Nje mafioz i dashuruar

Kapitulli 20

Ditet ne vijim ishin te qeta, te mbushura me buzeqeshje e dashuri. Kohet e erreta kishin ngelur pas ama perderisa ende luftonin me erresiren e mafias do kishte gjithmone nje pikepyetje te madhe: A do ishte e nesermja aq e qete sa sot?
Matteo ne krye dalengadale po bente ate qe nuk kishte bere askush me pare! Nuk po i luftonte bandat e vogla thjesht i merrte dhe i shkrinte me te tijen duke i nenshtruar pa gjak!
Pas nje muaji qetesie, nje mbremje ishtte Matteo ai qe beri nje shpallje te rendesishme.
- Hey, duhet te shkojme ne Shqiperi per 1 kohe te shkurter dhe po mendoj te vini te gjithe.
Te gjithe e priten mire dhe shpejt udhetuan drejt Shqiperise.
Kishin marre nje shtepi ne Durres dhe do qendronin aty per disa kohe per te pushuar dhe per te fundosur mafian shqiptare.
-Alessio ti me gjej cila eshte banda me e madhe ketu! - urdheroi Matteo kur u sistemuan mire dhe ai ne pak minuta arriti ta gjente sepse kishte mjaft njohje.
- Atehere shef bandat e tjera jane kafshata te thjeshta pervec Tropojes.
Nuk te bejne padrejtesi, ama nuk falin as nuk kane meshire me ato qe prekin territorin e tyre. Jane njerez te ftohte e sypatrembur.
- Cfare do te thote kjo?
- Me to nuk merresh dot vesh me fjale. Do na duhet te perdorim armet.
- Asgje nuk eshte e pamundur Alessio! Sidomos para meje. Ti mjafton te me thuash emrin e kreut te tyre dhe ma lini mua te tjerat i keni ju.
-Marko!
- Marko kush?
- Marko from Tropoja shef! Ska mbiemer!
-E ku mund ta gjej une kete Markon nga Tropoja?
- Ku mendon ti vlla?
- Huh?
- Po ne Tropoje pra! - tha ai duke shkaktuar te qeshura te lehta nga menyra se si ky person e donte aq shume vendin e tij.
Pasi Alessio u largua nga zyra e vogel ai telefonoi dike.
- Alo! Po Matteo.
.
-Gjithcka ne rregull ne Itali tani ka mbetur vetem Shqiperia.
.
- Vetem nje pengese e fundit.
.
-Marko!
.
-Marko from Tropoja! Me duhet nje informacion i thelluar mbi te!
.
-Ok po pres! Ka mbetur edhe shume pak!
.
-Ashtu uroj!
.
E me aq e mbylli ate telefonate misterioze. Deri te nesermen ne mengjes gjithcka qe kerkoi u shfaq ne ekranin e kompjuterit te tij!
"Ne oren 12:00 veproni!" - shkroi sms personit te fshehte.
-Alessio ti do vish me mua! - i tha Alessios teksa po hanin mengjes.
- Po ne shef ? - pyeti Francesko.
- Ju kini kujdes Enisen dhe Rafaelen!
05 Shtator ! Dita e fundit e tortures se tij! Kishte arritur ne finish! Ishte pak ore larg finalizimit te gjithckaje.
Arriti ne Tropoje dhe nuk iu desh shume kohe per ta gjetur Markon!
I ofruan te behej pjese e bandes se tij por kokfortesia dhe krenaria e verioreve kundershtoi me ngulm.
- Me beso do jete me keq per ty! - i tha Matteo edhe njehere me qetesi.
- Nuk je ka me merr vesh cka jam ka ttham djalo! A menon se a kan e leht per mu me arrit ktu a ?
- E lehte jo por mizore po ama! Pa me thuaj pak sa femije ke len jetime?
- Cka me duhen more mu kopilat e atyne flliqsinave?
- Hera e fundit qe po te them! Dorzohu vete! - foli Matteo shume seriozisht.
- Ndigjo ktu djal i mir! Shko anej ka erdhe se skam vakt me u marr mas marrzinave tuja!
- Shume mire atehere - tha Matteo duke pare oren.
- 3 ; 2 ; 1 - numeroi mbrapsht deri sa u degjuan sirenat e policise kunder krimit te organizuar qe rrethuan vendin.
- Ti ndyrsine ... Cka ttha menja mor ? A e din me ke je ngatrru o i marr?
- Une ta dhashe mundesine ! Ishe ti ai qe zgjodhe! - tha dhe forcat e policise shperthyen deren dhe hyne brenda!
-Marko Gjoni! Jeni i arrestuar per trafikim droge, kontrabande armesh dhe per 3 vrasje me paramendim! - shpalli policia para se ta prangosnin ate njeri duke iu falur lirine dhjetera njerezve e femijeve!
- Pune e paqme Rossi ! - foli komisari.
- Faleminderit shef! E kemi per detyre! - foli Matteo qe tashme kishte marre gjithcka ne doren e tij. Tani ishte koha qe cdo vuajtje te merrte fund!