Chapter 11

12.3K 302 1
                                    

Triton's POV

"President Alcazar, someone wants to talk to you. He is outside and has no appointment with you," she said while bowing her head. I glared at her. I don't want to entertain any guests today because my head is fvcking hurting! I want to rest. Don't they understand that? Do they want me to repeat it again and again?!

"What did I tell you earlier?" I asked coldly at her while playing with my own pen from my hands that I was holding on my desk. Why is it so hard for them to understand what I said? Do they want to be fired? Fvcking useless!

"N-Don't pass—"

"What did you do?"

"Sir hind—"

"You're fired." after I say that. I immediately left my office.

I want to go home now! Nakakasakit sa ulo ang mga taong nandito. Isang salita lang marami pang sinasabi. Hindi nakakaintindi. I don't need people like that. Walang patutunguhan kung ganyan ka magtrabaho. 

**

Aria's POV

"Who are you?" I asked the man in front of me. He was holding a thick book and also had a notebook next to him. He is really studying, huh, but I thought this room was soundproof? How can he hear me?

"Do I need to answer that stupid question of yours?" galit na untag niya na para bang may malaki akong kasalanan sa kanya. Ni hindi ko nga siya kilala eh. Ang laki naman yata ng problema niya. 

Uminit bigla ulo ko sa kanya. 

"You should be because I don't know where the fvck am I right now or where my son is!"

"How can I know? Stupid!"

Dahil nairita ako. I quickly kicked him in the face and left the room.

Tangina! Saan ako lalabas ngayon. Triton's peoples was waiting for me outside, they were too many and they seemed to be trained. No one really misses to that ass. Whatever he wants he will do. Bastard!

"Tss, stupid." bulong ng lalaki sa likuran ko pero hindi ko siya pinansin sa halip ay nagpanggap ako na may hinahanap sa loob ng kusina, kahit ang totoo niyan, ay gusto ko lang iwasan ang mga tauhan ni Triton. I want to escape from this house, sa tingin ko naman hindi ako ipapahamak ng gagong ito since naiingayan siya sa boses ko. Subukan niya lang talaga, hindi lang ingay ang gagawin ko. Kakalampagin ko 'tong mansyon na tinitirhan nilang dalawa ng kuya niyang demonyo.

Sana hindi siya matulad sa kuya niyang gago. Bata pa ang lalaking 'to, mukhang nasa 17 years old pa lang, matangkad siya, may bangs sa noo at higit sa lahat, ang perfect ng jawline niya. Para siyang artista, model. Sabagay, kapatid nga pala siya ni Triton, walang ka taka-taka kung gwapo rin 'tong kapatid niya. But all I need to do first now is to escape. Kailangan kong makita ang anak ko, luluwas kami ng ibang bansa.

Napalingon ako sa gilid ko nang may marinig akong nagtatakbuhan. Gusto kong humakbang papalapit duon kaya lang? Pinaninindigan ko nga pala ngayon ang pag takas ko. Argh!

Binuksan ko ang malaking refrigerator ni Triton. Napanganga ako nang makita ang lahat ng laman. Sobrang dami at ang sasarap pa. Gutom na gutom na ako, gusto kong kumain, kaya lang tumatakbo ang oras. Baka maya-maya uuwi na si Triton. Baka mahuli niya pa akong tumatakas.

"Shit! Nagugutom na talaga ako!" daing ko. Walang pagdadalawang isip kong kinuha ang isang cake na flavor caramel. Nilapag ko ito sa malaking mesa tsaka sinimulan ng lantakan. Napapansin ko pa ngang napapatingin sa akin ang mga kasambahay, minsan tumatawa sila. 'yung iba naman ay tumatango na tila ba masaya akong pagmasdan. Pakiramdam ko naman wala akong dumi sa mukha, bakit sila natutuwa?

