Nje mafioz i dashuruar

Kapitulli 16

Sekondat u bene minuta e minutat ore! Francesko po dridhej si kurre me pare. Mori ne dore zarfin e bardhe qe mbante ne dore pergjigjen me te rendesishme te jetes dhe teksa lotet i rridhnin natyrshem e hapi me veshtiresi.
"Ne baze te pershtatjes biologjike mbi 99.9% te analizave vertetohet se Enisa Moro dhe Francesko Corleone jane vella e moter." - lexoi konkluzionin ne fund te fletes qe i ra nga duart. Fjali qe e tronditi mire. I dhimbte fakti qe kish qene aq afer me te motren pa e ditur. I dhimbte fakti qe motra e tij ishte vecse nje e burgosur e bandes ku ai bente pjese.
Por me shume dhimbte qe motra e tij gjendej ne ate spital per fajin e tij. Kish qene detyra e tij ta mbronte dhe per ironi te fatit ajo ish kthyer ne mburojen e tij. Kerkoi lejen e doktorit dhe hyri ne dhomen e saj. Nuk fliste fare vetem shikonte fytyren e saj te bardhe si bora. Dukej e lodhur si kurre me pare.
-C'lesh fati paskemi patur dhe ne o Nis! Pse ne kete menyre duhet te takohen nje vella e nje moter? Pse motra duhet ta mbroje vellain? Dhe mbi te gjitha ne kete menyre duhet ta mesoja se ti je ime moter?
Per te gjitha keto fajtor jane vetem nena ime e yt ate. Uroj te digjen te dy ne ferr! - uroi me gjithe shpirt.
-Te lutem zgjohu sa me shpejt. Zgjohu qe te mund te jetojme cdo dite te humbur. Tani kemi nje familje Nis. Une te kam ty e ti me ke mua. Zgjohu dhe te ikim larg nga ketu. Larg kesaj bote, larg ketij vendi. Te lutem sherohu sa me shpejt Nisi ime! - tha ai duke vertetuar se dashuria e vellait per motren nuk ka nje kufi.
Pasi doli nga dhoma shkoi te bisedonte me Matteon.
- Urime vella ! - e uroi ai.
- Faleminderit shef por do te te kerkoja dicka tjeter.
- Po?!
-Une dua te terhiqem nga ky llum. Dua te marr Enisen dhe te ikim larg te dy. Sapo te sherohet do largohemi ne Angli.
- Cfare...cfare dreqin je duke thene Francesko? A nuk ishe ti qe me the te kem kujdes? Dhe po ai qe e kuptove se pse te thashe ta mbroje me jete ate?
- Po une isha por tani ndryshon. Atehere Enisa ishte vetem shoqja ime kurse tani... Tani ajo eshte personi i vetem qe mka mbetur ne jete.
- Te lumte Francesko! Seriozisht BRAV0! Sikur ishim vellezer?! Sikur ishim nje familje ?! Pra per gjate gjithe kesaj kohe nuk na ke konsideruar fare dhe mezi prisje kete moment te ikje larg nesh?! Dhe aq pak me paske njohur sa mendon se une nuk mund te kujdesem per te?
Te lumte vella! - tha dukshem i zhgenjyer dhe i lodhur! Dalloheshin qarte syte e skuqur e notat e lenduara te zerit.
- Mmee fal Matteo... Nuk doja te thoja kete te betohem ...
- Ama e the...
- Nuk thashe se nuk jeni vellezerit e mi ! As se ti nuk je i afte te kujdesesh per te ! Ama vetem kaq ! Ti mund te kujdesesh per Enisen ama nuk mund ta besh ate te lumtur! Ndoshta ti e do por ajo jo Matteo! Keshtu na qenkesh te kesh moter vlla. Askush nuk vlen me shume se ajo !
- Nuk te lejoj ta marresh ate nga une.
- Ti nuk je asgje e saja. - iu pergjigj tjetri duke bere keshtu nje lufte mes njeri-tjetrit.
- Pse ti je ti? - e sfidoi Matteo- E ke pyetur ndonjehere veten cfare do jesh ti per te kur ajo te zgjohet?
- Te pakten do jem dicka me shume se ti!
Dy meshkuj qe luftojne per dashurine e nje femre. Por kjo ishte nje lufte e paster. Nje lufte qe ndodh ne cdo cep te botes. Lufte pa sens do e cilesoja sepse ato te dy e kishin dashurine e Enises. Zemra e saj rrihte per Matteon por ajo ishte e gatshme te jepte edhe jeten per Franceskon ende pa e ditur se ai ishte i vellai. Por thjesht instikti i saj. Lidhja shpirterore mes te dyve.
Tani gjithcka varej nga ajo!
Si do te vazhdoje kjo histori mbetet per t'u pare kur AJO te zgjohet!
.
.