Love Potion

Hey...

Merhabaaa ben bunca zamandır üşenmeden okuduğunuz klişe bölümleri yazan kız.

Ağlamayacağıma söz verdim ama resmen bu finali yayınladığım anda salya sümük ağlamaya başladım. Yanımda peçeteler birikti. Bu benim burada yazdığım ikinci 5SOS hikayesiydi. Yani kendimi kattığım ikinci hikayemdi ve benim için yeri çok ayrı. Sonu tek belli olan hikayem buydu. Yani arada "Ben şöyle yapmak istiyorum." dediğim hiçbir son gerçekte yoktu. Sadece sevdiğim insanları çıldırtmayı seviyorum.

Buraya isim isim yazmak isterdim ama unuttuklarım olabilir diyerek bunu yapmak istemedim. Sınav haftasından çıktım ve kafam baya dalgın. Bütünleme sınavlarına falan gireceğim yani bu kadar mutlu bir son yazmam bile mucize gibiydi. Güzel olmayacak diye fazla endişelendim ama fena olmadı sanki. Luke ve Pier mutluysa bölüm iyidir zaten. 

Hikayemi yayınladığım andan beri bu yana okuyan ilk okuyucularıma teşekkür ediyorum. Hikayemi oturup bir günde bitirenlere de teşekkür ediyorum. Size hayranım. Ben kendi yazdığım bölümleri okuyamıyorum. Aslında okuyan herkese hayranım. Gerçekten her şey için teşekkür ederim. Batırdığım her bölümü inatla okudunuz. Yazımımı gerçekten sevmiyorum. Kafamdaki bölümlerle yazdıklarımın aynı olmaması beni deli ediyor. İstediğim duyguyu size veremediğim için üzülüyorum hep. Ama en sevdiğim Luke hikayesinin biricik okuyucularını asla unutmayacağım. 

Ay yine salya sümük oldum. Klavye bilgim sayesinde yazıyorum şu an bu satırları. İkinci bir kitap gelmeyecek. Ek bölümler gelir mi bilmiyorum. Aslında ek bölüm de yazmak istemiyorum. Biliyorsunuz ben mutlu bölüm yazamıyorum. Mutlu bölümleri daha az hissediyorsunuz çünkü ben bile yazarken inanmadan yazıyorum. Her zaman dediğim gibi ben aşka inanmıyorum. Ama platonij aşka inancım vardır mesela. O duygunun önünde saygıyla eğilirim. Ne saçmalıyorum ben ya?

Onların hayatlarının devamını ve mutlu sonlarını sizin hayal gücünüze bırakmak istiyorum. Eminim benden daha iyi hayal edersiniz onları. Yani sanırım epilog yada ek bir bölüm yazmayacağım. Ama sağım solum belli de olmaz benim. Kendimle bile çelişmeyi başardım şurada.

Neyse gerçekten her şey için sonsuz teşekkür ederim. Bana her zaman ulaşabilirsiniz gördüğüm an dönüyorum zaten. O yüzden yazmaktan çekinmeyin.

Kendinize iyi bakın.

Sizi seviyorum. *hala salya sümük ağlıyor ama çaktırmıyor.*