilikle bitirmeme sebep olan amcam.

Annem konken partilerinde babam poker masalarında boy gösterip yerin diplerinde gezerken beni hiç zaman yalnız bırakmayan amcama vefamı ancak böyle gösterecektim. Yapacak başka bir şeyim yoktu ki. Çok çalıştım gecemi gündüzüme katarak çalıştım. Herkes anne ve babasına hayırlı evlat olmak için uğraşırken ben amcama hayırlı evlat olmuştum . Nasıl sırtımı dönerdim. Elimden tutan beni öz evladından ayırmayan amcama nasıl olmaz derdim. Ben amcamla İngiltere İtalya ispanya gibi bir çok ülkeyi gezip gücümüze güç katarken onlar benim kazandıklarımı kumar masalarında tüketiyorlardı . Maalesef kimse ailesini seçemiyordu. Ne isterdim şu hayatta bilin bakalım ha sizi duyar gibiyim evet babamın kahramanım olmasını isterdim. Ne çok zengin olmak ne de böyle olmayı ise hiç istemedim. Normal bir ailem olsun yeterdi. Hep hırçın aksi huysuz hayır kelimesini kabul etmeyen istediğini alan arsız ruhsuz bir adamdım. Ama amcama boynum kıldan inceydi .Ya hep ya hiçtim . Hep siyahtım beyazım yoktu. Geceyi gündüzden daha çok severdim. Çünkü en çok geceleri ağlardım. Yengemi hayal meyal hatırlıyordum .O zamanlar annem yengeme hasetlik eder dururdu. Amcam yengeme öyle bir bakardı ki ne annem bir kere babama ne de babam anneme öyle bakmıştı. Yengem gittiğinde amcam perişan olmuştu. Onu her yerde aradığını iyi hatırlıyorum. Sonra onların yerine beni koydu. Kaybettiği ailesi olmuştum. Canımı istesin verirdim. Ben yetişkin bir birey olup amcamın sandalyesine oturdum an artık şirketin bütün idaresi bendeydi. Bu amcam için büyük bir gururdu .Amcam için kadın demek neşe demek huzur demekti .Bana her zaman bir yuvam olması için baskı yapar dururdu. Ama benim için kadın zevkti ve sadece araçtı. Fazlası yoktu . İşlerden kafayı sıyırmak üzereyken başka bir konu daha canımı sıkıyordu. Amcam ölmeden önce yazdığı vasiyette kızıyla evlenip çocuk sahibi olmamı dilemişti. Yalnız bilmiyordu ki kurda kuzuyu emanet ediyordu . Avukatım Semih bugün bana kızdan bilgi getirecekti.

Nihayet Semih gelip bana Yaren denen kızla olan biten ne varsa anlatmıştı. Sinir katsayım ikiye çıkmıştı

"O kim lan kim ki bana hayır deme cesaretini gösteriyor. Ben hayır kelimesini kabul edermiyimm lan söyle Semih".

"Ali bak istediklerin bu dosyanın içinde .Yalnız kız senin bildiğin kızlara benzemiyor. Bu iş bu kadar kolay olmayacak. Oda senin gibi asi dengesiz ruhsuz ve en önemlisi babasına aşırı derecede kızgın ve kırgın .Yaşadıkları kolay şeyler değil annesini ve teyzesini kaybetmiş hayatta tutunacak kimsesi yok yapma zorla güzellik olmaz gel vazgeç."

"Olacak Semih gerekirse zorla olacak ben amcama arkamı dönemem ona söz verdim .Tükürdüğümü ne zaman yaladım da simdi yalayacağım."

"Gel yol yakınken dön aslanım ondan ne sana eş ne de anne olur onun kendine hayrı yok ki sana olsun mutsuz olmaktansa böyle yaşamaya razı o."

"Bana akıl verme Semih bana bahane üretme Semih bana kızı bulup getir hemen "

"Üzgünüm dostum ama ben bunu yapamam. Zorla olmaz."

"Ne diyorsun lan sen ben o sıçtığımının gönlünün olmasını mı bekleyeceğim bok bekler. Ben bu zamana kadar hiçbir kadına bana gel demedim ,benim ol demedim .Hepsi kendi rızalarıyla benim oldular bu mu olmayacak ha."