20. The Reason Behind

66 1 1
                                    

Siren's POV

There was an awkward silence after that announcement. Hindi ko rin alam kung anong sasabihin ko. Even Julia and Francheska na always may opinion about almost everything ay walang masabi. Everyone was just staring at us.

"Wow! Bravo! Ano 'to? Shooting nang isang upcoming movie?" I heard someone say.

Nagsilingunan lahat doon sa entrance door nang restaurant at doon nakatayo si Enrique. Nakangiti lang siya at nagsimulang maglakad patungo sa amin. Ieuhence's statment that he plans to win me back is pretty much a trouble already. Pero kung lalapit pa ang isang ito at makikigulo, that's trouble not just times two but ten or more.

Umakbay si Enrique sa akin nang makalapit na siya which caused Ieuhence to literally shift from their table to ours. Quite frankly, it's not very human of him to just shift at my side that fast.

"Mr. Vergara."Narinig kong bati niya kay Enrique.

"Nawala lang ako saglit kaninang umaga dahil may inasikaso lang ako tapos pagbalik ko may nang-aagaw na kay Siren?" he tilted his head habang nakangiti parin kay Ieuhence na alam kong may ibig sabihin.

"Past is past, Bro. Hate to break it to you but she has a new boyfriend now and that's me." Enrique added at binigyan ko siya nang masamang tingin.

"Ewan ko kung saan na naman nanggaling yan" I retorted. Ang lakas naman ata nang hangin ni Mr. Yabang ngayon ah. Ieuhence looked at Enrique as if they're playing the stare game.

"Don't lie." Ieuhence told him in a very stern voice. Maliit na bagay lang but he actually listened to him.

"Fine, we're not together—" He told him and smirked before he added "—yet".

Bago pa lumala ang sagutan nila ay nakisabat na ako dahil sumosobra na itong dalawang 'to.

"Anong 'yet' ka diyan?! Talagang hindi dahil ikaw," tinuro ko si Enrique na panay ang ngisi, "never kita naging boyfriend and at this rate, I don't think may future ka pa ma maging boyfriend ko. At ikaw naman," I faced Ieuhence na may nakaplaster na ngiti sa labi niya. I was about to tell him na tigilan na niya ako dahil ex-boyfriend ko na siya nang biglang may gumalaw sa loob nang tiyan ko. As if he knew what I'am feeling, ay mabilis siyang napahawak dito. The look on his face is just so priceless, it's screaming with joy and love. Instead of saying what I was originally about to say ay medyo na wala yung inis ko. He caressed my stomach at unti-unting nawala ang sakit.

"Siren, are you okay? May masakit ba sa 'yo? Tell me please." He's worried, I can tell that. I can see it in his eyes.

"Siren, okay ka lang ba? Damn it! I'll call the ambulance!" Enrique dug both of his hands doon sa buhok niya sa sobrang pag-aalala.

"No! I'm fine. No need to call the ambulance." I told them and saw their face relaxed.

"I can feel her, Siren. Our child." Ieuhence said, almost a whisper just enough for me to hear him. I gasped at that moment. All this time, I thought wala siyang paki. Pero nung hinawakan niya yung tiyan ko kanina, I can feel the happiness he's having inside and a teary eyed smiling Ieuhence confirmed it.

"I want to go home, Ieuhence. I want to rest." Iyon nalang ang nasabi ko dahil alam ko na kung magtatagal pa ako dito ay mag be-break down na ako. I looked at Julia and Fancheska at nainitndihan naman nila.

***

Inabangan ko si Lola sa bahay. Tinawagan ko siya at ang sabi ay nag-mall lang daw siya, pabalik na rin naman daw siya ng bahay. Ang tagal-tagal kong naghintay kay Lola to the point na nakatulog na ako sa sofa. I was awaken with my sleep nang naramdaman kong may kumakalabit sa akin. Nakita ko yung mukha ni Lola na nakayuko sa akin with a smile on her face.

This Kind of LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon