ABİLERİM

57.Bölüm

Gözlerimi açtığımda karanlık bi odadaydım ama ellerim bağlı değildi..
Kim beni kaçırdı ki?Korkuyordum..
"Kimse yokmu?!Biri bana yardım etsin.!?"diye bağırdım.
Ayağa kalkıp ellerimle duvarları yokladım kapıya gelince açmaya çalıştım ama kitliydi.
Kapıya vurup.

"Çıkarın beni burdan.!"diye bağırdım ama ses yoktu.
Kafayı yiyecektim..
Neden burdayım ben?Yeter ya yeter.!Ben bu hayatı neden böyle yaşıyorum.?Artık mutlu olmak istiyorum..

Yerde öylece oturup ağlıyordum,karnım çok ağrıyordu..
Bi süre sonra kapıdan ses gelince ışık gelince gözlerimi kıstım ama alışınca açtım..

Ama bu nasıl olur?

Neden beni kaçırdı?

"Ben kaçıran sen miydin?ama bu nasıl olur?Sen bana yardım edecektin hakan."dedim karşımda sırıtan bir hakan vardı..
"Benimle gel ve sakın konuşma."diyince bende "Yaa sen ne diyorsun.!Beni niye kaçırdın.!"diye bağırdım yanıma gelip hızlı bi şekilde kolumu tutup.
"Bana bi daha bağırma.!Peşimden gel.!"diyip önden yürüdü bende peşinden yürüdüm.

Merdivenlerden yukarı çıkıyorduk ruh hastası beni bodruma kilitlemiş.!
Bi odaya girince odaya baktım bi kadın vardı.
Bu kadın kimdi?Neler dönüyordu?
"Akşama hazır olsun.!"dedi hakan sert sesiyle.
Neye hazır olacaktım?

"Ne diyorsun hakan?Neye hazır oluyorum?"diye sordum sadece bakıp gitmişti.
Bende hemen çıkmak istedim ama kapı kitliydi.
Kafayı yiyecektim.

Kadın "Buyrun."diyince sinirle ona baktım ve "Ben hiç birşeye hazırlanmıyorum.!"dedim
Kadın "Ben bana denileni yapılmakla görevliyim lütfen askıdaki elbiseyi giyer misiniz?"diyince elbiseye baktım.

Siyah uzun sağ tarafında yırtmaç vardı güzeldi ama şuan konu bu değildi,konu şuan benim neden burda olduğum ve ne için hazırlandığım?Zibilyon tane soru var ama hepsi cevapsız...

Bi süre sonra elbiseyi giymiştim çünkü hakan gelip eğer giymezssem daha kötü şeyler olacağını söyledi... 
Hazırdım güzel görünüyordum ama ben neden böyle bi şekilde hazırlandım bilmiyorum?Hakan ne yapmaya çalışıyor?

Kadın gitmişti bende kaçacak yer arıyordum ama kaçacak bi yer yoktu.
Bi süre sonra kapı açılınca oraya baktım hakan gelmişti gözleriyle yedi bitirdi hayvan.!
"Ben niye hazırlandım?!Neden buradayım.!"diye bağırdım oda "Öyle gerekiyor şimdi yürü.Karım olacaksın."demesiyle gözlerim dolmuştu Ne diyordu?Ne karısı?Kafayı yemek üzereydim.
Kelimeler boğazıma dizilmişti ağzımı açıp birşey diyemiyordum.

Hakan gelip kolumdan tutarak odadan sonra da evden çıkardı ve arabaya bindirdi.
Ağlıyordum çünkü nereye?niye gittiğimi bilmiyordum sadece emirin ve abimlerin beni gelip kurtarmasını istiyordum.....

Araba ormanda durunca korkum daha da artmıştı.
"Benlik bu kadar hadi yoluna."diyince kocaman gözlerle ona baktım ve "Ne diyorsun sen? Senin Kafanda problem mi var?!"diye bağırdım.
Sadece kapıyı açıp beni itti ve kısa sürede gözden kayboldu arkasından bağırdım ama beni dinlemeden gitti..

Ağlıyordum,korkuyordum bu ıssız ormanda benim ne işim vardı.
Etrafıma baktım ağaçta duran kağıdı görünce kaşlarım çatldı yavaş bi şekilde kağıdı alıp okumaya başladım..

'O güzel gözlerinden akan tek bir yaş için ölürüm..Sadece düz yürü karşına bi kağıt daha çıkacak.'

Bu neydi?benimle dalga falan mı geçiyorlardı?Şimdi denileni yapmalıyım.?Korkuyordum ve daha fazla durmadan sadece düz bi şekilde yürümeye başladım...
baya bi yürüdükten sonra ağaçtaki notu gördüm ve elime alıp okumaya başladım...