Against the wild fire (Castillo series #3)

Chapter 9: Aftermath of disaster

"Bakla ka ng taon! Seryoso? Kasama mo siya hanggang gabi? Sa bahay niyo? Ano nilindol ba ung bahay niyo? Nayugyog ba 'yang--" hinagis ko kay Taina ang lapis na hawak ko na muntik ng tumusok sa mata niya, sayang! 

It's our vacant, may isang araw sa isang linggo na parehas kami ng vacant ng dalawang 'to. Kaya naman we're here under the huge tree besides the campus' huge field kung saan makikita ang mga nagtatakbuhang mga football players. 

They're one of my favorite sights to look at. Yummy!

I glared at her. Sabi ko na nga ba at hindi magandang mag kwento ng kung ano ano sa dalawang 'to! "Huwag kang eskandalosa intsik! Walang nangyari!" 

"Ikaw pa ba? Sa landi mong 'yan? Naibigay mo na ba ang bataan? Baby on board na ba?" 

Sinamaan ko lalo siya ng tingin. "Eto piso maghanap ka ng kausap mo." binato ko ang piso na kinuha ko sa bulsa, mabilis niya itong nailagan at ngumisi lalo, abnormal.

"Pero sabi mo parang bumait siya sa'yo?" si Ria, nilingon ko siya, kanina pa niya dinidilaan ang ice cream niya na hindi maubos ubos. 

"Well.. masungit pa din naman pero didn't expect him to stay by my side that time." 

"Nag aassume ka na niyan te?" 

Napakurap kurap ako at hinagisan naman ng notebook si Taina na matabil ang dila, konti pa at itong lamesa na ang ihahagis ko sa kaniya! 

"Sasampalin na kita intsik! Of course not! Nakakakaba lang na bigla siyang bumait, di ba sabi nila ang taong biglang bumait malapit ng mamatay-- aray!" 

"What the fuck Maria?!" hinimas ko ang noo kung saan tumama ang notebook niya. God! Are we just gonna throw some things against each other? Ito ba ang main purpose ng pagkakaibigan namin? Magbatuhan?

"It's normal for a guy to do that. Don't assume things too quick Dani." ngumuso ako at inirapan siya. Alam ko naman iyon pero hindi kasi normal si Zandro para sa akin kaya kinikilabutan ako. 

"And of course, the public knows that you both are a thing, kung makitang iniwan ka niya sa bookstore at pinabayaan, masisira ang image niya for being the son of a well known political family." 

Bahagya akong natigilan ngunit agad ring nakabawi. "And what would you say about him cleaning our house?" hindi ko alam kung anong pinaglalaban ko dito pero hindi maganda sa pandinig ko ang mga sinasabi ng dalawang 'to.

Ria sighed. "Of course that's him being a gentleman. I mean even my annoying brother would do that for me, oo tama naman siya naka tsinelas ka lang, compare mo naman sa sapatos niyang branded at matigas ang pang tapak. He maybe a cold hearted jerk to you for your terrible encounter with him in the past but also know that he came in a well known mannered family."

"And he's not that bad, he won't be elected as the USC President for nothing." 

Nag igting ang panga ko at marahas na bumuntong hininga. I hate to admit it but Ria's right. Really what the hell am I thinking anyway? It's not like I'm expecting something different from reality. Ha! Nababaliw na ako!

Hindi na ako makapag isip ng matino matapos ang usapan namin ng tatlo. Maski ang art subject na kung saan ay nagkukunwari akong nakikinig ngayon ay wala akong maintindihan. 

I sighed. Bakit ba kasi ang big deal ng pagiging mabait ni Zandro?! It's not like I knew him for so long, mahirap lang sigurong matanggap na gentleman siya? 

Pero kahit na.. nakaka bother, hindi niya bagay. 

"Ms. Ong?" 

Napakurapkurap ako, my eyes widened as I saw my classmates na nakatayo na at iniiwan na ako dito na nakatunganga lang.