ေနသာတဲ့ေန႕ရက္ေလးတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သမီးငယ္ရဲ႕လက္ကေလးကိုကိုင္ၿပီး ဆုေပးပြဲအခမ္းအနားကို တတ္ေရာက္ လာခဲ့သည္။Meanငွားလိုက္တဲ့ ခပ္သန့္သန့္ ခ်ည္ ရႈပ္အျဖဴ လက္ရွည္နဲ႕ ေဘာင္းဘီ မဲနယ္ေရာင္ စတိုင္ပန့္အရွည္တစ္ထည္ကို သစ္လြင္ၿပီးေစ်းေပါတဲ့ ခါးပတ္တစ္ခုနဲ႕ တတ္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။သမီးေလးက Mean ဝယ္ေပးလိုပ္တဲ့ ဇာ အနီေရာင္ဂါဝန္ေလးကို ဝတ္ၿပီးၿပဳံး႐ႊင္ေနခဲ့သည္မွာ အင္မတန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွပါသည္။
သမီးေလးဟာ ကြၽန္ေတာ္မပါရင္ဆုမယူပါဘူးဆိုၿပီး ျပက္သားစြာေျပာခဲ့ပါတယ္။"မ"ဟာလည္း ကြၽန္ေတာ္ပါရင္ မလိုက္နိုင္ဘူးလို႔ သမီးေလးလို ျပက္သားစြာေျပာနိုင္ခဲ့သည္။သမီးေလးက ထပ္မံၿပီးေျပာခဲ့ပါေသးတယ္ "ေဖေဖ သာ ပါရင္ ရၿပီ" တဲ့ေလ
သူ႕ေမေမဝယ္ေပးထားသည္မ်ားကို လွည့္မၾကည့္ပဲ Mean ဝယ္ေပးထားတဲ့ ဂါဝန္အနီေလးကို ဝတ္ကာ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲေနတတ္ခဲ့တယ္ ။သမီးေလးရဲ႕သိတတ္မႈေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို သိမ္ငယ္ေစလြန္းတယ္
"နင့္ေဖေဖဆီကနံတယ္"
"အဲ့ဒါဆို ငါ့ေဖေဖအနားကိုမကပ္နဲ႕ ငါနဲ႕လည္း မေပါင္းနဲ႕ ငါက ငါ့ေဖေဖရဲ႕ သမီးမို႔လို႔ ငါ့ေဖေဖကို ေျပာရင္ငါမႀကိဳက္ဘူး"
လူတိုင္းက ေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဝတ္စားပုံကသူ႕တို႔ေလာက္မွမထည္ဝါပဲ
အထင္ေသးတဲ့မ်က္လုံးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကိုပဲၾကည့္ၾကပါ ကြၽန္ေတာ့္သမီးေလးကိုေတာ့ မၾကည့္ၾကပါနဲ႕ဗ်ာ
သမီးေလးက လက္မွတ္ေလူကိုင္ၿပီး ခုံေနရာေလးကို လက္ညိုးထိုးျပၿပီး ေဖေဖ့ အပိုင္ဆိုၿပီးေျပာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ၿပဳံးမိလိုက္တယ္ ။
"ေဖေဖက မယုံဘူးလား သမီးမုန္ဖိုးဆုၿပီး ခုံဝယ္ထားတာ ေဖေဖရဲ သမီးေတာ္တယ္မလား"
အစိုးရေက်ာင္းက ဒီေလာက္ေတာင္ ပဲလားလို႔ ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။ရင္ထဲကို စို႔နစ္နစ္အရာေတြကတိုးေဝွ႕လာၿပီး အသက္ရႉ မရသည္အထိ တင္းၾကပ္လြန္းသည္။ဘာအတြက္ေၾကာင့္မ်ား ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေစာက္သုံးမက်လြန္း တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရတာလဲ ေပးသမွ်မုန့္ဖိုးေတြကိုစုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ဖို႔အတြက္ ခုံေနရာဝယ္ခဲ့ရသည္တဲ့
YOU ARE READING
My Younger Man(Complete)
Fanfictionအိမ်ထောင်ရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကိုယ်က မင်းနဲ့ဘယ်တော့မှ နီးစပ်မှာမဟုတ်သလို ကိုယ့်ဘက်ကလည်း ဆုံစည်းဖို့ကြိုးစားမှာမဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရဲ့အချစ်တွေက သမီးလေးပေါ်မှာပဲ ထာဝရတည်မြဲနေမှာ ငယ်ရွယ်တုန်းမရူးမိုက်ချင်စမ်းပါနဲ့ ကောင်လေးရာ အိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုယ...
