Elements (gestopt, lees de beschrijving voor details)

Ontsnappen

William

Ik kon maar niet geloven wat ik net had gedaan. Ik dacht weer terug naar de serie Avatar, Katara had ook genezende krachten door water. Kon het dat zijn? Kwam mijn moeder uit een wereld waar dat gebeurde, waar dat echt was? Ik snapte er helemaal niks van. Ik liet het water heel hoog komen en bewoog het heen en weer. Ik stond op en begon grote bewegingen te maken met mijn armen en het water deed mee. Toen ik mijn armen vallen en viel het water weer. Het water ging alle kanten op, maar ik werd niet nat.
Oké, what the fuck? Dit kan toch gewoon niet? Ik ben niet eens nat, natuurlijk.
Ik ging weer zitten. Opeens dacht ik weer aan die vrouw en wat die had gedaan. Ik schoot rechtovereind.
Wat? Deed zij het soms? Heeft zij dit met me gedaan? Is dat waarom ik hier ben?
Ik stond op en liep naar de deur toe. Ik begon te kloppen en schreeuwen.
"Hey! Laat me hier uit! Ik moet weten wat er aan de hand is!" Schreeuwde ik, maar het had geen zin. Ik zat hier vast en ik kon zelf niet wegkomen. Opeens bedacht me wat. In avatar konden ze water bevriezen. Ik liep weer naar het water en maakte een kleine golf. Ik probeerde wat, maar ik had eigenlijk geen idee hoe ik water kon bevriezen. I probeerde een paar dingen, maar het lukte me niet. Na een tijdje zuchtte ik en liet ik mezelf neervallen.
"Waarom lukt het me niet?!" Schreeuwde ik tegen mezelf. Ik wist dat niemand me kon horen, omdat ik alleen was. Ik liep weer naar de deur toe en keek naar de gang via het kleine raampje. Ik zag alleen een gang en verder niks. Ik zuchtte en ging weer zitten. Ik besloot te oefenen totdat ik een manier vond om hieruit te komen.
.
.
"Yes!!" Riep ik hard. Het was me eindelijk gelukt om water te bevriezen. Het had me bijna een week geduurd, maar het was eindelijk gelukt. Ik bewoog het water in de richting van de deur, maar opeens deed iemand de deur open. Ik liet het water vallen en ging op de grond zitten alsof ik niks aan het doen was. Ik keek naar de deur en zag de vrouw die iets raars bij me had gedaan. Ik keek haar aan met een boze blik.
"Hallo." Zei ze voorzichtig.
"Wat?!" Zei ik boos.
"Rustig, ik ben niet hier om je pijn te doen."
"Ben je hier om alles uit te leggen?"
"Nee.."
"Dan kan je gewoon weggaan." Zei ik en ik draaide mijn hoofd weg. Ik hoorde de vrouw zuchten.
"Ik wil dit ook niet voor je hoor. Geloof me." Zei ze. Ik rolde met mijn ogen, wat ze niet kon zien, en zuchtte geïrriteerd. De vrouw zuchtte weer en ik hoorde haar weggaan. Ik wachtte even, maar stond snel weer op. Ik bewoog het water richting de deur en hield wat water tegen het slot van de deur. Daarna bevroor ik het water. Ik glimlachte naar mezelf.
Wacht, hoe ga ik dit nu breken?
"Fuck!" Riep ik uit. Ik was zo druk geweest met het water te leren bevriezen dat ik geen idee had hoe ik daarna verder moet.
Opeens hoorde ik voetstappen mijn kant op komen. Ik ontdooide het water weer en ging zitten. Een wachter deed de deur open. Hij legde een dienblad met eten op de grond.
"Lunch." Gromde hij en hij liep weer weg.
"Chagrijn." Zei ik geïrriteerd tegen mezelf. Ik liep naar het eten en zuchtte. Het was een beetje brood, een beker water en een stuk komkommer. Ik at het op omdat ik wel wat moest eten. Ik keek naar het lege dienblad en kreeg een idee. Ik bewoog het water weer en bevroor het slot. Het duurde even, ik beheerste de techniek nog niet zo goed. Ik pakte het dienblad en begon op het ijs te slaan.
"Kom op!" Riep ik terwijl ik het sloeg. Het ijs was gestoord hard, ik kreeg het maar niet kapot.
"Fuck!" Riep ik na een hele tijd het ijs geslagen te hebben. Ik gaf het op, ik kreeg het ijs niet kapot.
Diamant slopen ze ook met diamant. Misschien kan dat hier ook.
Ik legde het dienblad in het water en bevroor een beetje water wat om het dienblad heen zat.
Dit zou moeten werken.
Ik bereidde me voor op het feit dat ik iets heel kouds vast zou gaan pakken en pakte het dienblad op. Tot mijn verbazing was het niet koud. Ik negeerde het en begon het ijs op de deur weer te slaan. Dit keer had ik het gevoel dat het wel werkte, ook al ging het heel langzaam.
.
Na een hele tijd op het ijs geslagen te hebben was de deur eindelijk open. Ik glimlachte en gooide het dienblad op de grond. Ik stak mijn hoofd uit de deur en keek rond. Het was helemaal niemand. Ik liep mijn cel uit en sloot langzaam de deur. Ik wilde zo stil mogelijk zijn om geen aandacht te trekken. Ik liep de kant op die me naar de kamer waar ik de koning ontmoette ging. Ik liep voorbij de deur en liep door. Ik bleef maar lopen zonder enig idee waar ik heen ging.
Na een tijdje kwam ik bij een splitsing. Ik ging de linkerkant op. Ik liep door, maar kwam bij een doodlopende muur. Ik keek om me heen en zag allemaal deuren die leken op mijn cel deur.
Ben ik nou verder de kerker ingelopen? Lekker zeg. Weer terug dan maar.
Ik draaide me om en liep weer terug. Ik besloot de rechterkant van de splitsing op te gaan om te zien wat daar was, ook al zouden het waarschijnlijk meer deuren zijn. Ik liep door en zag geen deuren.
Misschien ga ik toch de goede kant op.
Ik kwam uiteindelijk bij een grote deur. Ik probeerde hem open te maken, maar hij zat op slot.
"Shit!" Riep ik. Ik had nu geen idee waar ik heen zou moeten. Opeens deed iemand de deur open. Ik sprong naar achteren. Ik keek een jongen aan. Hij had blond haar met groene punten en keek me verbaast aan.
"Ik ken jou." Zei hij langzaam.
"Wat?" Vroeg ik.
"Jij, jij zat in mijn droom." Ik keek de jongen verbaast aan.
"Oké mooi, maar ik moet weg. Kun je uit de weg gaan? Dan kan ik ontsnappen." De jongen bleef even stil.
"Ik help je wel." Zei hij na een tijdje.

Nieuw hoofdstuk, jeej. Ik heb in het laatste hoofdstuk een vraag gesteld, maar niemand gaf antwoord, dus ik ga het nog een keer vragen. Wie vinden jullie het leukste personage tot nu toe? Het mag iedereen zijn. Een van de hoofdpersonen of een van de bijpersonen.