EJI's POV
NAGISING ako ng maramdaman kong may humawak sa kamay ko. Kaya naman dahan dahan kong iminulat ang mata ko at bumungad saakin ang muka ng babaeng halata ang pag-aalala sa muka.
"Ayos lang ba ang lagay mo a-anak?" Tanong ng babaeng hindi pamilyar saakin. Pero somehow I felt that I already met her before. I could not answer immediately cause I don't know what to say at her.
"S-sino po sila?" Nanghihina ko pa ding tanong dahil sa nangyari saakin.
"I'm Mrs. Hernandez your m-"
"Mom I think it's not the right time to tell him." Si Adhie na ngayon ko lang napansin kasi tahimik lang itong nakaupo sa couch ng hospital. Inilibot ko ang paningin ko at nakita ko si Pitch, Jang, Adhie at mga taong hindi ko kilala. "Are you okey now Eji?" Si Adhie.
"A-ayos lang ako medyo masakit lang itong tiyan ko." Suguro dahil sa saksak ng taong gumawa nito saakin. I don't know why but tears are instantly fall in my eyes. Mabuti na nga lang at iniligtas ako ni Philiphe.
Kaya naman ng maalala ko ang nangyari saakin ay agad pumasok sa isipan ko si Philiphe. Malaki ang utang na loob ko sakaniya dahil kung hindi siya dumating siguro wala na ako ngayon at pinagpyestahan ng mga demonyong mga yun.
Mga hayop sila. Kayang kaya nilang gawin ang ganitong bagay. Pumatay man o gumahasa na kahit ako ay hindi nila patatawarin. Kung sino man nag nag-utos sakanila na gawin ito saakin ay wala itong puso.
Wala akong ibang maiisip na nag-utos sakanila na gawin ito saakin maliban kay Crystal. Napakasama ng babaeng iyon siya ang puno't dulo ng lahat pero ako pa ang nagmumukang mali.
Alam kong masama ang magbintang kung walang patunay pero galing narin sa bunganga ng mga hayop na lalakeng iyon na nagsisimula sa letter C ang pangalan. Sino bang letter C na tao ang may galit saakin maliban kay Crystal.
"Shhhh! I know it's hard for you but we're here to help you. Mapaparusahan ang mga taong gumawa nito sayo." Saad ni Adhie tsaka hinalikan ang noo ko at niyakap ako ng mahigpit.
Humagulgul lang ako ng malakas habang habang yakap ako ng Adhie. Mabuti na nga lang at may mga kaybigan akong mabuti at dinadamayan ako.
Hindi ko naramdaman ang pagyakap saamin ng mag-asawang nasa harapan ko. Kaya naman hindi ko na nagawa pang magtanong kung bakit nila ako niyakap dahil kahit papaano ay ramdam ko ang komportable sa yakap nila saakin. Hindi pa ako tuluyang magaling kaya naman agad na nanghina ang katawan ko.
Pinahiga naman ako ni Adhie at pinatulog na muli. Dahil sa nanghihina pa ako ay agad din akong dinapuan ng antok. Naramdaman ko pa nga ang paghaplos sa pisngi ko at paghalik sa noo ko pero hindi ko na magawa pang magsalita dahil tuluyan na akong nilamon ng dilim.
ADHIE POV
HABANG tinititigan ko si Eji na kapatid ko pala ay labis ang galit na nararamdaman ko sa katawan ko. I can't forgive them for what they do to my brother. Muntik na nilang magahasa at patayin ang kapatid ko.
Mabuti na nga lang at natulungan ito ni Gonzales. Nasa kulungan na ngayon ang limang t!rantadong gumawa ng ganito sa kapatid ko. At sisiguraduhin kong hindi na sila makakalabas doon. At kung sakali mang makalabas sila ay maghanap na sila ng sarili nilang kabaong dahil baka hindi ako makalagpigil at mapatay ko din sila.
Ng makita kong lumuha si Eji ay agad ko itong niyakap at hinagkan sa noo. Hindi ko man lang napansin na kapatid ko pala si Eji. Nagkasama na kami ng ilang taon pero hindi ko man lang nalaman.
Ng una ko siyang makita sa likod ng university ay agad akong natigilan kasi kamuka siya ni mommy balak ko na sana siyang sapakin ng araw na iyon kasi tinawag niya akong unggol pero agad akong natigilan dahil sa nakita kong muka niya.
Pero isinawalang bahala ko lang iyong nararamdaman ko kasi paano ko siya magiging kapatid. Eh! ang alam naming lahat matagal ng patay ang kapatid kong kinidnap ng sarili niyang yaya.
