Λίγο φως...

5.Κρυφό ενδιαφέρον.

Και αν θέλω; Γιατί να το κρύψω;

~Κρυφό ενδιαφέρον~

Επόμενο πρωί

Νιώθω το σώμα μου έτοιμο να σωριαστεί στο πάτωμα, δεν ξέρω αν βοήθησα πολύ τον εαυτό μου με το ποτό που ήπια χτες, κατέστρεψα το στομάχι μου. Ξέχνα το, όσο το συζητάς, χειροτερεύεις την κατάσταση.

Χαζεύω έξω από το παράθυρο. Το ιδανικό αυτή την στιγμή θα ήταν μια ζεστή κούπα σοκολάτα. Πάντα με την μητέρα μου όταν είχε βροχερό καιρό ανοίγαμε τις κουρτίνες, φτιάχναμε ζεστό κακάο και βλέπαμε την βροχή. Μου διάβαζε διάφορα βιβλία, εγώ καθόμουν στην αγκαλιά της, ενώ μια κουβέρτα μας ένωνε. Θυμάμαι να μου λέει ότι η βροχή είναι η αντανάκλαση της ζωής, μετά την βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο, έτσι και στην ζωή,  μετά τα άσχημα, πάντα θα γίνει κάτι καλό που θα σε κάνει να ξεχάσεις την καταιγίδα.

Αν ισχύει αυτό, σε αυτή την φάση της ζωής μου θα πρέπει να βρέχει καταρρακτωδώς...

Νιώθω ακόμα το άγγιγμα των χεριών της στα μαλλιά μου, τα λάτρευε, έλεγε πως το χρώμα τους ήταν το ιδανικό για την επιδερμίδα μου και τα ματιά μου. Είναι ένας λόγος που δεν τα έχω αλλάξει, μου θυμίζουν εκείνη. ''Θα περιμένω μαμά, θα περιμένω κι εγώ για το δικό μου ουράνιο τόξο...Μου λείπεις''

Λατρεύω αυτό το καιρό, ενώ παρόλο που δεν είναι ιδανικός για τρέξιμο, εγώ σκέφτομαι να πάω. Έχει σταματήσει και η βροχή. Φόρεσα ένα αθλητικό κολάν , ένα μπουστάκι και την αγαπημένη μου ζακέτα.

Σήμερα θα μιλήσω στο Μάρκο, χρειάζομαι λεφτά οπωσδήποτε, δεν χωράει άλλη αναβολή.

Βγαίνοντας έξω, ένιωσα επιτόπου την μυρωδιά της βροχής. Παίρνω την πιο βαθιά ανάσα που έχω πάρει στην ζωή μου, πραγματικά κάθε φορά που μυρίζω αυτή την μυρωδιά νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα, για την ακρίβεια, ένα συναίσθημα νοσταλγίας. Το κρύο εισχωρεί μέσα στην ζακέτα μου, την κουμπώνω μέχρι πάνω στο λαιμό και ξεκινάω να τρέχω ψάχνοντας να βρω κάποιο πάρκο κοντά στο μαγαζί.

''Νομίζω αυτό είναι όμορφο μέρος για τρέξιμο''

Βρήκα ένα ερημωμένο πάρκο πέντε λεπτά με τα ποδιά από το μαγαζί, είναι ήσυχα και ο λόγος που με έκανε να το επιλέξω. Ξεκίνησα να τρέχω γύρο από το πάρκο, είναι ο μονός τρόπος για να μην σκέφτομαι, απλά τρέχω, λες και ξεφεύγω από τις υποχρεώσεις μου, σήμερα όμως δεν είμαι καλά.

Νιώθω το σώμα μου να με εγκαταλείπει, παραπάτησα και έπεσα στο πάτωμα, προσπαθώ να κρατήσω τις αισθήσεις μου αλλά όλα γύρο μου είναι θολά.