Nje mafioz i dashuruar

Kapitulli 22

Te nesermen u kthyen ne Durres por teksa rrefenin ngjarjen te gjithe paten dyshime pervec Matteos.
- Pra policia erdhi dhe mori Markon?- pyeti Benjamini.
-Po!
-A nuk ju duket e cuditshme ? - foli Francesko?
- Cfare? - u pergjigj Matteo.
- Fakti qe kishin para kriminelin me te madh dhe nuk e preken fare - pershembull.
- Kam frike se eshte koha qe edhe ju te mesoni dicka! -pohoi duke ulur pak koken dhe nxorri nga xhepi nje distinktiv.
- Cfare dreqin do te thote kjo Matteo? - foli Alessio i shokuar.
- Une nuk jam personi qe ju mendoni! Para se prinderit e mi te vriteshin une pata nje enderr shume te madhe. Naten e ngjarjes dola ne rruge dhe shkaktova trazira ndaj me arrestuan e me cuan ne komisariat.
Teksa me merrnin ne pyetje pak nga nervat e pak nga dhimbja i rrefeva te gjitha. Edhe endrren per tu bere polic edhe faktin qe nuk do e lija gjakun e prinderve pa marre.
Ne ate kohe kreu i komisariatit ishte i angazhuar koke e kembe kunder krimit te organizuar dhe erdhi vete e me takoi.
Me besoi mua. Prej asaj dite une u bera i infiltruar ne mafia. Ne kete menyre arrita te realizoja edhe endrren edhe hakmarrjen time! E di qe ndoshta do me quani tradhtar amo genjeshtar por jua kam fshehur per te vetmen arsye qe nuk doja te lendoheshit nese gabimisht une zbulohesha, jo sepse nuk kam besim te ju te gjithe. - rrefeu i cliruar.
- Pra ti nuk je mafioz?! - pyeti Enisa.
- E di se ti thyva shpresat por jo! Une jam polic picirruke! - tha duke qeshur.
- Gorille! - ia ktheu e lumtur.
- Por Matteo ne kemi kryer shume krime vella! Nese ti ke qene i justifikuar ne nuk e kemi nje luks te tille! S'mund te shkojme ne burg tani qe gjithcka po mbaron.- Tha Benjamini qe gjithmone i mendonte gjerat me detaje.
- Benjamin une isha ai qe iu perfshiva ju ne kete loje. Une qe nuk doja te perfundonit si shume te tjere. Pa me thuaj vetem nje rast ku kemi vrare padrejtesisht. Nje rast ku kemi gabuar ne! Pa ju une nuk do ia dilja dot !
- Ta them une ! Me mua ke gabuar ti idiot! Ca te bona une qe me mbajte 5 muaj te burgosur? - foli Enisa qe mezi po mbante te qeshuren.
- Mos moj! Pa he cfare do besh ti?
- Do te te denoncoj.
- Epo jepi pra. Ja ku e ke policine para syve. - tha dhe te gjithe qeshen.
Perpos gjithckaje ishin te lumtur qe gjithcka kishte mbaruar.
Ishin te lumtur qe nuk kishin qene ato te keqijte e kesaj historie.
.
.
.
✨