Elements (gestopt, lees de beschrijving voor details)

Wat is dit toch?

William

Ik volgde Chase door het kasteel heen. We deden zo stil mogelijk. Er leken weinig mensen rond te lopen en dat was fijn.

Na een tijdje kwamen we bij een kamer en gingen naar binnen.

"Dit is mijn kamer. Hier ben je wel even veilig." Zei Chase.

"Mooi. Maar hoe gaan we uit dit kasteel komen zonder dat iemand me ziet?" Vroeg ik.

"Ik bedenk wel wat. Maar ik hoef nog niet weg voor een tijdje."

"Hoe lang blijf je hier nog dan?"

"Een week volgens mij." Ik knikte en ging op het bed zitten. Het was een stuk beter dan de kerkers en ik ging liggen.

"Dit is fijn." Zei ik en ik deed mijn ogen dicht.

"Ja die kerker is vast vervelend. Waarom zat je er eigenlijk?" Zei Chase.

"Geen idee. De meest logische optie is dat dit een droom is. Misschien lig ik wel in een coma."

"Hoezo? Wat ben je eigenlijk? Misschien heeft dat ermee te maken."

"Ik ben een mens, denk ik. Niet dat mensen water kunnen besturen. En dat kan ik dan weer wel." Zei ik.

"Hoe bedoel je, precies?" Vroeg Chase. Hij klonk een beetje verward.

"Ik ben gewoon een mens, maar sinds ik hier ben kan ik water besturen. Ik ken mijn echte moeder niet, dus misschien is zij het." Zei ik. Ik zuchtte diep bij het idee van mijn moeder. Ik was er nog niet helemaal overheen.

"Hmmm. Interessant." Mompelde Chase. Hij liep naar een koffer en begon er boeken uit te halen.

"Wat doe je?" Vroeg ik en ik liep naar hem toe. Chase antwoordde niet en ik bekeek de boeken. Allemaal leken ze geschreven te zijn in een of andere rare fantasy taal.

"Wat zijn dat voor boeken?" Vroeg ik. Weer antwoordde Chase niet. Ik tikte op Chase's schouder. Dit keer keek hij een beetje geïrriteerd op.

"Ik ben even bezig. Dit is, eh, iets. Later, als ik het heb gevonden." Zei hij. Ik deed mijn armen over elkaar.

"K. Fine." Zei ik en ik keek hoe Chase verder zocht.

"Laat maar dan." Zei Chase geïrriteerd na een tijdje en hij stond op.

"Wat is er?" Vroeg ik.

"Ik heb het niet."

"Wat heb je niet?"

"Het is een boek. Daar staat meer informatie in, maar ik heb het niet bij me. Misschien heeft de professor het."

"De professor?" Vroeg ik verward en ik deed mijn hoofd schuin.

"Hij is mijn baas. Wij zijn hier samen gekomen, voor werk. Hij is zeg maar een uitvinder. En we zijn hier om uitvindingen te laten zien aan de koning. Maar dat is nu niet belangrijk. Ik ga even vragen of hij meer weet." Zei Chase. Ik knikte.

"Blijf hier." Zei Chase. Ik keek met aan met een serieus?-blik en ik rolde mijn ogen. Ik liep naar het bed en ging zitten. Chase liep de kamer uit. Ik keek een beetje om me heen. De kamer zag er mooi uit, maar niet heel chique, zoals ik zou verwachten in een kasteel. Maar dit was vast een van de logeerkamers of zo. Ik keek naar de deur, er gebeurde niks. Opeens werd er op de deur geklopt.

"Hallo? Ik kom de bedden opmaken." Zei een stem. Ik bleef zo stil mogelijk.

"Hallo? Niemand hier. Mooi." Zei de stem. Ik hoorde de vrouw niet weglopen dus ik dook onder het bed. Ik was net op tijd, de vrouw kwam binnen. Ze zag er vreemd uit, wel menselijk, maar niet helemaal. Toen ik haar beter bekeek zag ik dat ze niet eens zo oud was, meer mijn leeftijd dan ik eerst dacht. Het meisje begon door lades van een kast te zoeken en daarna door de kledingkast. Toen ze niks vond begon ze mijn kant op te lopen.