Λίγο φως...

24.Όμορφο ξύπνημα.

Μια λάθος επιλογή...

Μια λάθος απάντηση...

Μια λάθος κίνηση, φτάνει να φέρει το σκοτάδι ξανά ή μήπως όχι;

~Όμορφο ξύπνημα~

Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει κοιμηθεί πιο ήρεμη, οι εφιάλτες δεν με επισκέφτηκαν, δεν έχω άγχος για το αύριο, είμαι σίγουρη για το μέλλον ενώ το χαμόγελο στα χείλη μου έχει κολλήσει σαν στάμπα.

Κάνω ότι κοιμάμαι, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να κουνηθώ, να το καταλάβει και να σηκωθούμε, αν μπορούσα θα ήθελα να παγώσω τον χρόνο, φοβάμαι αυτή την σκέψη που κάνει βόλτες στο μυαλό μου η οποία λέει πως μπορεί να μην κρατήσει για πάντα.

''Θα κάνεις πολύ ώρα ακόμα ότι κοιμάσαι μικρή;'' Ωχ με κατάλαβε, τι στο καλό; Δεν έχω ανοίξει τα ματιά μου ούτε μια στιγμή.

''Μμμμ'' Προσπαθώ να τον ξεγελάσω, δεν θέλω να σηκωθούμε ρε γαμώτο.

''Α έτσι είσαι;'' Είπε και αρχίζει να με γαργαλάει, το γέλιο μου ακούγετε σαν σειρήνα σε όλο το σπίτι αλλά δεν τον νοιάζει, αντιθέτως το διασκεδάζει.

''Ώστε κοιμάσαι;'' Δεν μπορώ να μιλήσω, δεν με αφήνει και πλέον ουρλιάζω.

''Ξύπνια ήμουν, ξύπνια, ΑΣΕ ΜΕΕΕ'' Δεν αντέχω άλλο να γελάω, πονάει το στομάχι μου.

''Ώστε το παραδέχεσαι;'' Έχει μείνει ακίνητος αλλά τα χεριά του είναι λίγα εκατοστά μακριά από το σώμα μου, έτοιμος να επιτεθεί ξανά.

''Ναι. Όχι, όχι όχι'' Έδωσα ήδη την λάθος απάντηση και πλέον έχει αγγίξει το σώμα μου ξανά.

''Χαχαχαχα σε παρακαλώ, συγνώμη, συγνώμη''

''Τι θα κάνεις για να σε συγχωρήσω;'' Έρχεται πιο απειλητικά  και σε δευτερόλεπτα είμαι από κάτω του.

''Μάξιμε πήγε αργά''

''Τώρα το θυμήθηκες;'' Γελάω με ένα πονηρό ύφος ενώ ταυτόχρονα ψάχνω τρόπους να ξεφύγω.

''Δεν μπορείς να πας πουθενά μωρό μου'' Προσπαθώ να σκεφτώ έξυπνα, χαϊδεύω το στήθος του και κατεβάζω το χέρι μου σιγά σιγά προς τα κάτω, χαλαρώνει το κράτημα του,  κάνω ότι και καλά θέλω να ανεβώ πάνω του αλλά αρχίζω και τρέχω προς τα έξω.

''Τι έλεγες;''  Το ουρλιαχτό μου είναι το μόνο που ακούγετε στο σπίτι και τα βήματα του κάνουν την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά, έχω κρυφτεί πίσω από την πόρτα του μπάνιου, τα βήματα ακούγονται πιο κοντά, νιώθω σαν να παίζω κρυφτό όπως έκανα μικρή με τα παιδιά της γειτονίας, αλλά το ενδεχόμενο να με πιάσει δεν θα με στενοχωρούσε το ίδιο.