LOKI LAUFEYSON ———————— korkular ve korkular. pt2.
Loki onu göndermenden sonra odasına gitti. Yatağına girdi ve seni düşünmeye devam etti. Kendisinden hoşlandığını bilmiyordu. Bunu senin ağzından duyunca çok mutlu olmuştu. Ama ne sen onu, ne de o seni sevmemeliydi. Sen öldükten sonra o yaşamaya devam edecekti ama istemiyordu. Sensiz yaşamak istemiyordu. Yanında olmana alışırsa bundan vazgeçemezdi ve sensizliğe alışamazdı. En iyi yöntemin seni kendinden nefret ettirmek olduğunu sanıyordu. Bütün gece ne yapması gerektiğini düşünerek uykuya daldı.
********
Loki bütün gece ne yapacağını düşünmüştü. Ve kararını vermişti. Sonrasında ne olursa olsun sana seni sevdiğini söyleyecekti. Bundan daha fazla kaçmayacaktı.
Sen de bütün gece uyanıktın. Ve sen de kararını vermiştin. O senin için iyi biri değildi. Vazgeçmiştin. Onunla olabileceğini düşünmek tam bir saçmalıktı. O kötü biriydi bunu kabullenmen gerekiyordu. Bu geceden itibaren onunla ilgili bütün hayallerinden vazgeçmiştin. Bu, içine biraz buruk bir rahatlık vermişti. Sanırım doğru olan buydu.
***
Sabah herkesten önce kahvaltını yapmıştın. Kahvaltıdan sonra üstüne en sevdiğin en rahat giysilerini giyip dışarı çıkmaya karar vermiştin. Uzun zamandır kendine vakit ayırmamıştın.
İlk önce bir cafeye gidip kahvaltı sonrası en sevdiğin kahveyi içmiştin. Sonra lunaparka gitmeye karar verdin ve seni eğlendiren bütün aletlerde oynadın. Daha sonra acıktığını hissedince canının çektiği öğle yemeğini yemek için yakınlardaki bir restorana girdin. Gün batımını biraz sahilde biraz da şehrin yüksek bir tepesinden izledin. Ve sonrasında akşam yemeği için kuleye dönmeye karar verdin.
Bu sırada kimseye haber vermemiş olman ve telefonunun kapalı olması kuledekileri biraz endişelendirmişti. Geçen gün olanlardan dolayı Loki çekip gittiğini sanmıştı ve kendini suçlamıştı ama eşyaların yerli yerindeydi.
Onlar ortak alanda akşam yemeği yerken sen de kuleye varmıştın.
Gülümseyerek, enerji dolu bir şekilde içeri girdin. İçeri girmenle herkes sana döndü. "Merhabaaaa!!" Diye selamladın.
Steve "Y/N neredeydin? Bütün gün sana ulaşmaya çalıştık." Dedi endişeyle.
Yüzünü bozmadan mutlu ve umursamaz bir şekilde "Hiiç. Öyle biraz gezmek istedim. Gezdim." Devam ettin. "Ayrıca. Tony Stark teknolojisi beni bulamadı mı yani. Saçmalamayın. Ben kendimi kaybetsem o kaybetmez." Güldün. "Size afiyet olsun ben aç değilim." Dedin ve odana gittin.
Ilık kısa bir duş alarak günün yorgunluğunu üzerinden attın. Havluyla saçındaki fazla suyu aldın. Üstünü giydikten sonra farklı bi havluya saçını sarıp yatağın içine girdin. Dizüstü bilgisayarını alıp takip ettiğin dizinin yeni bölümünü izlemeye başladın. Uykunun geldiğini hissettiğinde bilgisayarı kapatıp saçını kurutmaya gittin. Karnın guruldayınca mutfağa gidip hafif bir şeyler atıştırdın. Odana dönerken Loki'yi gördün. "Merhaba Y/N" diye seslendi sana. Sense ufak bir merhaba deyip yoluna devam ettin. "Konuşabilir miyiz?" Diye sorduğunda durup ona döndün. "Lütfen?" Aslında kabul etmeyecektin ama lütfen diyince "tamam" dedin.
Terasa doğru ilerleyince oflayarak onu takip ettin. Varınca "Kısa kes Loki" dedin sakince. Bir süre gözlerine baktı ve konuştu. "Dün akşam için özür dilerim."
"Özür dilemene gerek yok Loki" şaşırdı. Devam ettin "Haklıydın. Benim sana aşık olmam gerçekten acınası bir durum. İkimizde birbirimize uygun değiliz. Ben insanların değişebileceğini düşünen bir aptal, sen de asla değişmeyecek olan bir acımasızsın."
"Y/N gerçekten öyle demek istememiş-" lafını böldün. "Yaa gerçekten mi? Ne demek istemiştin canım? Ha bitanem söyle." Dedin alayla. "Loki bak. Vazgeçtim tamam mı. Artık sana karşı bir duygu beslemiyorum. Yanlış olduğunun farkına vardım. Ve gerçekten sana aşık değilim. O yüzden endişelenmene ve özür dilemene gerek yok. Zaten bu gerçekten sen misin emin bile değilim de. Neyse. Benim uykum var ben yatıyorum. Beni rahatsız etme." Bir şey söylemesine fırsat vermeden onu orda öylece bırakarak hızlıca odana gittin.
Kapıyı kapatır kapatmaz gözünden bir kaç damla yaş aktı. Sanki onu görebilecekmişsin gibi ardından kapalı kapıya baktın.
Loki'yse bıraktığın yerde senin söylediklerini sindiriyordu. Ona aşık olmadığını söylemiştin. Ona acımasız demiştin. Ondan vazgeçtiğini söylemiştin. "sana aşık değilim." "acımasızsın." "vazgeçtim." Bu cümleler Loki'nin beyni içerisinde dolaşırken gözlerinin dolmaya başladığını fark etmemişti. Güç alırcasına demirliklere tutunmuştu.
İkinizde farklı yerlerde ağlıyordunuz. O seni kaybettiği için. Sen ise asla birlikte olamayacağın aşkın için.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
