Nje mafioz i dashuruar

Kapitulli 9

Pak nga lodhja e pak nga te qarat e shumta Enisen e kishte zene gjumi ne makine. Kur arriten Matteo i thirri 2-3 here dhe nuk arriti ta zgjonte ndaj u detyrua ta merrte ne krahe! Fale Zotit asnjeri nuk ishte zgjuar dhe te pakten nuk u perball me shikimet e Francescos dhe Benjaminit. E dergoi ne dhomen e saj dhe e shtri ne krevat! Sa beri te dilte nga dera degjoi Enisen te fliste pergjumshem.
- Jooo mos ikni! Pse? Kam fri .... Ke? Ahhh mos me prek? - fliste percart.
U afrua prane dhe filloi te fliste per ta qetesuar!
-Shshhh mos ki frike! Hej Enisss! Zgjohu!
- Huh ? - tjetra u ngrit e trembur dhe shpertheu serish ne lot.
- S'mundem me! Dua te vdess! - rrefeu e lodhur nga gjithcka qe i kishte ndodhur deri me sot.
-Shshshh picirruke mos fol keshtu! Ska asgje te pamundur me beso! - foli dhe e mori ne perqafim! Hera e pare qe perqafonte nje femer pas nenes se tij.
-Tani do me lesh te iki apo te rri ketu?
- Te lutem rri sa te me zere gjumi e ik pastaj ose me mire me thirr Rafaelen.
- Pse te therras Rafaelen apo ske besim te une?
- Jo por thashe ndoshta ke pune!
- Skam pune por fli! - tha dhe ajo u shtri te flinte serish afer tij.
Degjonte frymarrjen e saj qe i perplasej ne fytyre. Ishte kaq e pafajshme dhe engjellore. Qerpiket e gjate bashkuar me njeri- tjetrin. Floket qe i binin lehte ne fytyre! Ishte thjesht perfekte. E kur e kuptoi cpo mendonte i erdhi inat me veten. Nuk mund ta thyente premtimin e tij jo! Ne fund te fundit eshte vetem nje femer! - u mundua te genjente veten.
Kur u sigurua se e kishte zene gjumi e puthi lehte ne balle dhe e uroi:
Edhe 100 vite picirruke!
Beri te ngrihej por pa qe ajo ia kishte shtrenguar doren fort dhe nuk e leshonte. Per te mos e zgjuar serish u shtri prane saj dhe ashtu prane njeri tjetrit i zuri gjumi!

Mengjesi erdhi shpejt dhe sapo dielli i ra ne sy ai u ngrit dhe u largua nga dhoma para se ajo ta shikonte aty.
Shkoi ne dhomen e tij dhe direkt u fut te bente nje dush te ftohte. Ishte e vetmja menyre qe ia ngrinte cdo lloj mendimi.
Kur Enisa u zgjua ndjeu nje arome te njohur parfumi qe i mbushte mushkerite por aty afer nuk ishte askush. Mund te betohej se mbreme kishte degjuar edhe nje urim para se gjumi ta rrembente por realiteti i dhimbshem e bente te besonte se kish qene vetem nje enderr e bukur.
Ishin aq afer dhe aq larg njeri-tjetrin ne te njejten kohe.
.
.
💞😉