Not letting you go (Metamorphica Series #1)

Chapter Thirteen

Chapter Thirteen

Napatingin ako sa Gown ko. Ang ganda niya kaso sa ibang lalaki naman ako ikakasal. Hindi sa taong mahal ko.

Napatingin ako sa relo, it's 8 o'clock in the evening. Wala dito si Zydrick sa bahay ko, ang Metamorphica Sisters lang ang kasama ko pero tulog na sila.

Bukas na gaganapin ang kasal ko.

It's been 2 weeks nang hindi ko nakikita si Stell. Naiiyak ako kasi di ko man lang siya makausap ng matino. I want to clear all, yung walang pag-aalinlangan.

I on the TV, at di ako nagkakamali. He's on the news.

"We saw this pictures from some paparazzi, na si Stell Ajero ay may kasamang babae sa isang matao na lugar. They are so sweet. Nagsusubuan at nagyayakapan.

We interviewed Stell from call and he says it's her girlfriend. Masaya na siya sa estado nila, nakilala naming si Althea Gonzales yon, isang Model ng sikat na clothing line.."

S-Sila na? Sa ganitong kadaling panahon?

Nadulas sa kamay ko ang remote na nakapagpaingay sa buong kwarto ko.

Naglandasan ang mga luha sa mata ko.

"A-Ang sakit..." Ani ko ng paos.

Kahit na blurry ang mata ko. Kinuha ko ang cellphone ko at nireplyan si Stell.

To: Stell

Can we talk? Some private place? I need to clear this up..

Sa panahon na 'to. We finally let go our past love. Kailangan nang iwan ang nakaraan.

From: Stell

Sa dating tagpuan..

Kaya naghanda na ako ng susuotin ko.

I just wore a hood. Wala na akong planong magpaganda, kaya nagpabango at liploss na lang ako.

Bumaba ako at agad umalis.

---------------------

Nung makababa na ako sa kotse ko ay nilibot ko ang tingin sa dalampasigan.

Nakita ko naman siyang naka-upo doon at nakatanaw sa malayo.

Naglakad naman ako papunta sa kanya.

"Anong gusto mong pag-usapan?" Tanong niya pero di pa rin nakatingin sakin.

"U-Uh.."

Sh*t! I'm loss of words.

"Ito naman yung hiling mo, diba? Titigilan na kita?" Aniya.

"Kahit kaya ko pang lumaban, pero ayun.. Di ka na talaga magpapapigil.." Dugtong niya.

"S-Stell.."

"Ikakasal ka na, at ang mas masakit...sa pinsan ko pa. Sa dinami-daming tao, bat siya pa?" Ani Stell at di ko alam kong guni-guni ko ba yun pero umiyak siya.

"D-Di ko alam, S-Stell.." Ani ko.

"ANONG HINDI MO ALAM? MAHAL PA RIN KITA, CASSANDRA! GODDAMN IT! KAHIT PAGBANGGIT MO NGA LANG NG PANGALAN KO NGAYON NANGHIHINA AKO!" Sigaw niya sakin.

Natahimik ako habang tumutulo pa rin ang luha ko.

Mahal din kita, Stell. Kung alam mo lang.

"Kung kaya ko lang baguhin ang oras at ang pangyayari noon ko pa ginawa.." Aniya.

"Kainis! Bat ba nangyayari satin 'to? Bat ganito?" Dugtong niya at naiyak na.

Di ko alam pero bigla ko siyang niyakap.

I don't want him to be hurt like this, to cry like this.

Mas umiyak siya.

Kasalanan ko ba o kasalanan ng tadhana?

"L-Let's stay like this, b-bago maging bukas.." Ani ko.

Di siya umimik pero di niya naman tinanggal ang pagkakayakap ko sa kanya.

"May sarili na tayong buhay.. Finally, you will be married, sa isang perpektong tao, at ako, may girlfriend na.. Kailangan na nating tapusin 'to. Not letting you go is my league pero ito nga, I'll stop this. I'm letting you go.. Freely..." Ani Stell.

Naiyak ako.

Galing na sa bibig ni Stell. Pinapalaya niya na ako. Malaya na ako.

I'm crying and the same time sobbing hard.

"D-Di ko kaya... I-I can't.." Ani ko.

Iniharap niya ako sa kanya.

"You can't for now, but you can do..." Aniya.

Naiiyak ako, nanghihina ang katawan ko like a jelly.

"Can I kiss you for the last time? Can I feel your feelings towards me.." Ani Stell.

Hindi ako tumango pero agad niya na akong hinalikan.

I feel the sensation of love kapag si Stell lang ang gumawa sakin nito.

Like there was a butterfly in the stomach.

Nakakainis pero sa kanya ko lang nadama ang ganito at ito na ang huling araw na yun.

Got everything seemes to be broken
I just want you to know who I am..

Tumulo ang luha kong tumugon sa halik niya.

This scenario will be my memorable day of my life..

--------------------------

Edited :)

- misswittyyy