An Monique Preclaro
08:30 PM
Kumusta ka na?
An Monique: Hello!
An Monique: Magkatapat tayo sa table.
An Monique: Pwede naman na mag-usap na lang, 'di ba?
I'm shy eh
An Monique: Luh
An Monique: Gwapo ka ba?
Hindi ba, baby?
An Monique: Ay wow
An Monique: Baby mo 'to
Yes, baby kita.
An Monique: Edi wow
An Monique: Edi shing
An Monique: Hindi mo nga ako makausap kaharap sila?
Ang kailangan natin ayusin, yung sa ating dalawa?
Bakit kailangang malaman pa nila?
Sa kanila ba ko makikipag-relasyon?
An Monique: Wow naman
An Monique: Relasyon? 😌
An Monique: Pumayag ba ko?
Baby naman
An Monique: Hindi naman sa may pake ako sa sasabihin ng iba...
An Monique: Pero kung hindi mo ko kayang kausapin sa harap nila, baka hindi ka pa talaga handa?
An Monique: Baka hindi ka pa talaga ready?
Ikaw ba okay na?
Ready na?
Naka-recover ka na ba?
An Monique: Oo.
An Monique: Okay na ko.
An Monique: May nakapag-sabi kasi sa akin na unahin ko sarili ko. Kasi kung uunahin ko yung mga bagay na hindi naman makaka-apekto sa akin araw-araw, mas mabuting bitawan ko na yun.
An Monique: Sabi niya rin, mas madali ako makaka-move on kung lagi kong naaalala. Kung madalas ko makikita. Tama naman pala siya. Kasi kapag araw-araw kong makikita na wala na talaga, na hindi na babalik kung ano yung nawala, mas madali ko siyang matatanggap sa sistema ko.