Pero heto pala siya buhay na buhay at nakakasama ko pa lagi. Kung hindi ko nakita iyong kwintas sa leeg niya noong nakaraan siguro hanggang ngayon hindi ko padin alam na siya ang kapatid ko.
Flashback kabanata 16
Nangmakita kong napahawak si Eji sa leeg niya at kinuha doon ang kwintas ay labis ang gulat ko. How can he have that kind of necklace. It's our family symbol dahil ang pamilya ko lang ang may ganitong klaseng necklace. Kaya naman napa-ubo ako ng wala sa oras.
"Hoy ayos ka lang ba!" Nag-aalalang tanong saakin ni Eji.
"O-oo ayos lang naman ako may naka-alala lang siguro saakin." Pagdadahilan ko. "By the way how can you have that kind of necklace?" I curiously asked.
"Ito ba." Tsaka pakita saakin ng kwintas niya. "Bigay saakin ito ng inay at itay ko saakin regalo nila. Bakit?"
"Parehas kasi tayo ng kwintas." Tsaka kuha ng kwintas sa wallet ko. Minsan ko lang ito isuot kaya alam kong ngayon lang ito nakita ni Eji.
"Luh! Ang galing naman parehas nga tayo ng kwintas." Manghang saad niya saakin.
"Magpapaalam na muna pala ako sayo beshie may importanteng sasabihin daw saakin si mommy eh! Don't worry babalik din ako mamaya." Si Pitchy kaya naman nagpaalam narin ako dahil gusto kong malaman kung bakit siya may ganoong uri ng kwintas.
End of flashback
Kaya rin lagi akong wala ng nakaraan kasi ako mismo ang nag-aasikaso sa pag-alam kung totoo ko ba siyang kapatid. At kaylan ko lang natangap ang dna result at napatunayang kapatid ko nga siya.
Labis ang galak ko ng araw na iyon dahil hindi pala patay ang kapatid ko. Sinabi ko ito sa magulang ko at grabe din ang sayang nararamdaman nila napaiyak din si Dad at Mom ng malaman ang totoo.
Balak na sana namin siyang puntahan sa bahay nila pero ito ang nangyari tinangka siyang gahasain at patayin ng mga walang hiyang tao. Tuwing naaalala ko ang ginaawa nila ay labis ang galit na nararamdaman ko.
Alam kong nanghinina pa si Eji kaya naman ng maramdaman ko ang panghihina niya ay agad ko itong pinatulog at hinagkan sa noo ulit. God! I still can't believe that he is my brother.
Masaya ako ngayon dahil nahanap na ang inaakala naming patay ng kapatid ko at masaya din akong nalaman na si Eji iyon dahil alan kong hindi kami mahihirapan na ipaliwanag sakaniya ang lahat.
Dahil malaki ang pangunawa ni Eji sa mga bagay bagay. Ang pamilya ko palang ang nakakaalam kung sino talaga si Eji hindi ko pa nasabi sa kaybigan namin.
"Mom I think he is really tired tsaka nalang po natin sabihin ang totoo sakaniya when he's totally fine."
"You're right son!" Si Dad at haplos sa pisngi ng kapatid ko. Hindi maikakailang anak nga ito ni ma'am and dad dahil kamukang kamuka ito ni Mom. Samantalang ako ay mas kamuka ko ang Dad.
Bumaling ako kay Jang at Pitchy na nagtatakang nakatingin saamin.
"Thank you for visiting Eji." Pasasalamat ko sakanila.
"Ano ka ba kaybigan namin siya eh! Kaya talagang bibisitahin namin siya." Si Pitchy habang umiiral ang pagkaarte niya kaya natawa nalang ako ng mahina. Ng tumingin naman ako kay Jang ay masama itong nakatingin saakin pero ng makita niya akong nakatingin ay agad itong ngumiti.
"Nagseselos kaba?" I mouthed at him. Pero irap lang ang natanggap ko sakaniya HAHAHA!! He's really cute kapag nagtataray. Yeah! I admit that he is cute and gorgeous but I don't want to tell him what I think kahit anong mangyari.
A/N: So this is Adhie's first PoV I hope you like it! Nalaman niyo na ang totoo na kapatid pala ni Adhie si Eji. I hope you like the twist of my story. And happy 700 read!!!! -100420
I'm dedicating this to hannjavaid thank you for always voting my story. Please always support .
New Cover

BINABASA MO ANG
That Handsome Is A Jerk
Teen Fiction[COMPLETED] What will happen if the truth is revealed? Eji is a simple man who lives in poverty. Philip was born with a silver spoon in his mouth. What will happen if they encounter each other? Start: 091120 End: 112320 9:40 AM TAGLISH ©® To the ow...
