SECRET WITNESS

8

Louis nereye gideceğini bilemeden şehrin dış bölgelerine doğru arabayı sürerken yol kenarında gördüğü bir tabela sayesinde anlık plan yaptı. Hızlı bir dönüşle yolunu değiştirdi, merkezden uzak olan bir bölgeye yöneldi. 

Tarım arazileri ve ufak tefek kasaba evlerinden oluşan minik bir yerleşkeye geldiklerinde Harry "Burada mı kalacağız?" diye sordu camdan dışarıya bakarak. 

"Evet. Birkaç yıl önce bir davaya bakıyordum. Genç bir kız öldürülmüştü ve katili kendisini de ölmüş gibi göstermişti. Kızın babası buna inanmadı ama resmi bir soruşturma açılması için yeterli delili yoktu. Ben ona inandım. İşten izin alıp gayri resmi araştırmalar yaparak ona yardım ettim, katili bulduk ve hapse gönderdik. Adam buraya yerleşti ama bazen ziyaretime gelir, görüşürüz. Ondan yardım isteyeceğiz."

Harry gülümsedi. Daha önce hiç Louis kadar işine aşık bir polisle tanışmamıştı. Tamam, daha önce hiçbir polisle tam tanışmamıştı ama Louis'nin farklı bir dedektif olduğu ortadaydı. İşi için her şeyini feda ediyordu. Dedektiflikten çok daha iyi yerlere layıktı.

Louis onun yüzündeki ifadeyi görünce "Ne oldu?" diye sordu merakla. Harry ise omuz silkti. Ne düşündüğünü söylemekten çekindiği için susmakla yetindi.

Sessizlik içinde birkaç dakika daha araba yolculuğu yaptılar. Sonunda Louis bir evin önünde durdu, arabayı park etti. Aradığı kişinin evde olduğunu umarak Harry ile birlikte arabadan indi. 

Kapıyı ilk çaldıklarında gelen giden olmadı. İkinci seferde Louis direkt zile bastı ve kısa süre içinde kapı açıldı. Daha birkaç ay önce gördüğü yaşlı dostunu görünce gülümsedi, "Merhaba Eric!" deyip kollarını adama sardı. 

"Louis! Oh, bu ne güzel bir sürpriz böyle!"

Harry ikisinin sarılıp selamlaşmasını sessizlik içinde izledi. Sonunda Eric onun da varlığını fark etti ve "Merhaba, genç adam." dedi. "İçeri geçsenize, size bir şeyler ikram edeyim."

"Çok isterdik," dedi Louis ikisinin de adına. "Ama senden yardım istemeye geldik ve biraz acelemiz var."

"Tabii! Ne istersen yaparım.."

"Bazı sebeplerle şehirden kaçmamız gerekti. Bizim kalacak yere ihtiyacımız var. Kısa bir süreliğine."

"Benimle kalın!"

Zaten yalnız yaşıyordu, bu yüzden seve seve onları misafir ederdi ama Louis bunu kabul etmedi. "Seni tehlikeye atmak istemem, Eric. Bize günlük veya haftalık kiralık ufak bir ev lazım ama kendi adımla kiralayamam."

Eric bir süre düşündü. "Bir yer var ama yerleşim yerinin biraz uzağında kalıyor. Turistlere kiralanan ufak bungalovlar."

"Bizim için mükemmel."

"Benim adımla kayıt yaptırabiliriz. Bekleyin biraz."

Yaşlı adam evin içine girip kaybolduğunda Louis başını Harry'ye çevirdi. "Senin için bir sakıncası yoktur diye düşünüyorum?"

"O korkunç yurt dahil bir sürü yerde kaldıktan sonra bungalovu dert edeceğimi düşünme bile. Sen de benimle kalacaksın, değil mi?"

"Biliyorsun, eve dönemem."

Harry "O zaman hiç sorun yok," dedi. "Güvende hissederim."

Louis tebessüm etti ama cevap vermedi. Zaten buna fırsatı da olmadı çünkü Eric elinde siyah bir çantayla onların yanına döndü. "Hadi, gidelim. Kayıt için kimliğimi aldım."

"Çok teşekkürler, Eric, bunun hayatım boyunca unutmayacağım."

"Senin bana yaptıklarının yanında bu hiçbir şey, Louis. Benim için savcılıktan dosya bile çaldın!"