I wonder if [Book 2]

Τα σκατωσα. {37}

Α Δ Α Μ

Τελειώνω νωρίτερα από την συμμορία. Τέλεια,θα χαρεί η Νεφέλη που θα πάω νωρίτερα. Σταματάω να της πάρω λουλούδια. Δεν ξέρω τι σκατα σκέφτομαι, απλά το βρίσκω καλή ιδέα. Δεν της έχω πάει ποτέ λουλούδια και κάθε φορά που βλέπουμε κάποια ταινία και κάποιος παπαρας πάει σε κάποια λουλούδια συγκινείται..άρα θα θέλει κι εκείνη.

Για κακή μου τύχη πέφτω πάνω στον Ανδρέα και τον Ηλία,ευτυχώς πριν προλάβω να πάρω τα λουλούδια. Θα με πέρναγαν για φλωρο,όχι ότι με νοιάζει τι πίπες λένε αλλά και πάλι.

«Που πας ρε αδερφέ;» με σταματάνε

«Ε.. με περιμένει η Νεφέλη.» τους λέω αδιάφορα

«Πάλι;» δυσανασχετεί ο Ανδρέας. Τους έχω ρίξει πολλές φορές άκυρο λέγοντας τους πως σκοπεύω να μείνω με την Νεφέλη, πράγμα που είναι και η αλήθεια. «Φίλε,είσαι μουνοδουλος.» προσθέτει και το εννοει

«Σε έχει βάλει στο βρακι της είναι η αλήθεια.» συμφωνεί ο Ηλίας

«Λέτε παπαριες.» λέω έτοιμος να φύγω.

«Αν δεν ισχύει γιατί τρέχεις διαρκώς από πίσω της;» με ρωτάει ο Ανδρέας

Σχεδόν γελάω. «Δεν έχετε την παραμικρή ιδέα για το τι συμβαίνει,όποτε βουλώστε το.» λέω νευριασμένος. Δεν ξέρουν τι σχέση έχω με την Νεφέλη,δεν ξέρουν πόσες μαλακιες έχω κάνει ή μάλλον ξέρουν αλλά δεν τους νοιάζει. Για εκείνους όλα είναι μια πλάκα, όλα είναι χαλαρα και πίπες. Δεν καταλαβαίνουν πως δεν της αξίζω,πως αξίζει το καλύτερο κι εγώ απέχω πολύ από αυτό. Η Νεφέλη αξίζει το 100% όλων των πραγμάτων. Τίποτα λιγότερο.

«Φίλε,έλα μην είσαι ξενέρωτος.» συνεχίζουν, «Πάμε για μια μπίρα,είμαι σίγουρος πως η σύζυγος σου θα στο επιτρέπει. Ή μπορεί κι όχι..» λένε για να με πειράξουν και αρχίζουν να γελάνε

«Σταμάτησε βρε βλάκες.» λέω με νεύρα

«Φίλε,έλα πάμε.» λέει ο Ηλίας στον Ανδρέα, «Έχεις γίνει υπερβολικά μαλακός.» ψιθυρίζει ένας από τους δύο,δεν είμαι σίγουρος ποιος

«Θα έρθω.» λέω απλά για να τους κλείσω τα στόματα. Δεν γουστάρω να λένε παπαριες, ποσό μάλλον να με λένε αδύναμο.

«Φερε πίσω το γαμημενο τηλέφωνο.» γρυλίζω στον Ηλία

Γαμωτο,έχω καθυστερήσει ήδη και δεν με αφήνουν οι παπάρες να φύγουν και τώρα έχουν το κινητό μου.