I wonder if [Book 2]

Δεν θα γίνει πιο εύκολο {20}

Και τότε μου λέει κάτι το οποίο ούτε είχα φανταστεί. Ίσως όταν ήμουν γυμνάσιο να είχα σκεφτεί πως θα ήταν να είμαι με έναν τύπο που κάνει τέτοιο λόγω των ιστοριών που διάβαζα στο wattpad,αλλά πλέον δεν βρίσκομαι στο γυμνάσιο και δεν διαβάζω ιστορίες που μου "φουσκώνουν" τα μυαλά. 

«Ορίστε;» απαντάω μόνο. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Είναι σε συμμορία,προκαλεί επεισόδια,κάνει παράνομα πράγματα, πράγματα για τα οποία πας φυλακή..

«Δεν θα το ξανά πω.» λέει λίγο ενοχλημένος, «Γι'αυτό δεν σου είπα τίποτα Νεφέλη,γιατί δεν ήθελα να με κοιτάς με αυτόν τον τρόπο.» λέει μπερδεύοντας τα χέρια του στα μαλλιά του

«Με τι τρόπο;» ρωτάω

«Με φόβο. Με Απογοήτευση· και η λίστα συνεχίζεται.» λέει και σηκώνεται από τον καναπέ. Δεν με πλησιάζει,κρατάει απόσταση μεταξύ μας.

«Πώς; Γιατί έμπλεξες;» προσπαθώ να καταλάβω. Προσπαθώ να τον καταλάβω.

«Έλα ρε,Νεφέλη..» λέει με το σαρκαστικό του χαμόγελο. «Ήμουν μόνος χωρίς οικογένεια και ανήλικος,γνώρισα ένα παιδί και μου είπε για την συμμορία. Ύστερα, με πλησίασε ένας άντρας μεγάλης ηλικίας και μου πρόσφερε μια θέση στην συμμορία.» λέει,αλλά συνεχίζω να μην καταλαβαίνω. Κάποιος του πρόσφερε μια θέση και απλά την δέχτηκε; «Ή θα έμπαινα στην συμμορία ή θα πήγαινα στο ορφανοτροφείο.» προσθέτει

«Και μπήκες στην συμμορία..» το λέω περισσότερο για να το ακούσω εγώ παρά εκείνος. «Και γιατί δεν μου το έλεγες τόσο καιρό; Προσπαθούσες να κερδίσεις χρόνο ώστε να βρεις κάποια καλύτερη δικαιολογία;» απορώ

«Όχι.» απαντάει κοφτά. «Προσπαθούσα να βγω από την συμμορία.» απαντάει και αυτό δεν το περίμενα. Καλά,τίποτα από όλα αυτά δεν περίμενα.

«Και βγήκες;» ρωτάω και ως απάντηση παίρνω κάτι γέλια

«Δεν το πέτυχα.» λέει μόλις σταματάει να γελάει, «Ήθελα να βγω για εσένα. Γιατί σκέφτηκα πως είμαι καλύτερο από αυτό. Δεν χρειάζεται να είμαι εγκληματίας ή κακός. Αλλά μάλλον χρειάζεται.» λέει με απογοήτευση

«Δεν είσαι κακός.» λέω με σιγουριά και κάθομαι δίπλα του. «Έχεις κάνει κάποιες λάθος επιλογές,ναι. Αυτό όμως δεν σε κάνει κακό άνθρωπο.» λέω και τα πρόσωπα μας είναι πολύ κοντά.

«Νεφέλη,δεν θα μπορέσω να φύγω. Όχι σύντομα.» μου λέει,αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να φύγει

«Γιατί;» αναρωτιέμαι

«Δεν αφήνουν να φεύγουν άτομα τόσο εύκολα.» απαντάει, «Γιατί αν μπορεί οποίος θέλει να φύγει τότε η συμμορία δεν θα υπήρχε,θα μπορούσε να προδωθεί εύκολα, να μαθευτεί ότι υπάρχει. Για να προστατεύσουν την συμμορία δεν αφήνουν άτομα απλά να φύγουν.» μου εξηγεί