The delicate man that capCURED my heart

14 : SUNSET

KREIA'S POV

I woke up in a room filled with no other than color but white, nasa langit na ba ako? I tried to clear my vision until I realized that I was lying on a hospital bed. Hospital? What the? Why am I even here? Mabilis akong naupo pero bigla ring nahiga agad ng maramdamang masakit ang katawan ko at parang may nag-aanit ng buhok ko sa ulo. Napadaing din ako sa sakit ng maramdamang tila may pasa rin ako sa magkabilang-pisngi.

What the fuck! Natatandaan ko na ngayon kung anong nangyari! Pero sino muna ang nagdala sa akin dito? I am not seeing people inside the room, nasaan kaya sila? Sinubukan kong maupo muli pero nabigla ako ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Justin.

"Thank God! You're finally awake, Kreia!" he said out of relief, inalalayan niya agad ako para maka-upo.

"Do you know how worried I am? Dapat kasi sinamahan na kita! Ang tigas-tigas kasi ng ulo mo!" he added, scolding me. Napangiti ako dahil sa inaasta niya ngayon sa harap ko, sana talaga palagi.

"Don't worry about the girls, Gav reported them to the guidance office.They're 2 weeks suspended from the school and they have to clean the CR of our building for the whole month. Dapat nga expelled na lang kasi grabe yung ginawa nila sayo" sunod-sunod at walang preno niya pang salita. Poor yawa girls! Naawa ako sakanila, slight.

"Thank you babe" I tried to smile widely but my cheeks freaking hurts! Ilang beses kasi akong pinagsasampal ng mga yawa na 'yon!

"Ano ba kasing ikina-kagalit nila sayo?" he asked but I don't want to answer his question. 'Kung alam mo lang Jah na kaya kong ipaglaban yung pagmamahal ko sayo kahit nasa bingit na 'ko ng kamatayan'

"KREIA! OMYGHAD WHAT THE FUCK JUST HAPPENED?!" Justin and I got shocked when Qwyn entered the room with tears brimming down her cheeks. She then hugged me tightly and cried on my shoulder.

"Hoyyy gaga okay lang ako!" hinagod-hagod ko ang likod niya habang tumatawa ng bahagya.

"Saan na yung mga babaeng 'yon? Papatayin ko talaga sila kapag nakita ko sila!" She angrily said.

"Hayaan mo na sila" I smiled at her.

"Sila tita pala papunta na. Nako ghorl, galit na galit sila tito gustong ipa-kick out sa school yung mga ponyeta na 'yon!" she said, still mad.

Hindi ko tuloy alam kung anong isasagot ko kila Daddy kung tatanungin nila ako mamaya about dun sa nangyari. Pero ako nga ba dapat ang tanungin? Eh yung yawa girls naman ang nag-umpisa, tahimik lang akong naglalakad kanina papuntang locker tapos ayun na nga.

After a while, dumating na rin sila Mommy. They look really worried but they don't ask anything from me, siguro may nakapag-salaysay na nang nangyari sakanila. They both thanked Jah for taking care of me and for all the things Jah have done to me. Kahit si Qwyn din at Gav ay pinasalamatan nila pareho dahil na rin sa tulong ng mga ito sa akin.

I was confined for almost 1 week in the hospital, salit-salitan ang pagbabantay nila Mommy sa akin. Kapag may pasok ay si Mommy o di kaya'y si Daddy ang narito para bantayan ako. Kapag naman may free time sila Jah ay deretso agad sila rito para bantayan din ako at para na rin makapag-pahinga naman ang mga magulang ko kahit saglit lang. I was just having a minor injury but look how worried they are, lalo na si Jah.

"Jah, hindi mo naman kailangang umabsent ngayon para bantayan ako e" It was my last day here in the hospital, nagulat ako dahil nagliban talaga si Justin sa klase para bantayan lang ako.

"Ayaw mo ba?" he asked with a cold tone. Nangongonsensya ba 'to?

"Syempre gusto!" I beamed that made him chuckled. Cute.