Κουράστηκα Μιχάλη {30}

1.5K 116 13
                                    

Ο ήχος κλήσης μου με ξυπνάει.  Τι ώρα είναι; 11 το πρωί και με παίρνει ο Μιχάλης τηλέφωνο,καλά θα πάει αυτό.. Σηκώνομαι από το κρεβάτι, όσο πιο ήσυχα μπορώ για να μη ξυπνήσω τον Αδάμ ο οποίος κοιμάται δίπλα μου και μέχρι πριν λίγο το χέρι του βρισκόταν πάνω μου,αλλά με αργές κινήσεις το έβγαλα από πάνω μου.
  Αφού βγαίνω από το δωμάτιο το σηκώνω. «Ναι;» απαντάω

«Κοιμόσουν;» ακούγεται η επικριτική φωνή του

«Ε ναι.» απαντάω, «Τι θέλεις;» ρωτάω χωρίς να χάνω χρόνο. Δεν σκοπεύω να κάνω ψιλο κουβέντα μα τον Μιχάλη και μετά να ακούσω το κράξιμο,ας το ακούσω από τώρα.

«Έμαθα πως μετακόμισες.» λέει επικριτικά

«Ναι,καλά έμαθες.» λέω καθώς πηγαίνω στην κουζίνα

«Με εκείνον;» ρωτάει σχεδόν γελώντας

«Ναι,Μιχάλη. Με τον εκείνον.» λέω προσπαθώντας να μην εκνευριστώ από τώρα. Δεν καταλαβαίνω καν γιατί με παίρνει τηλέφωνο,του αρέσει τόσο πολύ να με κάνει να νιώθω άσχημα;

«Αχ Νεφέλη..» λέει απογοητευμένος, «Δεν νομίζεις πως ήρθε η ώρα να σταματήσει όλο αυτό;» με ρωτάει, «Ήλπιζα να είναι απλά μια φάση που περνάει κάθε τρελό έφηβο κορίτσι, αλλά αυτό παραπάει.» λέει και φυσικά με εκνευρίζει. Τρελό έφηβο κορίτσι,σοβαρά τώρα;

«Ορίστε;» λέω δίνοντας του την ευκαιρία να το σώσει όλο αυτό,αλλά φυσικά και δεν θα το κάνει. Ποτέ το έκανε άλλωστε;

«Λέω πως όλη αυτή η φάση με το να θες τον μαλακα του σχολείου,πρέπει να τελειώσει. Πάντα σ'αρεσαν οι ιστορίες με τέτοιες μαλακιες και πάντα αναζητουσες την προσοχή,μα πραγματικά πρέπει να σταματήσει όλο αυτό.»λέει και αντί να το σώσει το κάνει χειρότερο

«Για ακόμη μια φορά δεν έχεις ιδέα για τι πράγμα μιλάς.» λέω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ

«Δεν έχω;» λέει προσπαθώντας να μην φωνάξει, «Νεφελη,τα έχεις καταστρέψει όλα!» ουρλιάζει, «Χάλασες την παρέα που είχες από μικρή για εκείνον. Για κάποιον σαν εκείνον. Δεν ξέρω τι σου κάνει και μένεις ακόμα μαζί του. Σε πήδηξε για το στοίχημα. Αυτός είναι.» λέει και ποτέ δεν θα σταματήσει να τα λέει όλα αυτά

«Μιχάλη..γεια.» λέω έτοιμη να του το κλείσω. Δεν ξέρω καν γιατί του σηκώνω,δεν ξέρω τι ελπίζω πως θα έχει αλλάξει.

«Κεράτωσες, παρατήσες φίλους και οικογένεια. Σε έχει παγιδέψει,Νεφέλη. Δεν υο βλέπεις;» με ρωτάει

I wonder if [Book 2]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora