Nje mafioz i dashuruar

Kapitulli 21

Pasi operacioni mbaroi dhe Markon e mori policia, Alessio dhe Matteo pane nje femer te te 18 qe po vinte drejt tyre.
- C'ka dashtet prej nesh mor ndyrsina? C'ka ju kena ba? I keni nterezi punt e juja e vini na prishni rahatin ne? - fliste gjithe nerva.
- Opopop avash egersire se na friksove? - foli Alessio.
- Ooo Zot hala fol biri bots... Mylle gojn mdaq me shku gjall nshpi se sme dridhet qerpiku itu ta marr jeten mi qytetesh - ia ktheu.
- Geraldin nalu tpaste nana - i foli e ema sepse ua kishte friken personave perballe.
- Jo nan skam me u nal ... Vijn kto te lazdrumit me na ba ligjin ne nTropoje..., vellain ma cuen ne burg po mu skan cka me mbo.
- A po ki qejf me provu ca munem me tba cik tropoje? - foli serish Alessio duke e lene Matteon te habitur nga theksi qe perdori.
- Alessio ti fole vella? - e pyeti me te vogel.
- Jam nip shkodre vlla. Ta shpjegoj me vone - tha duke qeshur.
- Hec iher ta provojm burrnin tane mor i paftyre. Edhe boll fole si tropojant e mi se ta preva fytin! - tha me nerva Geraldina.
- Pse maj jan ma tmir tropojant e tuj a ?
- Tju vish anash miush.
- Uuuu 8 me 2 - foli Matteo duke qeshur.
-Boll vlla se ka per tme ngel ne dore kjo mua!
- Kujdes Alessio!
- Nga kush? Nga kjo egersira qe uleret ?
- Ta tregoj un ty egersiren- foli Geraldina para se te fillonte ta godiste me grushta ne kraharor nderkohe qe ai vetem qeshte.
-Laluc, mi kazanesh, i pafytyre - e shante nderkohe qe e gjuante deri sa e terhoqi Matteo dhe u larguan bashke me Alession. Vendosen te qendronin aty ate nate dhe ne darke teksa po shetiste neper qytet Alessio degjoi nje thirrje per ndihme.
U afrua andej nga erdhi zeri dhe pa nje djale tek te 30 - tat qe po terhiqte nje femer me force.
Nxitoi drejt tyre dhe sapo pa fytyren e vajzes iu erren syte.
- Hej hej leshoje vajzen! - bertiti eger duke bere qe te dy te kthenin koken nga ai e edhe pse ne erresire dalloi syte e Geraldines qe shkelqenin nga lotet.
-Shka je ti mor me mnalu mu Geraldinen kur ma ka dhan vet Marko! Esht hallalli jem.
- S'jam e jotja Arber! Kurr skam mu kon.
- Pusho Geraldine! Ti je e jemja do apo sdo ti!
- Te thashe leshoje vajzen ndyresire. - foli serish me ton me te eger.
- Ik mor hup dikun.
- Ja ta shohim kush po humb ... Une apo jeta jote - tha, leshoi xhupin e holle pertoke dhe iu sul duke ia gjakosur fytyren nderkohe qe ai tjetri nuk kishte fuqi as ti kunderpergjigjej.
Pasi ia shfryu krejt nervat e la te lire edhe pse ne ato momente donta ta vriste. E tjetri sapo u lirua iku me te katerta pa e kthyer koken pas.
- Keto ishin tropojant e tu egersire?
- Pusho mor i marre! Faleminers!
- Ditke te jesh edhe e sjellshme he?
- Ehuu me ty sfolet hic - i tha dhe u ul per te marre xhupin e tij nga asfalti- Merre - ia zgjati e ai vetem e shikonte si idiot.
- Hajt tash naten ! - foli Geraldina serish.
- Jo jo prit mos ik.
- E pse?
- Emm...,me trego pak me shume per kete tipin.
Ajo uli syte dhe filloi te fliste.
- Ok eja ulemi ketu.
- Jo jo prit. Hajde me mua. - tha Alessio dhe e mori pas nje shtepie te braktisur.
- Aty mund te te shikonin njerezit dhe te te ngjisin ndonje te paqene. - i tha duke e mrekulluar femren prane tij me perkujdesjen qe ai po tregonte.
- Fol tani!
- Nuk asht naj gja e re nfakt. Edhe mu si shum femna te tjera ktu duen me mmartu me shkusi. Para 1 jave vllai i pat dhan fjalen Arbrit por une nuk du tmartohem me ta. Jam hala e re e du me jetu. Skam dal kurr prej Tropojet. Ket vit kam maru gjimnazin me zor e tash smuj me shku ma nshkoll se kta dun me mhjek qafet. Sonte qillove ti ama neser ska me kan kerkush me liru prej tijna. - rrefeu dhe nje lot i rreshkiti ne faqe. Kishte rene pre e mentalitetit ashtu si shume vajza shqiptare. E s'mund te bente dot asgje per ta ndaluar kete.
- Si keshtu? - pyeti i habitur.
- Epo nese nje femen ktu nTropoje i mbush te t18 e pa fejume folin njerzit. Asht turp se thojn ka ngel ne der.E mu zgjodhen me mngec Arbrin.
- Po sikur ta ndryshojme kete gje ne?
- Ska rrugezgjidhje... emmm
- Alessio.
- Gzohem.
- Degjo Geraldin... Do te te sugjeroj dicka por mos u nxeh menjehere mire?
- Pa fol iher.
- Po sikur te martohemi bashke ne?
- Cka je tu than mor i trashe? A je ka e nin veten kur fol a jo?- foli me nerva.
- Prittt... E si se nuk e pranon por me degjo...,martohemi vetem me letra... Ia mbyllim gojen botes e ti hajde ne Itali me ne.. Mbaro shkollen, fillo pune dhe pastaj... Hmmm... Pastaj mund te ndahesh dhe te vazhdosh jeten e lire! Normalisht nese... Hmmm..,nese...
- Nese nuk bje ndashni me ty der ateher keshtu...
-Ehee..
-Me duhet ta menoj iher! - foli e pasigurt.
- Ne rregull por sa me shpejt pasi s'kemi shume kohe !
Me kaq u mbyll ajo bisede. Dhe ajo dite plot bema.
.
.
.