"Baka nagkamali lang ako." bulong ko sa sarili ko at akma na sanang isusubo ang pangalawang slice ng cake nang maramdaman ko ang mainit na bulto ng tao sa likuran ko. Dahan-dahan kong binaba ang kutsara. Siguro isa na naman 'to sa mga tauhan ni Triton, kapag hindi pa 'to aalis sa likuran ko, papatayin ko talaga siya.

Nahuli niya na pala ako huh, tsk! The hell I care, gusto ko pang kumain. Mamaya na ako tatakas. May oras pa naman ako tsaka hindi pa siguro uuwi si Triton. Tama 'yan, magpakasaya ka muna ngayon dahil nakalabas ako ay wala na akong babalikan pa. 

"I'm not going to escape okay? Kaya pwede ba get out!" bulyaw ko sa kanya habang hindi siya nilingon. Pero akala ko masisindak siya at aalis. Bakit andito parin siya sa likuran ko? Gusto niya ba talagang pektusan ko siya.

Nagpakawala ako ng malalim na hininga. Unti-unti kong inangat ang tingin para handa na sana siyang sigawan ngunit bigla akong nanlamig sa kinauupuan ko nang bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Triton.

Nakakunot ang noo niya. Oh God!

"What ar-are you doing here? I mean WHAT THE FVCK AM I DOING HERE?!" kahit na gulat na gulat ako sa presensya niya, pinatatag ko parin ang sarili ko. Taas noo ko siyang tinapunan ng tingin, pero blangko talaga ang mukha niya. Walang emosyon pwera na lamang sa nakakamatay niyang tingin. Kung laser lang 'tong mata niya baka kanina pa ako patay dito.

"Do I need to answer that. Are you this really dumb?"

"W-What?"

"I know you heard me and I know you already knew what is your purpose here. I don't want to explain myself. Suit yourself." pagkatapos niyang sabihin ang katagang 'yon, bigla niya akong iniwan.

"PALABASIN MO AKO RITO, ALCAZAR! Ano ba ang kailangan mo sa akin! Tapos na ako sa'yo! Kaya kitang sampahan ng kaso sa ginawa mong 'to sa akin! Ang kapal ng mukha mo! Walang hiya ka!" galit na untas ko habang nanginginig. Hindi talaga siya tao, hayop talaga ang Alcazar na 'yon. Wala siyang sinasanto! Walang awa! Bwesit! Hindi ako makakapayag na makulong ako rito, aalis ako.

"Akala mo hahayaan kitang gawin 'to sa akin? Nagkakamali ka, Triton! Aalis at aalis ako rito sa poder mo! At tandaan mo 'to. Kapag nakalabas ako rito, hindi na ako magpapakita sa'yong hayop ka!"

Yumuko ako ngunit may marahas na kamay ang humila sa akin. Malakas akong sinandal ni Triton sa pader, ramdam ko ang pag igting ng balikat ko pero tiniis ko.

Napaawang ang bibig ko.

"Ano bang problema mo! Let go of me!" kung kanina medyo galit siya. Ngayon ay ibang-iba na, parang sinasapian na talaga siya ng masamang espiritu. Leche!

"Ano ba!"

"What.Did.You.Say?" matigas na tanong niya. Sobrang lamig ng boses niya, nakakatakot. Parang nakita ko na naman ang tinatago niyang demonyo sa loob.

Pinagpawisan ako. "Aalis ako, Triton! Pwede ba! Hayaan mo na kami ng ana—"

"FVCK! FVCK! FVCK, ARIA! You're not going to leave me fvcking again!"

Tila nalaglag ang panga ko dahil sa malakas na sigaw niya. What the? Anong sinasabi niya?

"A-ano?" nangingilid ang mata ko. 

Maya-maya pa ay naramdaman kong tumulo ang luha ko.

Bakit ako lumuha?

"You don't know what I can do, Aria. Don't fvcking try me. I can kill without mercy, baby."

***

Don't forget to vote for more updates! Thank you. 

BS05: Carrying My Husband's ChildTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon