The delicate man that capCURED my heart

13 : FAINTED

KREIA'S POV

"Don't you dare come to school tomorrow!"

No! Bakit ba kanina pa ako kinukulit ni Jah na huwag pumasok bukas? I'm getting better naman na eh, sa una lang naman talaga masakit na masakit ang puson ko. Isa pa, uminom naman na ako ng gamot tsaka binilhan niya ako ng maraming-maraming chocolates!

"Papasok nga ako bukas, Jah naman eh!" pagmamaktol ko pa sakanya.

"You're such a hard-headed! Just do what I say" he said, still driving our way home.

Napapadyak ako ng paa sa likuran, mabuti na lang at nasa likod ako hindi niya makikita ang pagdadabog ko. Para akong isang batang nagdadabog dahil ayaw payagan ng ama na gumala. Friday na bukas, isang araw bago mag weekend. Gusto ko pa ring pumasok kasi gusto ko siyang makita bukas, bakit ba ayaw niya talaga ako papasukin? Hmp. Bahala siya! Basta papasok ako!

~~~

The next morning, I woke up feeling dizzy but I still managed to fixed myself up. Like what I said yesterday, papasok talaga ako ngayon. Sayang learnings tsaka gusto ko ring makita talaga si Jah. Masakit pa rin naman ang puson ko pero hindi na masyado katulad ng kahapon. Yun nga lang at tinatamad akong kumilos kapag meron ako.

Tapos na 'kong maligo at magbihis kaya kailangan ko na lang mag-lagay ng kung ano sa mukha. I get my tints in my drawer and looked on my mirror. My face looks pale, sobrang putla ko talaga dahil na rin siguro nahihilo ako at parang walang ganang kumilos. Yes, I'm not really feeling well but I can manage.

Once I'm done fixing my things and myself, I pave my way down to eat breakfast together with my family. Wala akong ganang naupo sa upuan ko, hindi ko na rin nagawang batiin pa ang mga magulang ko kasi nga wala talaga ako sa mood.

"Are you sick?" Dad asked, I shake my head.

"No, I'm fine Dad. I'm just not in the mood" I answered.

"Baka nagsasakit-sakitan lang" Reanne mumbled, but still I'm not in the mood to pick a fight with her. Pasalamat siya't papalampasin ko muna siya ngayon, tinatamad kasi talaga ako. Imbes na patulan siya ay kumain na lang ako ng pancake ko. I poured a chocolate syrup on it, dinamihan ko ito since fav ko ang chocolate syrup. Chocolate syrup with a little pancake, lol.

At dahil tamad nga ako ay magpapahatid na lang ako sa driver namin papuntang school. Ayokong kasabay si Reanne kaya nauna akong magpahatid since maaga pa naman at may kung anong kaartehan pa na ginagawa ang kapatid ko bago pumasok sa school.

I arrived at school earlier than ever! I have still 1 hour before the starting of classes. Nakayuko akong tinahak ang hallway mag-isa hanggang sa nabunggo ako sa matipunong katawan sa harap ko. Damn it! Nakayuko kasi ako kaya hindi ko nakitang may mababangga ako. I lift my head up only to met his dark eyes, fumming mad. Pinitik niya ang noo ko kaya napadaing ako sa sakit.

"I told you not to come!" Jah madly said.

"But...I want to see you" I pouted and played my fingers behind my back.

"Nakita mo na 'ko pwede ka nang umuwi" he grabbed my wrist tightly and pulls me back to the parking lot until we're already in front of his mustang.

"I don't wanna go home" I uttered like a child behind his back. Napabaling agad siya sa akin at matalim na naman ang tingin. He heaved a deep sigh, napahilamos din ng mukha dahil sa pagka-irita.

"Fine! Pero half day ka lang! Don't attend the class this afternoon!" asik niya pa, nauubos na ang pasensya. Hinatak niya akong muli papasok at nakangiti naman akong nagpatianod sakanya. Nang maka-akyat na kami sa aming floor kung nasaan ang room namin ay nagpaalam akong pupunta ng locker kasi naroon ang ibang gamit ko para sa morning class namin.

