That Handsome Is A Jerk

KABANATA 33

EJI's POV

MADALING araw ng makaramdam ako ng pagkauhaw kaya naman agad akong bumangon pero agad ding napadaing ng maramdaman ang sakit sa bewang lalo na sa pang-upo ko. 'What happened?' I curiously ask to myself but I mentally slap my face when everything sink in my mind.

Inilibot ko ang paningin ko at nakita ko ang mga nagkalat na damit sa paligid. Everything is a mess ang huling natatandaan ko ay ilang beses naming inulit ang bagay na iyon.

Ng tignan ko ang kama ko ay gulo gulo ito at may bakas pa ng dugo sa kumot. I am not a vigin now. He devirginized me and I can't blame him for this because I'm the first who insisted.

'God! Ano ba itong ginawa ko' saad ko sarili ko habang nakasabunot ang kamay sa buhok ko. Kaka legal age ko palang pero nagawa ko na ang bagay na ito. Pero may parte sa isipan ko na I should be happy because the man who took my virginity is the one that I love.

Ng maalala ko kung nasaan si Philip ay agad kong tinignang muli ang kama ko and I saw nothing but a mess bed. Kaya naman agad kong iniikot ang paningin ko sa loob ng kuwarto ko.

Ng makita kong nakasara ang banyo ay agad akong nagtungo doon at nagbabakasaling nandoon siya pero wala. Pumasok muna ako sa loob para mag-ayos at laking gulat ko ng makita ko ang sarili ko sa tapat ng salamin.

I'm full of hickey at sa tingin ko ay higit pa ito sa mga daliri ko. May mga bakat din ng kagat sa balikat ko kaya naman dahan dahan kong hinawakan ang mga ito.

Kada hawak ko sa mga ito ay kusang pumapasok sa isipan ko ang naging mainit naming tagpo kung paano niya ako inangkin, kung paano niya ako halikan at kung ilang beses niyang binaggit ang katagang mahal kita.

Dapat masaya ako diba pero walang mahanap na saya ang puso ko lalo na at alam kong hindi niya ako mahal. Bigla ko ngang naiisip na baka kaya niya ako niligawan ay dahil kay Crystal. Ayon narin sa nabasa kong mensahe sa telepono niya.

Paano kung balak lang pala nila akong saktan? Paano kung isa ito sa paghihiganti saakin ni Crystal sa dahilang wala naman akong ginawa sakaniya maliban ang ipagtanggol ang sarili ko.

Kapag naiisip ko ang bagay na iyon ay kusang kumikirot ang puso ko. Pero tulad nga ng sinabi ko hihintayin ko siya na magsabi saakin na hindi niya ako mahal o kung nagsawa na siya saakin dahil kapag dumating ang araw na iyon kusa ko siyang papakawalan.

Ng maiayos ang sarili ko ay agad akong bumalik sa kama pero ng makita ko ang uwang ng kurtina sa veranda ng kuwarto ko ay agad akong nagtungo doon. Pero sana hindi nalang ako nagtungo.

"-Yes I already make him fall for me! Ano po tapos na ang pagpapanggap ko pwede ko na siyang hiwalayan? Talaga po? About Crystal? Yeah! Ayos naman kami. Ng dahil sakanila nakabalik na sa dati ang kompanya natin Mom. Mabuti naman po at maayos na ang lahat. But I think-" Hindi ko na sana balak pang pakinggan ang sinasabi niya sa kausap niya. Balak ko na sanang bumalik sa higaan ko at magpanggap na walang narinig pero hindi ko inaasahan ang vase na nasa likod ko kaya naman nabangga ko ito at lumikha ng pagkabasag na ingay.

Sigurado akong walang makakarinig sa labas ng pagkabasag dahil naalala kong sinabi saakin ni Dad na soundproof ang kuwartong ito.

Hindi ko naramdaman ang pag-agos ng luha sa pisngi ko. Ang sakit sakit na malaman ang totoo at marinig mismo sa bunganga niya na niligawan niya lang ako para sa kompanya nila.  Pwede naman silang makipag invest nalang at wag ng paglaruan pa ang nararamdaman ko.

Buong akala ko pwede ko pang baguhin ang nararamdaman niya para saakin pero akala ko lang pala ito. Dapat hindi nalang ako nagbulag bulagan para hindi ako nasasaktan ng ganito.

"EJI!! Anong ginagawa mo dito!?" Gulat niyang tanong saakin.

"Y-you plan all of t-this right?" Pagtatanong ko sakaniya kahit alam ko na ang sagot. It's so funny na first day namin ngayon tapos ganito na kasakit agad.

"N-no I didn't p-plan-" Pagsisinungaling niya pa saakin.

"STOP LYING AT ME!! dahil narinig ko na ang lahat."

