Nje mafioz i dashuruar

Kapitulli 12

Te nesermen ne mengjes shkoi direkt te Enisa. Pa trokitur fare hyri dhe pa qe sapo ishte zgjuar nga gjumi. Ishte fat te shikoje nje mrekulli te tille qe ne mengjes por ne ato momente nuk i rrinte asgje ne mendje vec dickaje: HAKMARRJES!
- Njeriu troket te pakten! - i tha ajo me nerva.
- Skam kohe te merrem me marrezirat e tua. Behu gati sepse ne mbremje do vish diku.
- Waaa... E cfare te ben te mendosh se une do vij me ty?
- Nuk mendoj por DO VISH! Ta kam thene edhe me pare! Une urdheroj ti zbaton dhe pike.
- Edhe une ta kam thene ... Ti flet mua sme plas fare c'thua ti! Ne rregull ne rregull thuaj. Urdhrat e tua shko thuaja Ajlines jo mua sheff!
- Enisss! BOLL! ME KE MENDON SE PO FLET HUH?! ME DEGJO MIRE VAJZE E MBARE! SKA LOJERA ME MUA! SI TI SI AJLINA NJELLOJ JENI ! TE DYJA DO I ZBATONI FJALET E MIA! - i foli me nje ze te larte dhe si shperblim mori nje shuplake te forte.
- MUA MOS GUXO TE ME KRAHASOSH ME ATE FEMER MATTEO ROSSI ! SEPSE NE NDRYSHIM NGA AJO UNE S'JAM KURVE RRUGESH QE SOT JAM ME TY E NESER ME TJETRIN OK?! - e ngriti zerin me shume se ai dhe kishte guxuar te ngrinte dore mbi shefin pa e ditur c'e priste.
-T.tttii ...S..ii guxon ti te ngresh dore mbi mua moj e pafytyre? - fliste dhe dukej qarte se durimi i ishte sossur.
- Ashtu sic guxon ti te me quash bushter , njelloj! - u pergjigj pa e vrare mendjen.
- NE 19:00 TE JESH GATI POSHTE . TE MOS PRES ASNJE SEKOND ME SHUME DHE MOS E HARRO KETE QE SAPO BERE. DO E PAGUASH SHTRENJT POR NJEHER SHPETOVE SEPSE ME DUHESH SONTE! - i tha dhe nuk i la mundesi te kundershtonte.
-VETEM GUXO DHE KUNDERSHTO TE BETOHEM PER SHPIRT TE NENES SDO KEM MESHIRE FARE! - shtoi dhe nga pamja qe i kishte marre fytyra dukej se e kishte shume seriozisht ndaj normalisht as Enises nuk ia mbante te kundershtonte me!
Nga pasditja filloi te behej gati me Rafaelen dhe se ckishte nje parandjenje jo shume te mire.
- O Raf se ckam dicka qe me gerryen brenda seriozisht!
- Eh do e kesh nga emocionet!
- Jo nuk kam emocione ! Por uff nuk e di!
- Mos u shqeteso Nis! Do kesh Matteon afer nuk te ndodh asgje.
- Ehe mos ma kujto me mire! - neperdhembi nderkohe qe ishte gati dhe heret mundesisht. Sapo mbaruan trokiti dera dhe hyri Francesko.
-Wow Nis je bere shume e bukur! - e komplimentoi por normalisht nuk ishte aty per ate dhe Enisa e dinte mjaft mire kete.
- Faleminderit Franc! Une po iki ne sallon te pres madherine e tij- foli me ironi pas pak duke i lene Franceskon dhe Rafaelen vetem.
-Po Francesko cfare doje? - e pyeti Rafaela me syte perdhe.
- Pse nuk e ke kuptuar ende? - i tha duke ngritur njeren vetull.
- Cfare?
- Ty pra. Degjo Rafaela! E di qe kjo nuk eshte situate shume normale por nese vdes pa ta thene do me ngelet peng. Une te dua! Nuk eshte e sigurt a dalim gjalle sonte nga ajo mbremje por doja ti dish ndjenjat e mia! Me vjen keq por un nuk te shoh dot thjesht si shoqe ! - rrefeu ai duke e habitur por erdhe duke e lumturuar njekohesisht!
.
.