Τσου. {31}

1.5K 108 24
                                    

Δύο μήνες μετά

Περασαν δύο ολόκληροι μήνες από τότε που μετακόμισα εδώ και πραγματικά χαίρομαι που το έκανα. Χαίρομαι που επέλεξα να μετακομίσω μαζί του,χαίρομαι που μου το ζήτησε. Αυτοί οι δύο μήνες περάσαν υπερβολικά γρήγορα. Ξεκινήσαμε με τις σχολές μας,ο Αδάμ πηγαίνει όπως μου είχε υποσχεθεί,όχι πάντα αλλά πηγαίνει. Εγώ από την άλλη,δεν έχω χάσει μάθημα, εννοείται. Διαβαζω όσο περισσότερο μπορώ, μα δεν είμαι σίγουρη αν μ'αρέσει η σχολή. Τα μαθήματα είναι φανταστικα και ενδιαφέρον,μα δύσκολα και δεν έχω κάνει καμία φιλια,όχι ότι με νοιάζει αλλά νιώθω λίγο μόνη στην σχολή. Ευτυχώς όμως όλα πηγαίνουν τόσο καλά με εμένα και τον Αδάμ που πραγματικά δεν με νοιάζει αν θα κάνω φιλίες στη σχολή ή όχι. Οι τσακωμοί μου με εκείνον ελαττωθήκαν,περνάμε πολύ χρόνο μαζί και πραγματικά φαίνεται ποσό προσπαθεί ή τουλάχιστον έτσι ήταν πριν δύο εβδομάδες.. Τι εννοώ με αυτό;
Τις τελευταίες δύο περίπου εβδομάδες τον νιώθω να απομακρύνεται από εμένα. Εκεί που νόμιζα πως πλέον δεν υπάρχει κανένα τείχος ανάμεσα μας,τώρα γεννιουνται ξανά οι αμφιβολίες που είχα.. Δεν ξέρω,μπορεί να είναι απλά μια φάση που περνάει. Ξέρω πως δεν γίνεται να είμαστε συνέχεια τέλεια,όχι ότι ήμασταν ποτέ τέλεια αλλά ήμασταν καλύτερα από ότι συνήθως, απλά δεν ξέρω.. Φοβάμαι πως πάνω που με άφηνε να τον δω · να τον δω όπως πραγματικά είναι,τώρα κάνει πίσω.
Δεν μου μιλάει όπως πριν,έχει γίνει ψυχρός και απόμακρος. Όχι όλη την ώρα,αλλά και πάλι. Το ξέρω πως απομακρύνεται. Το νιώθω και το φοβάμαι. Γιατί το κάνει αυτό;

Ακούγεται η πόρτα που ανοίγει και σηκώνομαι για να πάω τον δω,θα γύρισε ο Αδάμ. Είναι έξι τα ξημερώματα,άργησε περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

«Αδάμ;» λέω καθώς βγαίνω στον διάδρομο

«Κουζίνα.» ακούγεται η φωνή του και πηγαίνω στην κουζίνα.

Πίνει νερό από το μπουκάλι ενώ έχει αφήσει το ψυγείο ανοιχτό,ξέρει πως πρέπει να κλείνει το ψυγείο όταν δεν το χρησιμοποιεί. Κλείνω το ψυγείο,χωρίς να πω κάτι. Ούτε εκείνος λέει.

«Άργησες σήμερα.» σχολιάζω καθώς πετάει το πλέον άδειο μπουκάλι νερού.

«Συγγνώμη,δεν ήθελα να σε ξυπνήσω.» μου λέει

«Δεν με ξύπνησες.» λέω. Αλήθεια είναι. Ξύπνησα μόνη μου γύρω στις τέσσερις. Γιατί; Γιατί συνήθως τέτοια ώρα έρχεται τον τελευταίο καιρό,όποτε έχω συνηθίσει να ξυπνάω κάπου εκεί.

I wonder if [Book 2]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora