Fly Me To The Moon

Chapter 32

"Happy Birthday to you, happy birthday to you...Happy birth--"

Natigil ang lahat sa pagkanta ng unti unti akong bumagsak sa kinatatayuan ko.

"Gosh"

"Help her"

"Omo Luna"

Naririnig kong nagpapanic ang mga tao sa paligid ko.

I feel numb at this moment, I can't breathe, feeling ko magpe-faint na ako sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.

"Damn Luna, try to calm. Naninigas ka" Suddenly narinig kong nagsalita ang nasa tabi ko, hindi ko siya makilala dahil nanlalabo narin ang mga mata ko.

"Stay still, don't close your eyes"

"Inhale....exhale"

Gusto ko mang gawin ang sinasabi nila ngunit hindi ko kaya, unti unti ng bumibigay ang mga ko at hinang hina na rin ako.

They say I'm strong but actually not, ginugusto kong maging malakas dahil ayoko nila na nakikita na mahina ako, dahil sa panahon natin ngayon talo ang mahina.

But I'm tired, pagod na pagod na akong masaktan.

Yung taong akala nila malakas, mahina pala.

"I'm tired" I said while smiling at them, hindi ko man sila literal na nakikita, nababasa ko naman sa mga ekspresyon ng mukha nila na nag-aaalala sila sa akin.

Sa pangalawang pagkakataon, nasaktan nanaman ako. Sa twing birthday ko nalang, malas lang siguro talaga ako.

"God Luna"

"Luna don't, ipupunta ka namin sa hospital"

"Wag lang susuko, kapit lang"

"Lunaaaa"

Unti unti ng pumikit ang mata ko and  everything went black.

_______________

Third Person

Halos hindi malaman ng lahat ang gagawin ng nahimatay ang babaeng si Luna. Nagpapanic ang lahay at tumawag ng ambulansya.

Maya maya may dumating na lalaki at pumunta sa harap ng babaeng si Luna.

"Why are you here? Umalis kana! Sinaktan mo nanaman ang best friend ko" Sigaw ng kaibigan ng babaeng si Luna.

"I'm sorry" Sabi nung lalaki.

"Bakit sakin ka nagsosorry? ako ba sinaktan mo? grabe ka, pinsan pa man din kita, wala sa lahi natin ang mangloloko, ikaw lang!"

Walang nagawa ang lalaki ng dumating na ang ambulansya, hindi siya hinayaan na makalapit sa babaeng nahimatay.

Unti unting nawala ang mga tao sa resort at natira nalang ang nakatulalang lalaki, mahina siyang umiiyak sa gilid habang nakasandal sa pader.

"Shit"

"Ang sama ko, mahal na mahal ko yun"

Sinuntok niya ang pader at agad namang may tumulong dugo sa kamay siya dahil sa malakas niyang suntok. Ngunit hindi niya inalintana ang sakit ay patuloy na nagmukmuk.

Maya maya ay may tumawag sa cellphone niya at agad niya itong sinagot.

"Happy?" Agad niyang bungad.