-The Marauders-.J.E.P.

Tatil

Derslerde sürekli dalgındım ve benle konuşmaya çalıştıklarında sadece dinliyor,geceleri çoğunlukla kabus gördüğüm için artık uyumuyordum.Profesörler bile bu çöküşümü görmüş birkaç kez uyarmıştı.Ama birşey değiştirmediği den profesörlerde ikaz etmeyi bırakmıştı.Ksks dersinde böcürtleri işliyorduk.

"Bugünkü konumuz Böcürtler.Ne olduklarını kim söyleyebilir?"

Lils elini kaldırıp cevabını verdi.

"Böcürtler en çok korktuğumuz şeylere dönüşür.Karanlık yerlerde yaşarlar ve gerçek biçimleri bilinmiyor"

"Aferin bayan Evans.Gryffindor'a on puan! Bugün uygulamalı olarak işleyeceğiz bu yüzden kitaplarınızı kaldırabilirsiniz."

Herkes kitaplarını çantalarına koyup asalarını çıkarttı.Profesör masa ve sandalyeleri geriye itip biraz uzağımıza dolap koydu.

"Şimdi herkes sıraya girsin.Korkunuzu yok edebilmek için 'Riddikulus' demeniz yeterli olacaktır.Benimle beraber tekrar edin.Riddikulus"

Herkesle beraber tekrar edip sıranın bana gelmesini bekledim.Sıra bana geldiğinde yerde kanlar içinde yatan Sirius ve kundaklı bir bebeğe dönüştü.Elim titresede asamı böcürte doğrulttum.

"Riddikulus!"

Diyip profesörün yanına gittim.

"Profesör dışarıya çıkabilir miyim?Kendimi kötü hissediyorum."

İzin verdiğinde çantamı alıp hızla bahçeye gözlerim dolu bir şekilde çıktım.Bir ağacın altına çantamı fırlatıp kendimi çimenlere bıraktım.
İki aydır boş hissediyorum.Duyguları alınmış gibi.Gözlerimi kapatıp yaşların akmasına izin verdim.Biraz bekledikten sonra gözlerimi açıp gökyüzüne baktığımda Sirius koşarak bana doğru geliyordu.Ayağa kalktığımda sarılmış dudaklarımdan öpmüştü.

"Bebeğim özür dilerim."

"Neden özür diliyorsun?"

"Gözlerimin önünde yıkılmana izin verdiğim için."

"Önemli değil...Sirius?"

"Efendim meleğim?"

"S-sen baba o-olmak istiyor musun?"

Ellerini yanaklarıma koyup anlını anlımla birleştirdi.

"Sen ne zaman hazır hissedersen o zaman yaparız.İllaki çocuğumuz olacak diye birşey yok Euphie"

"B-bende anne o-olmayı çok istiyorum.Ama yine aynı şeyleri yaşayacağımdan bebeğimizi koruyamamaktan korkuyorum"

"Sen anne olmayı istiyor musun onu söyle?"

"Her kadın anne olmayı ister!"

Gülümseyerek yanağımdan öptü.

"O zaman korkmana gerek yok bir tanem.Koruyabileceğine eminim.Senin dünyadaki en iyi anne olacağından eminim."

Elini elime alıp gülümsedim.Ortak salona gülerek girdiğimizde çapulcular şaşkın ve mutlu bi şekilde bakıyorlardı.James'ın yanına oturup saçlarını karıştırdım.

"Noel tatilinde sizi evimize bekliyoruz!"

Onaylayan mırıltılar eşliğinde sohbet ettik.Herkes dağıldıktan sonra Mcgonagall'ın yanına gittim.

"Profesör zamanınız varsa konuşabilir miyiz?"

"Elbette.Gelin odama geçelim."

Odasına giderken sessizlikle yerdeki taşlara bakıyordum.Girdiğimizde masasına oturup oturmamı işaret etti.Oturup dışarıya nefes verdim.