"Samahan na nga kita!" pagpipilit niya na naman. Gusto niya akong samahan pero nasa sunod ng pinakadulong room lang naman ang locker.

"Wag na kasi Jah, nasa dulo lang naman ang locker ang lapit-lapit" pagtaboy ko pa sakanya.

"Baka mamaya niyan mahimatay ka na naman Kreia! Sasamahan na kita bilis na!"

Oh god! Pakurot ng isang Justin De Dios, ang kulit! Hindi ako sanay kasi ako naman lagi ang kumukulit sakanya!

"Babe, I can handle this. Si Kreia ata 'to" I proudly said and lift my chin up then walk away like a model. Napatawa ako ng bahagya ng sa wakas ay hinayaan niya na 'kong umalis mag-isa. Jah is too worried at me right now, he's confusing me. Sana lagi.

I was smiling my way to the locker when suddenly someone grabbed my hair real hard at the back. Who the fuck!

"Well, well, well! Girls, look what I've got. A slutty desperate girl!" Yen's voice lingered all over the locker room. Her alipores immediately showed up in front of us laughing like devils. Yes, it was the YAWA girls again. What the hell, not now! I'm not in the mood!

"Let go of my hair, Yen" I calmly said, not even scared nor afraid with them. Ni katiting na takot ay wala akong nararamdaman.

"Why? It hurts ba? Ha?" she asked sarcastically and pulled my hair even more. Putangina! Ang sakit na ng anit ko! Habang sila patawa-tawa lang sa ginagawa nila sa akin. Ang lalakas ng loob kasi wala pang masyadong tao sa school!

"I'm not in the mood to fight back so let go of my hair, now!" I said calmly again trying to longer my patience more.

"E kami, nasa mood kaming saktan ka bitch! So pano ba 'yan?" Ara said smirking, mas lalo silang nagtawanan dahil ro'n sa sinabi niya. She then hold my both wrists so I can't fight back. Yen was still grabbing my hair at the back, this bitches!

"Akala niyo ba magugustahan kayo ni Jah dahil sa mga pinang-gagawa niyo? Dream on girls!" I laughed hysterically that made them mad even more. Weah even slapped me because she's badly gone mad. It hurts but still I wanna show them that I'm strong, I want to be sarcastic so I just laughed, not bothered by the slap.

"Take this for flirting Justin everytime!" Aya slapped me harder on the other cheek, I taste a blood beside my lips. I felt the corner of my eyes became watery. Close to crying because the slap fucking hurts but still I tried to remain my straight face, smirking to tease them a lil more. I was too weak to fight back kaya tanging mapang-asar na ngiti lamang ang kaya kong gawin sa mga pagkakataon na 'to. Kung hindi lang masama ang pakiramdam ko ngayon ay kayang-kaya ko silang labanan kahit mag-isa lang ako.

"You're not fighting fair! Pasalamat kayo at masama ang pakiramdam ko ngayon kung hindi, edi sana yang mga mukha niyo ngayon ay nakahalik na sa sahig" I smirked at them, pero napangiwi agad ako nang maramdamang mas hinila pa ni Yen ang buhok ko.

"What. did. you. just. said?" Yen asked behind my ear, she was fumming mad! Weak! Salita pa lang yan pano pa kaya kapag pinatikim ko na ang mga 'to ng kamao ko hanggang sa madurog ang mga mukha?

"Hinding-hindi kayo magugustuhan ni Justin! Itaga niyo 'yan sa bato" I uttered and laughed very hard when I saw their ugly faces heated up because of anger.

"SHUT THE FUCK UP!" Ara once again slapped me real hard, my vision became blurry at that time. Mas lalo akong nahihilo at tila matutumba, but still I managed to gave them a sarcastic smile and before I pass out I heard a voice screaming my name.

"KREIA!"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~