Part-10

851 170 1
                                        


Yoongi pov;

တစ္ပါတ္လံုး....လူသားေလးေနာက္ကိုပဲလိုက္ေနခဲ့တာ...မနက္ဖန္ဆိုရင္ သူ႔ကိုသြားေခၚရမယ့္ရက္ေတာင္ေရာက္ၿပီ....ေသခ်ာေပါက္သြားေခၚမွာပါ...ကြၽန္ေတာ္ကတိေပးထားခဲ့တယ္ေလ...ဒါမဲ့ျပႆနာကtaehyung... ေနရာတကာတေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတဲ့ taehyungေၾကာင့္ လူသားေလးကို ဘယ္လိုေခၚခဲ့ရမယ္မသိဘူး...လူသားဆိုတာလည္းအသိေပးလို႔မျဖစ္ဘူး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ taehyungကအေမွာင္ေလာကသားဆိုေတာ့ လူသားကိုေတြ႕ရင္ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မယ္မသိဘူးေလ....

"hyung...."

"ေအာ္...taehyung ဘာလဲ"

"hyungကအစကတည္းက တစ္ေယာက္ထဲေနတာလား ဒီလိုေတာစပ္ႀကီးမွာေလ"

"မဟုတ္ပါဘူး...အစကhoseokရဲ႕အထိန္းေတာ္နဲ႔ေနတာ...သူဆံုးသြားေတာ့တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္သြားတာေပါ့"

"hyung...အထီးမက်န္ဘူးလား"

"တစ္ေယာက္ထဲေနရတာကိုအထီးက်န္တယ္လို႔ေတြးတဲ့သူေတက လူပ်ာ့လူညံ့ေတပဲ hyung ကေတာ့အထီးမက်န္ဘူး...လြတ္လပ္တယ္"

"hoseok နဲ႔ဘာလို႔မေနတာလဲ hyung ငယ္ငယ္က အက္မွာပဲႀကီးပ်င္းခဲ့တာမို႔လား"

"အယ္...အက္တာက...ဟို...မေနခ်င္လို႔ သူနဲ႔ေနရတာပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္ေလ"

မေနခ်င္လို႔မေနတာထက္ ေနလို႔မရလို႔ဆိုပိုမွန္မယ္ နယ္နွင္ဒဏ္ေပးခံရလို႔ မေနတာပါလို႔ေျပာလိုက္ရင္ အထင္ေသးခံရဦးမယ္မလား....

"ဒါနဲ႔ မင္းအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား"

"ဟင္ ဘာကိုလဲ"

"ေနာက္သံုးလေလာက္ေနရင္ ေရွ႕ျဖစ္ေဟာျဖစ္လာေတာ့မယ္ေလ...မင္းဘက္ကအေမွာင္သခင္ကိုနွိမ္နွင္းဖို႔အသင့္ျဖစ္ၿပီလားလို႔"

"ေအးေဆးပါhyungရယ္...ဒီေလာက္ကေတာ့ေခါင္းထဲကိုမထည့္တာ...ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္ေနတာတစ္ခုရွိတယ္"

"ဘာလဲ..."

"အေမွာင္သခင္ကဘာလို႔ၿငိမ္ေနရတာလဲ.... ကြၽန္ေတာ္ hyungတို႔ဆီေရာက္သြားတာကိုသိရက္နဲ႔...တကယ္ဆိုသူစစ္ပြဲစသင့္ၿပီမို႔လား"

"အင္း...hyung လည္းစဥ္းစားမိတယ္... သူတစ္ခုခုႀကံစည္ေနမယ္လို႔ေတာ့ထင္တယ္ ေရွ႕ျဖစ္ေဟာမစ မျခင္းhyungတို႔သတိထားရမွာပဲ"

That means loveWhere stories live. Discover now