Nje mafioz i dashuruar

Kapitulli 24

Kishin kaluar 2 muaj nga kthimi i tyre ne Itali. Rafaela dhe Francesko kishin kurorezuar dashurine e tyre aty ku nje tjeter dashuri kish lindur mes Benjaminit dhe vajzes terheqese qe gabimisht kishte ngaterruar sallen e dasmes ku ishte e ftuar.
Matteo dhe Enisa jetonin ne nje univers krejt tjeter ku ishin vetem ata dhe xhelozia e tyre e pafundme.
Te vetmet qe ende nuk pranonin se ishin bere per njeri-tjetrin ishin Geraldina dhe Alessio. Geraldina nuk donte te binte ndesh me fjalet qe kishte thene ne fillim e Alessio nuk pranonte te rrefente dashurine qe po i gerryente zemren sepse nuk donte ta impononte ate te hiqte dore nga rruga qe po ndiqte. Ishin celebruar ne bashkine e Firences dhe ajo automatikisht kishte marre letrat italiane. Vazhdonte shkollen per arkitekture dhe dukej se kishte nje te ardhme te ndritur. Si cdo dite Alessio iku ta merrte nga shkolla ama i dhembi zemra kur e pa te dilte me nje tjeter mashkull perkrah dhe duke buzeqeshur aq cilter sic vetem ajo dinte. U perqafuan me njeri-tjetrin dhe ajo iu drejtua makines se bardhe te Alessios.

