18.Φεύγω

736 63 11
                                    


Τι κερδίζουμε από το να φοβόμαστε να ζήσουμε; Να νιώσουμε, ακόμα και να πονέσουμε...

Όλα είναι μέσα στην ζωή.

Το να μην ζεις είναι πιο καταστροφικό!

Δεν γίνετε να πας κόντρα στη μοίρα, ακόμα και αν ταξιδέψεις μακριά της, εκείνη θα σε φέρει εκεί που θέλει, και αν δεν φέρει εσένα, θα φέρει εκείνον.

~Φεύγω~


Πλευρά Ρεγγίνας

Κατέβηκα από τον πάγκο και στάθηκα διπλά του, τα ματιά μου δεν τόλμησαν να αντικρίσουν ούτε τα δικά του ούτε των παιδιών, ήταν λάθος γαμώτο. Μπαίνει μπροστά μου σαν ασπίδα, με κρύβει ολόκληρη, εκείνη την στιγμή νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά.

''Είσαι τρελή; Σε ψάχνω παντού, προσπαθώ να σε βρω και να σε προειδοποιήσω, σε παίρνω τηλεφωνώ μου το κλείνεις...και εσύ είσαι εδώ και φιλιέσαι μαζί του;'' Βλέπω την Ρενέ όπως δεν την είχα δει ποτέ, ο Πάρης είναι εξίσου θυμωμένος διπλά της ενώ το χαμόγελο που έδινε πάντα φως στο πρόσωπο του έχει εξαφανιστεί.

''Νόμιζα ότι την σκότωσες ρε Ηλίθιε, όταν μίλησα με τον Μανό και μου είπε ότι δεν είναι μαζί, τρελαθήκαμε, και εσείς είστε έτοιμοι να πηδηχτείτε;''

Ο Μάξιμος ακούγοντας το όνομα του σφίχτηκε ολόκληρος.

''Μην ξανά ακούσω αυτό το όνομα εδώ μέσα γιατί το επόμενο πτώμα θα είσαι εσύ και όχι εκείνη!'' Είπε κάνοντας ένα βήμα μπροστά, αλλά ο Πάρης δεν σταμάτησε εκεί. Δεν έπρεπε να κλείσω το κινητό μου, ανησύχησα τόσο κόσμο για ένα καπρίτσιο, και στην τελική τι έκανα; Ενέδωσα...Χάθηκα στην ασφάλεια των χεριών του, σαν τα μωρά που όταν τα αφήνει η μανά τους από την αγκαλιά τους κλαίνε. Ήθελα προσοχή, τόσο ανώριμη.

''Έλα ρε, να σε δω...Σε νταντεύουμε λες και είσαι πέντε χρονών, μην πάθει κάτι ο Μάξιμος, μην χάσει τον έλεγχο ο Μάξιμος, μην χτυπήσει ο Μάξιμος, ε άντε και γαμήσου επιτέλους. Ξυπνά γιατί έτσι όπως φέρεσαι θα μείνεις μονός, δες λίγο γύρο σου;'' Τα λογία του Πάρη τον πλήγωσαν. Κοίταξε γύρο του, έπαθε πλακά συνειδητοποιώντας πως όλο αυτόν τον χαμό τον είχε δημιουργήσει εκείνος ενώ εγώ βλέπω πλέον την λύπη στα μάτια του.

''Ναι εσύ τα έκανες όλα αυτά μην αναρωτιέσαι, και τώρα αντίο, εύχομαι αύριο να έχεις περισσότερο μυαλό μέσα σε αυτό το πράγμα'' Είπε χτυπώντας το δάχτυλο στο κεφάλι του.

Λίγο φως...Where stories live. Discover now