Meant To Be

Probinsiyana 21

Tania

It's raining hard outside. The clouds are darker than usual. Thunder echoed the whole place but there's no trace of any single lightning.

There is something wrong.

Sa loob ng ilang araw na katahimikan, nakaramdam ako ng pangamba sa hindi malaman na dahilan. Matapos ang pag-atake na naganap noong isang linggo, hindi na ito nasundan pa.

But today, it feels odd.

Napasinghap ako nang biglang may bumulusok na nakakasilaw na kidlat kasabay ng mas malakas na kulog.

And in a blink of an eye, the raining stopped and so the dark clouds vanished. A wave of strong magic reached my system.

Napalaki ang aking mata at kinain ako ng kaba. This can't be! The power is too powerful that it even went through my barrier.

A single person suddenly appears in my mind.

Katus Constantine

What is he up to this time?

After several days of silence, he finally created a storm that will surely shake us and the Gabiarmun.

Napukaw ang aking diwa dahil sa sunod-sunod na katok sa aking pinto.

"What's the matter?" taka kong tanong kay Andalia.

"Highmistress Tania, kailangan mong makita ang Flame of Covenia."

Ang Flame of Covenia ay isang kulay ginto na apoy na patuloy na nagliliyab sa isang chamber ng kastilyo. It's considered as the burning life of the whole kingdom.

Agad naming tinungo ang chamber upang tignan ito. Napasinghap ako nang hindi na ginto ang kulay ng apoy. Naging itim na ito.

"Danger is coming," pahayag ni Lola Celsa habang nakatitig sa itim na apoy.

Inayos ko ang aking sarili mula sa pagkabigla.

"No. Danger has come already."

Nagbulongan ang iilang followers na nasa loob din ng chamber.

"Death is now slowly crawling on the realms of Gabiarmun. Get yourselves ready. Prepare for the worst to come."

Napaupo ako bigla nang kaming tatlo na lang ang naiwan sa silid.

"Ang ulan kanina. Hindi pangkarinwang ang isang iyon," mungkahe ni Lola Celsa na aking tinanguan.

"Si Katus. Siya ang may pakana. He's up to something. And this time, it's serious."

Napasinghap si Andalia dahil sa aking sinabi.

"Highmistress, kailangan nating ipaalam ito sa Vampyria nang makapaghanda sila."

Napatayo ako bigla nang maramdaman ko ang presensiya ng mga nagsidatingan sa loob ng kastilyo.

"Mukhang alam na nila," I simply said.

Mabilis naming tinahak ang entrance hall ng kastilyo. At tulad ng aking inaasahan, sinalubong kami ng mga taga-Vampyria.

The distress and seriousness written on their faces are enough to hint me that something bad happened.

"Hindi kayo kompleto," Pag-puna ko nang hindi mahagilap ng aking paningin ang istriktong mukha ni Veronica.

Where is she? Everytime they come here, she's always beside her king.

"Iyan ang rason kung bakit kami naparito ngayon," tiim-bagang na mungkahe ni Haring Axel na pinagtaka ko.

He's always composed and only shows intense reactions seldomly.