Ai nuk e pershendeti fare sic bente perhere dhe ajo u habit nga ky qendrim i tij.
- He burre i dashur spo na pershendet sot? - foli me ironi.
-Degjo! Sje e detyruar as te me thuash burre i dashur as asgje, aq me pak te perdoresh ironine me mua. E di ! E kam te qarte se e ke pranuar kete martese vetem per interesat e tua ama ska nevoje te ma besh aq te qarte duke buzeqeshur me tjetrin para syve te mi. Ne rregull jemi te martuar vetem me letra ama dreqi e marrte edhe une mashkull jam. Mendon se e kam te lehte te fle ne nje krevat me nje femer qe konsiderohet te jete gruaja ime? Femra ime? Mendon se e kam te lehte te ma permendesh gjithmone se jemi martuar vetem formalisht? Aq i ulet jam ne syte e tu sa nuk me merr fare parasysh?!
- Cka pate mor? Ti i ki dit mir kushtet pa ardh hala nkyt ven? E po tash? Ca faji te kam un? Vet mki than si tmaroj shkollen do vazhdoj jeten teme? Edhe un jam ka e filloj qitash! E ca problemi ka ketu? Ta ka nalu kush ty me dal me femna tjera a? - foli nderkohe qe as vete nuk e besonte ate qe po i thoshte.
-Ashtu qenka puna e?! Ok! - tha dhe nisi makinen me shpejtesi drejt shtepise . Priti deri sa u erresua, veshi pantallonat dhe kemishen e zeze. Rregulloi floket dhe hodhi pothuajse gjysmen e parfumit.
Ajo po e shihte dhe nuk fliste edhe pse zemra i rrihte me fort se zakonisht.
- Mos me prit sonte. - foli ftohte.
- Ka je ka shkon kshu? - e pyeti.
- Ne ferr do vish?
- Po flas seriozisht une ! Mos ma dredh muhabetin
- E do troc ?! Ok ! Po shkoj aty ku kam pak me shume vlere , me trajtojne me mire e me duan me shume.
- Kujt i more leje djal i mir?- foli me syte e errur nga xhelozia.
- "T'ka nalu kush ty me me dal me femna tjera a? " - perseriti fjalet e saj.
-Ske per te dal pra.- shpalli.
- Do dal qe cke me te.
- Nuk do dalesh pra.
- Une nuk rri aty ku sme duan.
- Ti je komplet idiot. - tha nderkohe qe ai u largua. Sapo dera u mbyll shpertheu ne lot.
-Idiot! I pafytyr! Ndyrsire! Tra... - do vazhdonte me fjalet e para qe i vinin ne mendje por degjoi deren qe u hap.
Ktheu koken dhe ai u habit duke e pare ate ne ate gjendje.
- Erdha te marr telefoni... - nisi te thoshte por ndaloi.
- A e more?! Ik pra ! Heccc... - bertiti.
- Ti...ca ke ? Pse po qan?
- Sjam ka qaj mor. Ik hajt. Shko te ato kurvat qe vdesin per surratin tend.
- Po shkoj po shkoj ti rri ketu!
- Normal se ketu do rri. Ku te shkoj? Kam njeri tjeter ketu un a?! Shko se te duan shume shko. Shko dhe mos me dil me perpara ndyresire. Kush ka me mdasht mu naj her? Kur sme deshi as familja jeme cka po pret prej jush? 2 muaj ! Asnji telefonate sma kan bo! Kaq e lehte osht me e fshi nji njeri? Ik ik dhe ti si te gjithe ik. Fundja e kam dit qe nji dit ka me ardh dhe kjo dit. IK! - fliste e qante njekohesisht.
Ai u afrua dhe po e perqafonte fort.
- Ata nashta me dun ama un smuj me dasht tjeter kon perveq teje Dina ime dhe vec e jemja ke me kon. Une tdu ma shume se gjithcka e ma shum se cdo kush. Vec ti arrin me mqit jashte kotrollit. Vec ti mbon me dal prej vetes. Tkam dasht, tdu edhe gjith kam me dasht! Edhe nese ti sdo me duash kurre !
- Ti ...ti je i marr. Ca tthot menja?! Se ato femna qe shesin veten tdun ma shum se un a? Nuk u martova me ty per interes amo zemra me shtyu.
- Te dua shume Geraldin!
- Te dua Alessio. - rrefeu ajo para se nje puthje qe kishte kohe qe priste te vuloste ate moment.
.
Nese kishte nje dite per te cilen kishte luftuar gjithe jeten e tij, kishte vene ne rrezik veten, ishte quajtur i keq... Ajo dite ishte sot.  Dita kur te gjithe do kuptonin se ai nuk ishte i keq.
Kishte aq shume emocione sa skishte fjale ta pershkruante. Dhe ne ato caste e vetmja doze qetesie per te ishin buzet e saj.
- Ti ja dole komisar. Arrite ti realizosh endrrat e tua. Jam krenare per ty.- foli Enisa teksa e shihte me admirim personin qe kishte perballe.
- Faleminderit qe je prane meje engjelli im. - tha Matteo nderkohe qe ne sfond u degjua emri i tij. Hipi ne podium dhe pa perballe tij personat qe donte me shume ne jete.
Enisa, Francesko, Rafaela, Alessio, Geraldina, Benjamini dhe se fundmi edhe Rediola.
Buzeqeshi lirshem para se te niste fjalimin e tij.
- Atehere se pari ju falenderoj te gjithve qe jeni ketu sot. Ka qene nje rrugetim i gjate, i veshtire ,i dhimbshem qe te jem sot ketu. Kam luftuar krimin duke qene pjese e tij. Eshte kaq e veshtire te vazhdosh kur te gjithe te shikojne me perbuzje e me urrejtje. Te te tregojne me gisht. Dhemb te degjosh te te thone Ky eshte perbindeshi i perrallave. Ama une ja dola. Por duhet ta theksoj jo i vetem. Qe sot te jem ketu pata perkrahjen e familjes time te madhe! Eshte krenari te kesh vellezer si Alessio, Benjamini dhe Francesko. Eshte krenari te kesh nje moter si Rafaela e me pas Geraldina dhe Rediola. Familja jone qe dita dites u rrit ishte mbeshtetja ime me e madhe por forca ime u be vetem nje person. Personi qe me jep jete vetem me nje buzeqeshje. Personi qe me ndicoi jeten. Te dua Enisa ime.
Sot kam vetem dicka per tiu thene te gjithve: Luftoni te realizoni endrrat e tua! Luftoni per jeten tuaj! Mos u dorzoni kurre dhe mos u frikesoni te dashuroni! Vetem ne kete menyre do mund te jeni te lumtur.
Tani para se te largohem kam edhe dicka per te bere. - tha dhe u ul ne gjunje.
-Enisa a do te martohesh me mua? - bertiti pasi nxorri nga xhepi nje unaze te ndritshme.
- Po! - tha ajo dhe u afrua afer tij per te vendosur unazen nderkohe qe  lotet rridhnin duke i lene rradhen njeri-tjetrit. Lot qe u pasuan me nje puthje qe deshmonte gjithe dashurine qe ndjenin per njeri-tjetrin.
Nje puthje qe u tregoi gjithe botes se ekziston ende nje: "dhe jetuan te lumtur pergjithmone!"
                           FUND
.
...
....