ABİLERİM

62.Bölüm

Emirgil gidince bende odama çıkıp güzel bi duş aldım ve yatağa uzandım içim bi tuhaftı bu mutluluğu anlatamam çünkü çok güzel birşeydi..
elimi kaldırıp parmağımdaki yüzükelere baktım ve gülümsedim artık nişanlıydık ve mutluyduk..

Telefonum çalınca arayana baktım emirdi hemen açtım.

-Efendim?
-Aşağı gel bekliyorum.
-Tamam geliyorum.

Diyip telefonu kapattım üstüme hırka alıp hızlı ve sessiz bi şekilde aşağı inip dışarı çıktım..
emiri köşede görünce koşarak yanına gidip sarıldım.
"Birileri beni özlemiş galiba."diyince bende "Niye sen beni özlemedin mi?"diye sordum beni kendisinden ayırdı ve "Ben seni yanımdayken bile özlüyorum meleğim."dediğinde gülümsedim.

"Hadi gel sahile gidelim.."diyince arabaya bindim oda kendi tarafına geçince arabayı çalıştırdı ve sahile doğru sürmeye başladı..
Sahile gelince arabadan indik emir yanıma gelip elimi tuttu ve bi banka geçip oturduk tek tük insanlar vardı şaşırmadım değil aslında çünkü genelde kalabalık olurdu ama bunu umursamadım..

Emir beni kendisine çekip sarıldı bende ona sarıldım..
saçlarıma öpücük kondurdu "Artık hep mutlu olucaz."dedi gülümsedim ve "Hep mutlu olacağız sen,ben ve kızımız."dedim
Emir "Kızımız bu çok tuhaf birşey bide senden ve benden bi parça olsa nasıl olur?"diyince yüzüm kızarmıştı bile karnına dirseğimi geçirip "Emir susar mısın?!"dedim.

Bu halime sırıtıp "Niye ki güzelim?"dedi bende "Gülme emir!"dedim ama gülüyordu hatta kahkaha atıyordu göz devirip ayağa kalkıp yürümeye başladım..
Birden havlanmamla çığlık attım ve ters döndüm.

"Yaa emir bırak beni.!"diyip sırtına yumruk atıyordum emirde "Boşuna uğraşma güzelim beni affedene kadar indirmeyeceğim."dedi
"Öküz müsün?bırak beni bak midem bulanıyor."dedim ama yok bırakmıyor.
"Tamam tamam affettim bırak hadi."dedim
Emir "Söz mü?"diye sorunca bende "Söz...söz indir hadi."dedim

İndirince başım dönmüştü ve yere düşecekken emir belimden tutup kendine çekti..
Midem bulanmıştı o ne biçim birşeydi..
Emirle yakınlığımızı fark edince ondan ayrıldım ve "Şey artık eve gitsem...bugün yoruldum."dedim utanmıştım yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim.
Emir kafasını sallayınca önden arabanın yanına gidip bindim ve emirde yanıma geçip arabayı çalıştırdı...

Yol sessiz geçmişti uykum geliyordu ve çok yorgundum..
evin önüne gelince tam arabadan inecekken emir kolumu tuttu ve "Bi iyi geceler bile demiyecek misin?"diye sordu bende yanağına öpücük kondurup "İyi geceler görüşürüz."dedim gülümsedi ve "Sanada iyi geceler meleğim."diyip alınma öpücük kondurdu tebessüm edip arabadan indim ve gittim..

Odama gelince yatakta uyuyan kızımı gördüm onunla bu aralar hiç ilgilenmiyordum bana belli etmesede üzüldüğünü biliyordum..
Üzerimdeki ceketi çıkarıp yatağa uzandım ve dorayı kendime çekip sarıldım oda hemen boynuma sarıldı bu hali gülümsememe yetti..

Saçlarına öpücük kondurup "Özür dilerim kızım seninle ilgilenmedim beni affet prensesim...seni çok seviyorum güzelim.."diyip daha sıkı sarıldım kızıma..
Yorgun olduğum kendimi uykuya teslim ettim...

BÖLÜM SONU...