"You're misunderstanding-"

"Misunderstanding HUH! Alam mo bang dati ko nang alam na balak mo lang akong paibigin." Pagtatapat ko sakaniya na siyang ikinagulat niya.

"Shocking right? Pero hindi ako nagsalita kasi nagtitiwala ako sa mga salitang binitawan mo saakin. Pinanghahawakan ko ang lahat ng iyon. Buong akala ko mahal mo na talaga ako. Hahaha!! Niloloko ko pa nga ang sarili ko ng mabasa ko iyong text sa cellphone mo sinasabi kong baka wrong send lang iyon. Pero niloloko ko lang pala talaga ang sarili ko sino nga ba kasing magmamahal sa tulad ko!"

"Don't say that! I will explain everything just calm down please." Pagpatahan at pagpapakalma niya saakin.

"Calm down? Paano ako kakalma sabihin mo nga? Tsaka anong ipapaliwanag mo saakin? Ang panggagamit mo? Isa pa pala nakita kitang kayakap si Crystal kanina at sinabing mahal mo pa siya. Pero anong ginawa ko binalewala ko lang iyon dahil sa pagaakalang mamahalin mo din ako katulad ng pagmanahal ko sayo. Pero ngayon hindi ko na talaga kaya." Lumuluha kong saad.

Samantalang noong una ng malaman ko sa text hindi ko ininda ang sakit. Pero mas masakit pala talaga kung maririnig mo mismo sa bunganga niya ang totoo.

"Don't cry honey please just hear me. I will explain everything. Just listen honey okey?" Saad niya tsaka niyakap at hinalikan ang noo ko. Hindi ko na ginawa pang pumiglas dahil nanghihina padin ako. "Sige aaminin ko sayo na ginagamit lang kita noong una. Pero sa paglipas ng panahon hindi ko alam na nagiging totoo na pala ang nararamdaman ko saiyo. Yes we plan na paibigan ka pero noong una lang iyon. Natatakot akong sabihin saiyo ang lahat dahil baka magalit ka saakin at nagyayari na nga ngayon."

"Please believe me honey I really love you now. About naman kanina kaya ko lang hinayaan na yakapin ako ni Crystal bilang respeto nadin. Siguro nakita mo naman na hindi ako tumugon diba? Sa pagkakarinig mo namang mahal ko pa siya you are wrong honey and I think hindi mo natapos ang sinabi ko sakaniya. I don't love her anymore dahil ikaw na ang mahal ko at wala nang iba hindi si Crystal o kahit na sino pa man ikaw lang ang mahal ko." Mahabang saad niya habang patuloy sa paghalik sa noo ko.

I didn't know if I believe him paano kung isa na naman itong panloloko at hindi pa siya tapos na gamitin ako.

"Do you scared na baka mag back out ang magulang ko sa kompanya ninyo?" Pagtatanong ko sakaniya.

"No honey-"

"And do you think na maniniwala pa ako sayo? Sabihin mo saakin kung paano ako maniniwala sayo?" Patuloy lang ako sa pagluha. Aaminin ko sa sarili ko na umaasa ako na sana totoo ang lahat ng sinabi niya saakin.

"If you can't believe me. Paniwalaan mo ang puso mo pagkatiwalaan mo ito. Alam mo na mahal kita ng totoo diba?" Pagtatanong niya pero wala akong naging sagot sa tanong niya. Nanatili lang akong umiiyak habang nakalagay ang mga kamay ko sa muka ko. It's hurt like hell.

"Please leave me!"

"I don't want aayusin muna natin ito."

"Leave me!"

"But-"

"I SAID LEAVE ME ALONE!! Umalis kana hayaan mo akong makapagisip ng maayos please umalis kana. And don't worry hindi ito makakarating sa magulang ko para hindi sila mag back out." Nagaanlinlangan may ay tumayo ito pero bago pa siya umalis ay hinalikan niya muna ang noo ko.

"Aalis ako ngayon pero hindi ibig sabihin noon titigil ako sa pagpapaliwanag saiyo. Believe me honey please! I really love you. I love you honey." Kinuha niya muna ang mga damit niya bago lumabas at tumingin saakin.

Bakit ba ako nagiinarte ng ganito samantalang noong malaman ko sa text ininda ko lang ang sakit. Siguro talagang hindi ko na kayang umasa.

At sa mga narinig ko sakaniya umaasa ako na sana totoo ang lahat. Dahil sa oras na malaman kong totoo ito kahit pagiging tanga ay papatawarin ko siya.

Magdamag lang akong nakasandal sa mga hita ko habang umiiyak. Pigilin ko man ay hindi ko magawa. Dahil sa twing iniisip ko ang narinig ko ay nasasaktan ako. Mas masakit talaga na marinig ng harap harapan ang totoo.