Λίγο φως...

14.Θα μου το πληρώσεις

Μάθε πρώτα τι θες και μετά διεκδίκησε το

~Θα μου το πληρώσεις~

''Ρεγγίνα!;'' Πάω προς την ντουλάπα μου να πάρω καθαρά ρούχα. Δεν θέλω να πω τίποτα, νιώθω ήδη απασχολημένη  με το να σέρνω το κορμί μου.

''Θέλω πρώτα να κάνω ένα μπάνιο'' Η Ρενέ με περίμενε στο δωμάτιο ανήσυχη. Λογικό, είμαι σε μια άθλια κατάσταση, δεν ξέρω τι θα έκανα στην θέση της, αν την έβλεπα βρεγμένη και με τα παπούτσια στο χέρι.

Πήγα να κάνω ένα μπάνιο, το είχα ανάγκη, το νερό με βοήθησε να βγάλω όλη την βρωμιά από πάνω μου.  Νιώθω το σώμα μου μια να ζεσταίνετε, μια να κρυώνει, αυτό μου λείπει τώρα, να αρρωστήσω.

 Άνοιξα την πόρτα του δωμάτιου μου, η Ρενέ είναι ακόμα μέσα, κάθεται στο κρεβάτι, κάθομαι διπλά της και σκεπάζομαι με την κουβέρτα.

''Σορυ για το φόρεμα'' Απολογήθηκα, ξέροντας ότι ήταν το τελευταίο που την ενδιέφερε. 

''Ποιος νοιάστηκε για το φόρεμα; Πες μου τι έγινε;'' Ήρθε διπλά μου και χάιδευε τα μαλλιά μου, αυτή η τρυφερότητα που έχει απέναντι μου, με κάνει να θέλω να πεσώ στην αγκαλιά της και να κλάψω σαν μωρό.

''Κρυώνω πολύ'' Έφερε το χέρι στο μέτωπο μου.

''Είσαι ζεστή, λογικά έχεις πυρετό, περίμενε εδώ να φέρω το θερμόμετρο'' Έφυγε από το δωμάτιο και επέστρεψε μετά από λίγα λεπτά.

''Έλα βαλτό να δούμε'' Το έβαλα κάτω από την μασχάλη μου και περίμενα. Εύχομαι να μην αρρώστησα, είναι το χειρότερο μου.

''Θα μου πεις τι έγινε;'' Περίμενε με σταυρωμένα χέρια να ακούσει, αλλά δεν είχα την διάθεση για μια τέτοια συζήτηση, μόνο κακό θα μου έκανε.

''Τίποτα δεν έγινε''

''Θες να μου πεις πως τριγυρνούσες στους δρόμους με αυτό το φόρεμα, τόσες ώρες, γύρισες μούσκεμα, με πρησμένα ματιά, λερωμένη, με τα παπούτσια στο χέρι και δεν έγινε τίποτα; '' Με κοίταξε με ένα θυμωμένο ύφος, ίσως ήταν περισσότερο λόγω του ψέματος μου,  μπορούσα να της πω πως δεν θέλω να μιλήσω.

''Θέλω να ξεχάσω τις τελευταίες ώρες''

''Βγάλε το θερμόμετρο'' Το πηρέ στα χεριά της, το κοίταξε και έδειχνε να με μαλώνει με το βλέμμα της.

''38,7 συγχαρητήρια'' Δεν της έδωσα σημασία. Ένιωσα τα βλέφαρα μου να βαραίνουν, τα έκλεισα και νιώθω ένα πάπλωμα να με αγκαλιάζει, από κει και πέρα σκοτάδι.