"Efendim?"
"Bütün hepsi bu kadar mı?"
"Evet Nedim'in imzalarıyla beraber hepsi bu kadar"
"Bundan kimsenin haberi olmayacak Cemre"
"Bundan emin olabilirsiniz efendim"
Telefonu kapattı ve dosyaları çekmeceye geri koyup ortalığı toparladı sonra da odadan çıkıp kapıyı kilitledi. Sessizce yatak odasına geçip tekrar Demir'in yanına uzandı.
***
Ceren uyandığında Nedim'i yanıbaşında buldu. Uyuyan yüzünü incelerken birden Civan'ı hatırladı ve kafasını ona çevirdi. O da hala uyuyordu. Usulca Nedim'in yanından kalkıp mutfağa geçti ve raftan bir bardak alıp su doldurdu. Suyu yudumlarken kafasındaki düşüncelerini gözden geçirdi. Şu kısa sürede Nedimle bedenlerini, bazı acılarını paylaşmışlardı. Bu durum ne kadar istemese de Nedim'e ısınmasını ve bağlanmasını sağlıyordu. Bu durum ne kadar canını yakıyor olsa bile kendine engel olamıyordu. Onu fazlasıyla arzuluyor, onu düşünmediği tek bir an bile olmuyordu. Bu durum adeta onu delirtecek gibiydi.
"Ceren?"
Ceren sıçradı ve elindeki bardağı düşürdü.
"Özür dilerim!"
"Sakin ol panik yapma"
Ceren yere eğildiğinde Nedim onu bileğinden tutup kendine çekti.
"Hiçbir şeye dokunma cam parçaları ellerini kanatmasın ben daha sonra temizlerim."
Bu yakınlık Ceren'in içinde bir şeylerin hareketlenmesine sebep oluyordu.
"A-"
"Aması yok Ceren lütfen ayrıca sen benim en değerli misafirimsin. Lütfen içeri geç. Banyoyu ararsan bu katta da üst katta da bulunuyor. Uyumak istiyorsan hazırlanan odada da ebeveyn banyosu var rahatça dinlenmeye devam edebilirsin."
"Gerek yok teşekkür ederim."
Ceren çekilmeye çalıştığında Nedim bileğini bırakmamış sadece gözlerinin içine bakıyordu.
"Dün geceyi hatırlıyor musun?"
"Civan'dan başka ne oldu ki dün gece?"
Nedim tebessüm etti.
"Hiçbir şey olmadı."
Nedim bileğini serbest bıraktı.
"Kahvaltıda görüşürüz şimdi içeri geçebilirsin."
Ceren ne olduğunu anlayamamış bir şekilde ona bakıyordu.
"Nedim söyler misin?"
"Ben buraları halledeceğim sen içeri geç Ceren."
Nedim yere eğilmiş cam parçalarını topluyordu. Ceren elini onun omzuna koyduğunda irkildi.
"Neden soruma cevap vermiyorsun?"
Nedim onun elini tuttu ve avuç içini öptü.
"Lütfen içeri geç Ceren"
"Peki"
Mutfaktan çıktı ve Civan'ı kontrol etti. Yavaşça gözlerini açıyordu.
"Civan'ım!"
Hızlıca yanına koştu Civan acıyla inledi.
"Dur Ceren!"
"Tamam tamam sen iyi misin?!"
Civan kafasını salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak | NedCer
FanfictionCeren Yılmaz o geceye kadar başına gelecek felaketi farkında bile değildi. Karşısındaki adamın ona ne yapacağını, ondan ne istediğini bilmiyordu. Bu işin sonunda onu ne bekliyordu bilmiyordu ve sadece korkuyordu. Bu adamı hayatında hiç görmemişti ve...