Another Countdown to Christmas - Voetbal One shots

Day 1 - Perr Schuurs

Geschreven door: missingvampsajax

Helemaal klaar met haar koffers ingepakt, liep Jena de woonkamer binnen.

"Is het allemaal gelukt, lieverd?" vroeg Cynthia, haar moeder. "Ja, het paste er allemaal nog net in." grinnikte het meisje. "Jullie gaan maar één mid weekje naar Valkenburg, hè." gniffelde Jena haar tweelingbroer, Cas en ze gaf hem een duwtje.

Vandaag ging Jena een midweekje op vakantie met haar beste vriend. Ze hadden het al heel lang van te voren gepland. Jena woonde in Sittard. Door een avondje stappen had ze Perr leren kennen. Zij was met vriendinnen en hij met zijn vrienden. Het was puur toeval dat het ook nog eens zo goed klikte tussen de twee.

"Ik vind het nog steeds een fijn idee dat jullie tweede Kerstdag terug zijn." zei Jena haar moeder, glimlachend. "Mamm, dat heb je al vaker gezegd." kreunde Jena maar nam de omhelzing aan van haar moeder.

Een paar minuten later klonk er een toeter buiten. "Ik heb zo gezegd dat hij niet moest toeteren. De buren hebben laatst geklaagd." zuchtte Cynthia en gniffelend liep Jena achter haar moeder aan naar buiten.

"Hey Perr, wat goed je te zien." "Insgelijks, hoe is het met u?" vroeg Perr en ze gaven elkaar één omhelzing. Zo was hij altijd. Beleefd en deed geen vlieg kwaad. De meeste meiden liepen bijna te kwijlen als ze haar en Perr tegen kwamen op straat. Jena rolde dan haar ogen en hij moest er alleen maar om lachen.

Maar Perr keek nooit naar ze. Altijd naar Jena. Ook al liepen er veel mooiere meiden langs dan dat zij dat was. Perr had er geen interesse in. Het interesseerde hem pas als hij Jena vrolijk kon maken en ze zich thuis voelde.

Vaak kreeg hij opmerkingen van zijn teamgenoten naar zijn hoofd gegooid wanneer hij en Jena nou eens een relatie kregen. Ze hielden niet meer van elkaar dan pure vriendschap, toch?

Diep in gedachten pakte Perr, op na stribbelen van Jena, haar koffers in. Ze had een trolley bij zich en een weekendtas. Waarom hadden meiden altijd zoveel mee? Perr grinnikte en maakte de autoklep dicht.

Na het afscheid van Cynthia en Cas, klom Jena op de bijrijders stoel voorin de auto van Perr. Gisteravond had Jena al afscheid genomen van Paul, haar vader.

Beiden woonden ze in Amsterdam, omdat Perr bij Ajax voetbalde. Maar nu het winterstop was konden ze makkelijk een weekje naar Limburg, waar hij officieel vandaan kwam.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

"Welkom in Valkenburg!" het was vroeg in de avond toen het stel aan kwam bij hun hotelletje. De twee hadden expres voor geen groot hotel gekozen omdat ze liever hun rust wilden pakken.

Enthousiast werden ze begroet door de gastvrouw van het hotel. "Hebben jullie een goede reis gehad? Daar is de balie waar je in kunt checken. En daar kunt u uw koffers voorlopig kwijt." vertelde de gastvrouw hen.

Netjes bedankten ze haar en liepen naar de balie. "We hebben gereserveerd op Schuurs." zei Perr toen de medewerkster op keek achter de computer. "Ja, ik zie het, kamer 123 is voor u." ze gaf hen de sleutel.

"Nu kan de vakantie pas echt beginnen." glimlachte Jena terwijl de lift naar de vierde verdieping schoot. Gelukkig stonden ze helemaal alleen in de lift, anders was het altijd zo ongemakkelijk onbekende mensen, vond Jena. Niet dat ze last had van claustrofobie, maar ze werd er onzeker van als mensen naar haar keken.

"Wauw, Perr, dit had echt niet gehoeven." stamelde Jena, toen ze de luxe hotelkamer binnen stapten. Haar mond viel nog net niet open. De muren waren bordeaux rood en de randjes zwart.

Er lag laminaat op de vloer en het bed was een twee persoons waterbed. Daarnaast zat er een sauna in en op hun balkon was een jacuzzi gevestigd. Ze hadden uitzicht op de gezellie verlichte straatjes van Valkenburg.

"Alles voor jou." fluisterde Perr glimlachend en Jena haar wangen werden warm. "Dit gaat een hele leuke vakantie worden." hij stond op enkele centimeters van haar gezicht verwijdert.

"Ik kan nu al niet meer wachten." fluisterde ze terug. "Mooi zo." Perr pakte haar hand en drukte ineens zijn lippen zacht en teder op die van haar.

Jena dacht altijd dat het raar was maar integendeel, ze glimlachte tegen zijn lippen aan.

Hij had gelijk, dit werd een top vakantie...