***
Titreyerek çıplak ayaklarıyla sendeleye sendeleye yürüyordu.
Hayalleri, umutları, güvendiği herkes, her şey tek bir anda yok olmuştu. Onu gördüğünde dimdik durdu ve yutkundu. Arkasında tuttuğu silahın ona verdiği güç intikam hırsı için onu alevlendiriyordu. O her şeyini kaybetmişti bu yüzden yaşanan her şeyin intikamını onu mahveden kişiden kökünden alacaktı.
***
"Yüzüğü gördü, evin halini gördü. Akşam herkesin içinde bize bunları sormayacak mı sence?"
Nedim eliyle alnını sıvazladı.
"Emin ol kimin kızı olduğunu öğrendiğinde bunlar bizim için sorun bile sayılmayacak."
"Ne yapacağız şimdi?"
"Alışverişe çıkıp sana akşam için güzel bir kıyafet alacağız. Eve dönersen Demir'in seni rahatça salacağından emin değilim."
"Daha sonra ne yapacağız?"
"Buraya geri döneceğiz ve akşam için hazırlanacağız aşkım."
"Bana aşkım deme"
"Ceren lütfen tak şu yüzüğü parmağına seni Demir'den koruyup kollamamın tek yolu bu!"
"Öldürecek değil ya?"
"Ceren babanın nasıl bir cani olduğunu hala görmüyor musun? Kabul et ve evlen benimle ben de seni koruyabileyim."
"Levya'yı koruyamamışsın ama?"
Nedim acıyla yutkundu.
"Sence nişanlını katleden adam kendi kızına ulaşmak için elinden geleni yapmaz mı? O her zaman bizden üstün olacak anla bunu"
"Ben onu koruyamadım ama seni sonuna kadar koruyacağım."
"Palavra"
"Ceren seni seviyorum ve zarar görmene asla dayanamam neden anlamak istemiyorsun bunu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak | NedCer
FanfictionCeren Yılmaz o geceye kadar başına gelecek felaketi farkında bile değildi. Karşısındaki adamın ona ne yapacağını, ondan ne istediğini bilmiyordu. Bu işin sonunda onu ne bekliyordu bilmiyordu ve sadece korkuyordu. Bu adamı hayatında hiç görmemişti ve...