ABİLERİM

65.Bölüm

Ama bu nasıl olur?karşımda kanlı canlı savaş duruyordu ama o ölmüştü..
Dora savaşı görür görmez koşarak gidip boynuna sarılıp ağlamaya başladı ben ne konuşabiliyor nede hareket ediyordum..

Emir yanıma gelip iyi olup olmadığımı soruyordu ama tek kelime bile edemiyordum gözlerimdeki biriken yaşlar akıyordu..
Savaş kucağındaki dorayı indirip yanıma geliyordu ve ben geri adım bile atamıyordum..
"Dünyam.."diyince ağzımdan bi hıçkırık kaçtı tam bana sarılacakken ondan uzaklaşıp "Dokunma."diye bağırdım ve "Dokunma..dokunma sen..sen ölmüştün."dedim sadece oda "Herşeyi anlatıcam sana."diyince sadece baktım "Benim yüzümden öldüğünü sandım...benim yüzümden olduğunu sandım ben."dedim bağırarak emir yanıma gelip sarılınca bende ona sarılıp ağlamaya başladım ve "Emir beni odama götür."dedim sessizce oda beni tutup odama çıkardı arkamdan seslenselerde umursayacak halde değildim..

Odama çıkınca dolaptan pijama çıkarıp banyoya girip üstümü değiştirdim ve hemen yatağa uzandım..
emirde gelince ona sarıldım "O yaşıyor."dedim saçlarımı okşuyordu oda "Bende bilmiyordum güzelim neden veya nasıl hayatta kaldı?gerçekte öldüğü bile muamma."dedi göz yaşlarım gene akmaya başlamıştı.

"Benim yüzümden öldü sandım..emir nasıl üzüldüm biliyor musun?sırf ben ölmiyeyim diye kendinden vazgeçti sandım."diyip daha şiddetli ağlamaya başladım emir daha sıkı sarılıp "Şştt ağlama..sen ağlayınca ben kötü oluyorum böyle yapma güzelim."diyip saçlarıma öpücük kondurdu...

Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ama uykumun geldiğini anladığımda sevdiğim adamın güvenli kollarında kendimi uykuya teslim ettim..

Emirden...

Dünya uyuya kalınca onu yatırıp üstünü örttüm alnına öpücük kondurup odadan çıkıp hemen aşağı indim o herif nasıl olurda yaşıyordu?!

aşağı indiğimde etraf toplanmıştı gördüğüm görüntü ile kan beynime sıçrayaracaktı dora savaşın kollarında uyuyordu hemen gidip onu aldım ve "Sakın bi daha bu kıza dokunma.!"dedim oda "Sen kim oluyorsun da buna karar veriyorsun?"diyince güldüm ve "Su abla dorayı yatırır mısın?"dedim kafasını salladı ve kucağımdaki  ikinici meleğimi alıp yukarı çıktı bende savaşa döndüm ve "Dünyanın nişanlısı dora'nın babası oluyorum."dedim galiba haberi yoktu şaşırmıştı.

"Nişanlandınız mı?"diye sordu yüzük parmağımı kaldırıp gösterdim ve "Evet yakında da evleniyoruz."dedim oda "Olmaz olamaz evlenemez dünya beni seviyor."diyince dayanamayıp yumruğu geçirdim suratına onur gelip beni tuttu ve "Sakin ol dora ve dünya uyuyor seslere uyanırlar...sende defol git ve bir daha karşımıza çıkma yoksa seni öldürürüm kardeşimden ve yiğenimden uzak dur.!"dedi
Savaş "Tekrar gelicem ve şunu bilinki dünya sadece beni seviyor ve sadece beni sevecek."diyip çıkınca sinirle ortada olan sehpaya tekme attım "Ne diyor ne diyor?dünya beni mi seviyor."diye bağırdım 

Emre abi "Emir kendine hakim ol sadece sizin huzurunuzu bozmak ıstiyor ama bi sefer olmaz."dedi birşey demeden evden çıktım ve arabaya binip eve doğru hızla sürmeye başladım...

Eve gelince arabadan inip ve girdim odama çıkıp banyoya girdim önce bi duş alıp çıktım.
Bu herif nerden çıkmıştı.?dünya beni değil onu mu seviyordu?Neler olacaktı?bi herif nasıl yaşıyordu?bir sürü soru var ama hepsinin bir cevabı yoktu.

Odaya gelince bi eşofman giyip yatağa uzandım ve düşünmeye başladım..
Kafam kazan gibi olmuştu artık cevapsız sorular fazlaydı ama sadece şunu biliyordum o herif bizim huzurumuzu bozamıycaktı...

Daha  fazla düşünmeyerek kendimi uykuya teslim ettim...

BÖLÜM SONU...