Ceren Yılmaz o geceye kadar başına gelecek felaketi farkında bile değildi. Karşısındaki adamın ona ne yapacağını, ondan ne istediğini bilmiyordu. Bu işin sonunda onu ne bekliyordu bilmiyordu ve sadece korkuyordu. Bu adamı hayatında hiç görmemişti ve...
"Hayır sana davranmam gerektiği gibi davranacağım."
"Ne?"
"Odaya çıkacaksın ben de kapını kilitleyeceğim."
"Hayır"
"Ceren bunu bana zorla yaptırma"
Ceren onu omuzlarından sarsarak sertçe itti.
"Senden nefret ediyorum!"
Hızlıca odaya çıktı. Kısa süre sonra kapının kilitlenme sesini duymuştu. Başını duvara yasladı ve kendini aşağıya bıraktı. Nedim'in onu reddedeceğini zaten tahmin ediyordu. Beline sakladığı silahı çıkardı. Silahı bulduğu an kafasında canlanmıştı.
Birden kendini toparladı ve çerçeveyi masaya bıraktı. Tekrar çekmeceye döndüğünde bir silah ve telefonunu buldu. Silahı hızlıca beline sakladı ve telefonunu eline aldı.
Tebessüm etti.
"Senden ya kolayca kurtulacağım Nedim Karaçay"
Elindeki silaha baktı.
"Ya da zorla"
Silahı güzelce sakladı geceyarısı korumalar evden ayrılıyordu o saati beklemek zorundaydı. Nedim geceyarısından önce silahı aldığından şüphelenip odaya gelirse de silahı çıkarttığı gibi hiç düşünmeden onu vuracaktı. Babası onu ve ikiz kardeşini sürekli atış poligomuna götürürdü. Ceren iyi bir nişancıydı ama hiçbir zaman gerçek bir insanı vurmamıştı. Eğer Nedim durumu fark ederse bu onun ilki olacaktı.
Kitaplığa yöneldi ve eline bir kitap aldı. İlk sayfasını açıp okumaya başladı. Zaman bir türlü geçmek bilmiyordu.
***
Nedim kapıya vurduğunda Ceren gözlerini ovuşturdu. Kitap okurken uyuyakaldığını fark etti.
"Güzel bir şeyler giy yemek vakti geldiğinde seni çıkaracağım."
Ceren göz devirdikten sonra aniden sinsice sırıttı.
"Eğlence vakti Nedim Karaçay"
Ceren gardırobu açtı ve içinden saten bir elbise çıkardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
