I wonder if [Book 2]

Ότι κι αν γίνει.. {43}

Φτάνουμε στο κλαμπ. Παρκάρει στο πάρκινγκ ο Αδάμ και βγαίνουμε από το αμάξι. Φοράω το φόρεμα που ήταν να φορέσω χθες και έχω ετοιμάσει παρόμοια, όχι βέβαια τόσο καλά όσο χθες αλλά ναι,δεν θέλω να σκέφτομαι ότι με έστησε γιατί δεν είναι σημαντικό. Μέχρι το πρωί ήταν..αλλά όχι πλέον τέλος πάντων.

Η μουσική είναι υπερβολικά δυνατά γιατί δεν έχουμε μπει καν μέσα και την ακούμε πεντακάθαρα. Στο πάρκινγκ ήδη υπάρχουν κάποιοι που ξερνάνε ή που φασωνονται. Ποτέ πρόλαβαν; Περνάμε από μια μεγάλη παρέα αγοριών και μας κοιτάνε,ο Αδάμ νιώθει την ανάγκη να βάλει το χέρι του γύρω από την μέση μου και να με φέρει κοντά του.

«Θα τους γαμησω.» μουρμουρίζει

«Αδάμ!» τον μαλώνω και πιάνω το χέρι του,όχι για να το βγάλω από πάνω μου αλλά επειδή νιώθω ασφάλεια να τον κρατάω.

«Υπάρχει κάνα θέμα;» ρωτάει την παρέα αγοριών και αλλάζουν κατευθείαν το βλέμμα τους

«Ρε Αδάμ.» παραπονιέμαι

«Τι μωρό μου;» λέει και καλά αθώα,είναι χαζός.

Πάω προς την σειρά όπου υπάρχει για να περιμένουμε να μπούμε. Η σειρά είναι τεράστια,τι στο καλό; Πόση ώρα θα περιμένουμε για να μπούμε μέσα; Ο Αδάμ με τραβάει και προσπερνάει την σειρά.

«Τι κάνεις; Πρέπει να περιμένουμε.» λέω καθώς πλησιάζουμε στους φουσκωτούς τύπους που βρίσκονται στην είσοδο.

«Μην μιλήσεις.» λέει πριν φτάσουμε μπροστά τους

«Αδάμ!» λέει έκπληκτος ο ένας από τους δύο φουσκωτούς

«Τι γίνεται;» ρωτάει ο Αδάμ χαλαρός

Τους ξέρει; Για να τους μιλάει,ναι.

«Χαμός όπως βλέπεις.» λέει κοιτάζοντας εμένα, «Περάστε.» κάνει στην άκρη ο κυριουλης για να μπούμε. «Α,Αδάμ.» μας σταματάει αφού περνάμε μέσα, «Δεν σκοπεύω να πω τον Αρχηγό ότι είσαι εδώ.» λέει χαμογελώντας στον Αδάμ κι ο Αδάμ κουνάει καταφατικά το κεφάλι του και περνάμε μέσα

«Τους ήξερες;»ρωτάω, «Από την συμμορία;» ρωτάω ξανά

«Ναι,Νεφέλη. Ήταν παλιά στην συμμορία.» εξηγεί

«Δεν είναι πλέον;» ρωτάω, «Νόμιζα πως είναι δύσκολο να φύγει κάποιος.» σχολιάζω γιατί αυτό μου είχε πει,αλλιώς θα είχε βγει τώρα σωστά;

«Έχει βγει από την συμμορία,αλλά χρωστάει στην συμμορία. Είναι χειρότερο,πίστεψε με.» λέει καθώς μπαίνουμε πιο μέσα