my lost angel | Persian

forbidden tears ( 5 )

هایی 😎

یه پارت بلند به افتخار نیو ریدرامون 🎉

خیلی خیلی با کامنتاتون خوشحال و ذوق زدمون کردید ... بوث رو لپاتون 🥺

ازین کامنتای خوشکل زیاد برامون بذارید نگا انقد ذوق مرگ شدیم که نشستیم خارج از تایم اپ هفتگی اپ کردیم 😂

خیلی خیلی دوستون داریم ❤

امیدوارم لذت ببرید ...

_________________________________________

- من این کارو نمیکنم ، فکر میکنی نمیدونم بعد چه بلایی سرت میارن ؟ قوانین رو یادت رفته ؟ عمرا بزارم تقاص اشتباه مارو تو پس ب...

و تهیونگ هیچ وقت بقیه ی حرف های هیونگش رو نشنید چون سر هیونگشو توی سینش پنهان کرده بود و محکم اونو توی بغلش میفشرد ...

و این اغوش شاید از نظر یه رهگذر تنها برای دلداری دادن به فرد مقابلش بود اما در واقع پر از حرف بود ...

.
.
.

برخلاف میلش حلقه ی دستاش رو از دور هوسوک باز کرد و اون رو از بغلش بیرون آورد.

سرشو پایین آورد و انعکاس چهرش رو توی شیشه‌های براق چشمای هیونگش که حلقه‌ی اشک توشون موج میزد دید.

هوسوک بلافاصله سرش رو برگردوند و نگاهشو به دیوار زندانش دوخت. این بیشترین کاری بود که می‌تونست با وجود اون زنجیر ها انجام بده.

لبخند تلخی زد و از کف سرد سلول بلند شد. با دستای بی‌حسش قطره اشک ممنوعه‌ی روی گونش رو پاک کرد.

بغضشو به سختی قورت داد و با صدایی بم تر از حالت عادی گفت :

_ میبینمت هوسوکی هیونگ.

نگفت شاید دفعه بعد بار آخری باشه که میبینمت؛ نیازی نبود که بگه ! چون این جمله مثل یه آهنگ غمگین داشت توی سر هردوشون پلی میشد.

وقتی در سلول رو باز میکرد، چشمای هوسوک هنوز مات دیوار خاکستری بود اما اینبار می تونست دونه‌های براق روی صورت هیونگش رو ببینه .

لبخندش غم بیشتری به خودش گرفت ، حتی با رفتنش هم باعث ناراحتی بقیه میشد...

در سلول رو آروم پشت سرش بست و نگاهشو از فلز سرد گرفت و با قدم‌های تند ولی سبک و نرم، پیچ و خم‌های دالان‌های نیمه تاریک رو طی کرد.

باید تا قبل از سر شیفت اومدن نگهبانا از سیاه‌چال خارج میشد. حالا که استرس دیدن هوسوک رو نداشت می‌تونست صدای ناله‌های زندانیای زخمی و گرسنه رو بشنوه.

قدمای بلندتری برداشت و وقتی نور خورشید رو روی پوستش احساس کرد تازه متوجه حبس بودن نفسش شد. هوای کهنه رو با فشار بیرون فرستاد و با هوای تازه و خنک جایگزین کرد.